Little Butterfly ཿ TaeGi

The End. -1-

Merhaba, yine uzun bir ara oldu. Üzgünüm. Şu anda diğer bölümleri de güncelliyorum. Hikayeyi unutanların yazdığım Özet bölümüne kadar dönüp oradan gelmesi yeterli olur sanırım. Bu final bölümü olacaktı ama uzadığından iki parta bölme kararı aldım ve bu part 1.

İyi okumalar, eğer burada olan varsa.

Ve tekrardan özür dilerim.

***

"Baba?"

•••

Durumun karışıklığını anlatmaya sözleri yetmiyordu Yoongi'nin. İşler tam yolunda giderken her şey mahvolmuştu: Planları kusursuz ilerlemişti, Aecha ile Dr. Kim'i tuzağa çekmişlerdi. Fakat tam Aecha silahını çıkarıp adama doğrultmuşken ve Yoongi'nin yüzüne minik bir tebessüm yayılmışken Dr. Kim ve Taehyung arasındaki durum her şeyi mahvetmişti.

Dr. Kim gözlerini Taehyung'a çevirmişti ve göz göze gelmişlerdi. Tıpkı yıllar önce gördüğü gözlerdi. Annesinin gözlerini almıştı.

"Taehyung?" dedi, yıllardır ismini unuttuğu çocuğunun ismi gözlerine baktığı anda aklına gelmişti.

"N-nasıl..." dedi Taehyung. Odadaki herkes o kadar şaşkındı ki, hepsinin dili tutulmuştu ve Taehyung konuşabildiği için kendini şanslı sayıyordu.

"Demek Min Yoongi ile arkadaştın," dedi Dr. Kim. Aniden duygusal bir baba moduna bürünmüştü. "Bunca yıldır... Annen benden kaçıp durdu. Nerelerdeydiniz?"

Taehyung ne diyeceğini bilemiyordu. Aecha bile silahı tuttuğu elini gevşetmiş, iletişimi dinliyordu.

"Bırakın beni," diye devam etti Dr. Kim. "Oğluma sarılmadan ölemem."

Oğluma sarılmadan ölemem... Annesi, Taehyung'a sarılamadan ölmüştü. Bu yüzden Taehyung da bir ebeveynini daha son bir kez sarılamadan kaybedemezdi. "B-baba..." diye kekeledi. Gözleri çoktan dolmuştu ve çaresizliği damarlarına kadar hissediyordu.

"Kesin şunu!" diye haykırdı Aecha. Elinde tuttuğu silahı sıkılaştırdı ve Dr. Kim'e tekrardan doğrulttu. "Duygusallığa vakit yok, buraya hedefimi gerçekleştirmeye geldim!"

"Anlamıyorsun!" diye çıkıştı Dr. Kim. "O benim oğlum!"

Taehyung, Yoongi'nin gözlerini üzerinde hissediyordu. Ama ona dönecek gücü bulamamamıştı. Bu duygusallığa bir de onun yoğun bakışlarını ekleyemezdi.

"Taehyung?" Aecha sordu.

"Doğru söylüyor," dedi Taehyung. Elleri titriyordu. "O benim babam."

Aecha sertçe yutkundu. Silahı indiremezdi. Bunun için çok geçti. "Üzgünüm," diye mırıldandı ve parmağını yerleştirdiği tetiği çekti.

Gelen ateşleme sesiyle Taehyung gözlerini yumdu ve kocaman bir çığlık attı. Yere devrilirken gözlerindeki yaşlar serbest kalmıştı.

Fakat gözlerini geri açtığında, Yoongi'nin Aecha'yı tuttuğunu gördü. Aecha'nın silahı tutan bileğini kavramıştı ve yukarı doğrultmuştu. Böylece doğruca tavana ateşlenen silah, babasına ufak bir zarar dahi vermemişti.