Ik word Wakker in een Tipi, die me maar al te Bekend is.
Het is de Tipi van de Genezer.
Kreunend probeer ik overeind te komen, maar een Stekende Pijn in mijn Schouder en een Hand op mijn Borst houden me tegen.
"Blijven liggen, Blinde Kleur. Ik ben Bang dat je Schouder anders later niet meer Goed kan functioneren."
Dat was de Stem van de Genezer.
"Anders kun je mijn Naamceremonie niet bijwonen!"
De Stem van de Kleine Jongen.
Ik lach Zachtjes, maar stop direct als er weer een Steek door mijn Schouder gaat.
Ik zucht zacht.
De Genezer geeft mij een Kom Kruidensoep, die ik met Kleine Slokjes leegdrink.
"Hoe lang ben ik hier?" vraag ik aan de Genezer.
"Drie dagen."
Ik verslik me in de Kruidensoep.
"Drie dagen!" roep ik verschrikt uit.
"Daltónicos kwam hier uitgeput aan met jou op zijn Rug. We hebben je zo snel mogelijk naar mijn Tipi gebracht."
"Waar zijn Daltónicos en Nanoushka? Ik moet ze nu zien!" zeg ik en ik probeer overeind te komen.
De Hand van de Genezer houdt me weer tegen.
"Daltónicos en Nanoushka zijn in de Wei. Daltónicos was alleen heel uitgeput en Nanoushka had een Kleine Wond in haar Achterbeen, maar die is al ver genezen. Ze heeft er in ieder geval geen last van. Ze springt als een Pony van Twee Zomers door de Wei. Jouw Wonden zijn nu Belangrijker. Dat je buiten Levensgevaar bent, betekent niet dat je alles weer kunt doen. Wat jij nu nodig hebt, zijn een paar Dagen Rust.
Kleine Buffel zal bij je blijven en op je letten als ik weg ben. Drink je Kruidensoep maar op en ga dan Slapen." spreekt de Genezer me Streng toe.
Ik sluit mijn Ogen en draai me op mijn Zij. Ik denk aan de Woorden van de Cowboy. Het duurt nog een tijdje voor ik echt in Slaap val.
Jammer genoeg is het geen Droomloze Slaap.
JE LEEST
Zwart, Grijs, Wit //On Hold//
AdventureZe ziet Zwart Ze ziet Grijs Ze ziet Wit Ze is Vervloekt Ze ziet enkel Zwart, Grijs en Wit Haar Naam is Blinde Kleur Geen normale Naam voor een Indiaan Maar zij is anders Zij is Vervloekt Want zij ziet enkel Zwart, Grijs en Wit.
