Τιμωρία (part 3)

23 4 0
                                    

Σηκώνω το χέρι μου και το τείνω πρός το μέρος του.
Μαζεύω όλη μου την ενέργεια και του ρίχνω αυτήν την σκοτεινή δύναμη που δεν μοιάζει με τίποτα άλλο παρά μόνο την απόλυτη κακιά του κόσμου.

Αλλά πρός έκπληξη μου αποφεύγει την επίθεση μου και έρχεται απο πίσω μου προσπαθώντας να σκοτώσει τον δαίμονα μου.
"Τι έκανες?? Θέλεις να πεθάνεις?? Κανένας δεν Τον πειράζει ακούς!? Κανένας!... "

Του ουρλιάζω με ολη την δύναμη μου.

"Συγνώμη δεν εχω τίποτα προσωπικό εναντίον σου και εναντίον της εμμονής που έχεις για αυτόν αλλά δυστυχώς πρέπει να τον σκοτώσω. "

Μου λέει με ενα χαλαρό ύφος.

Ακούγοντας τις λέξεις αυτές αισθάνομαι λες και μου ξερίζωσαν την καρδιά.
Οχι. Δεν γίνεται να μου Τον πάρει. Μόνο αυτός μου έχει μείνει! Μονο αυτός με αγαπάει. Μόνο αυτός μου στάθηκε στον πόνο και το μαύρο μου.
Οι κόρες μου διαστέλλονται ακόμα ποιό πολυ ενω αισθάνομαι την δύναμη να μαζεύεται πάλι στα χέρια μου.

"Κανένας δεν θα μου τον πάρει!! Ακούς??? Κανένας! Δεν έχεται το δικαίωμα να το κάνετε! Κανένας απο εσάς δεν θα το κάνει! Θα σκοτώσω όποιον προσπαθήσει να μου τον κλέψει. Είναι δικός μου. Δικος μου!! "

Και με αυτά τα λόγια εκτοξευω την δύναμη που κρατούσα στα χέρια μου ενω κατευθύνομαι σε αυτόν με μόνο σκοπό να τον σκοτώσω....

[...]

Παλεύουμε πλέον γιά ώρες εχω κουραστεί και δεν νιώθω τα πόδια μου.
Ενω εκείνος στέκεται χαλαρός μπροστά μου. Αισθάνομαι τις δυνάμεις μου να με εγκαταλείπουν.

Οχι!
Οχι. Δεν πρέπει να πέσω.
Δεν πρέπει να επιτρέψω σε κανέναν να μου πάρει μακριά το μονο πολύτιμο πράγμα που είχα ποτε στην ζωή μου.

Αισθάνομαι βαριά τα πόδια μου ενω ιδη αιμορραγώ απο τα πλευρά μου.
Τρέχω κατά πάνω του και κρατώντας με το ένα χέρι τα πλευρά μου με το άλλο προσπαθώ να επιτεθώ.

Μα δεν τα καταφέρνω...
Με αποφεύγει πολύ καλά.
Εχω αρχισει και εξαντλούμε σε πολύ μεγάλο επίπεδο.
Μια αποτυχημένη μπουνιά.
Και άλλη μία.
Και άλλη μία.

Γυρνάει απο πίσω μου και μου δίνει ενα χτύπημα στον σβέρκο...

Το τελευταίο πράγμα που θυμάμαι είναι να πέφτω στο χιόνι και αυτόν απο πάνω μού να με κοιτάει.

Χορεύοντας στην αγκαλιά των δαιμόνων Unde poveștirile trăiesc. Descoperă acum