TWICE ✔

an axe.

Za dwa dni masz ważny egzamin. Tak ważny, że sen uważasz za zbyteczny i po prostu, nie mogąc przestać, siedzisz po nocach i się uczysz. Zaspokajasz swoje potrzeby bycia najlepszą.

Na czarnym lśniącym blacie biurka znajdują się puszki po napojach energetycznych. Niektóre stoją, inne leżą porozwalane po całej wolnej przestrzeni. Serce ci bije jak szalone, ale nie robisz sobie z tego żadnego problemu i dalej brniesz w przerzucanie kartek. Jest ledwo po północy, ale przecież gdzieś na świecie zegary wskazują dziewiątą rano. Co za różnica.

Po pewnym czasie do szelestu papieru dołącza głuche uderzanie w podłogę. Nie jesteś pewna co wydaje ten hałas i najchętniej nie wstawałabyś z krzesła. Jednak nie pozwala ci to na dłuższą naukę, dlatego jesteś zmuszona sprawdzić co to. Wygrywa również ciekawość. A ciekawość to pierwszy stopień do piekła. Zdziwiłabyś się ile w tym prawdy.

Nie zapalając światła idziesz do prowizorycznego salonu. Dopiero tam naciskasz włącznik niewielkiej lampki. Nie zauważasz niczego niepokojącego, więc wracasz do pokoju, aby kontynuować naukę. Jednak po drodze słyszysz znowu tępe uderzenia. Tym razem dochodzące z dołu. Ale wiesz co jest na dole.

I mimo że wiesz, schodzisz do piwnicy, bo ciekawość jest większa od chęci zachowania bezpieczeństwa. No oczywiście, nie ma się czego bać. Mieszkasz w spokojnej okolicy, a rzeczy rodem z horrorów przecież nie istnieją. Nie ma powodów do obaw.

Uzbrojona w latarkę i cieplejszy sweter schodzisz po schodach. Uderzenia są coraz głośniejsze, serce bije ci coraz mocniej.
Idziesz piwnicznymi korytarzami. Jest ci zimno i masz delikatne dreszcze.

Za kolejnym rogiem widzisz coś co mrozi ci krew w żyłach. Widzisz mnóstwo krwi, widzisz człowieka z siekierą.
Wydajesz z siebie cichy pisk. I już wiesz, że popełniłaś błąd.

Zauważył cię. Już idzie w twoją stronę. Już jest tuż, tuż.

Ale czy cię zabił?

Tego się nigdy nie dowiesz, ponieważ stanęło ci serce.

Po co było pić tyle energetyków?