Lost Arc Academy: The Puppeteer

Chapter 7.1: With Her

Pierre's POV

Matapos kumain ay nagtungo na ako sa miniforest para magpahangin. Dito ako pumwesto sa paborito kong lugar sa taas ng pinakamalaking puno sa my gitna ng gubat.

(Note: Iba ang miniforest sa gubat kung saan ginanap ang pagsubok)

Nakita ko ulit siya kanina sa Dinning Hall . Tulad ng unang beses ko siyang nakita ay hindi ko maalis ang aking mga mata sa kanya. Hindi ko alam kung bakit parang kilala ko siya. Pero sigurado ako nung pagsubok ko siya una nakita.

Ano bang ginagawa mo sa akin??

Napatingin ako sa baba ng may marinig akong naputol na kahoy. Nabigla ako ng makita ko siya sa baba at nakatingala siya sa kin. Muntik pa akong mahulog dahil sa pagkagulat buti nalang ay na ibalanse ko agad ang sarili ko.

Tumalon na ako para kausapin siya at saktong sa harap niya ako lumapag.

Ang ganda niya..

Nagulat ako ng bigla niya akong nginitian . Para siyang isang anghel. Akala ko nung una ay hindi siya marunong ngumiti sapagkat napaka seryoso niya sa tuwing kasama niya ang mga kaibigan niya.

Hi are you lost? I'm Pierre Louise Phantomhive.

I smiled at her and offer my hands

Hi I'm Riel Sebastian.

Nawawala ka ba? Maari kitang tulungan.

And again i see her perfect teeth as she smile

Wala nag papahangin lang ako.

Ganoon ba? samahan na kita?

Tanong ko sa kaniya. Hindi ko na sasayangin pa ang pagkakataon para makilala siya.

Sige ba ok lang.

Naupo kami sa may isang gilid na may nakatumbang puno.

I saw what you did back then .  You're amazing.

Ahh dun ba sa pagsubok??

Oo sa tingin ko hindi ka nababagay bilang isang Clover lang. You used teleportation that higher level only can do.

Ahh I didn't used teleportation that time. I'm a time manipulator kaya siguro inakala niyo na nagteleport ako but the truth is pinatigil ko lang ang oras.

Really? we thought that you know how to teleport..

Nag usap pa kami hanggang sa hindi na namin namalayan na dinner time na . Halos kalahating araw kaming magkasama at magkausap . Pero pakiramdam ko ay parang kulang padin sa buong oras na magkasama kami ay hindi mawala ang aking mga ngiti.

Let's go Riel? It's dinner time already we can't be late..

Why we can't be???

Gusto kasi ni headmaster na sabay sabay tayong lahat pag dinner . Pag nalate ka ikaw ang maglilinis ng mga pinagkainan ng lahat

Takot ka mag hugas? hahahah

Ang dami kaya nun no.

Hindi namin namalayan na nakarating na kami sa Hall at lahat sila ay nakatingin sa amin ang mga babae ay masamang nakatingin kay Riel.

Hindi naman ito pinansin ni Riel at nagtungo na siya sa kanyang mga kaibigan.

Nagtungo na din ako sa aking mga kaibigan na may mga mapanuksong tingin. Maliban nalang kay Alexander na seryosong nakatingin sa akin