Same Depression|| Vervolg fadtr|| ft. LouLou

Hoofdstuk 5 {Two Months Pregnant}

-Two Months Pregnant-

Louise Horan's POV.

De derde echo word vandaag, nou eigenlijk zo meteen gedaan. We zitten in de wachtkamer van Mevrouw Evertse te wachten tot we aan de beurt zijn. Als we Mevrouw Evertse haar kamertje uit zien komen, en ons roept, staan we op, en geven haar een hand. 'Nou, ik zou zeggen, ga daar maar alvast liggen.' Glimlacht ze. Ik knik, en ga op het bed liggen. Mevrouw Evertse loopt achter Louis de kamer binnen, en legt wat dingen uit.

Ze smeert weer gel op mijn buik, en wijst me het beeld. 'Willen jullie nu weten wat het word?' Vraagt ze. Ik kijk naar Louis, die maar één ding op zijn gezicht heeft staan. Hij wil het nu weten, net als mij. 'Ja graag.' Antwoord ik. 'Ze kijkt van mij naar Louis, en krijgt dan een grote grijns op haar gezicht. 'Het word een..... Jongetje!' Roept ze blij. Ik glimlach, en kijk Louis blij aan. Louis grijnst helemaal, en pakt mijn hand. 'Een jongetje.' Mompel ik.

Ik heb altijd al vroeger eerst een jongetje, en dan een meisje willen hebben. Dan kon de jongen het meisje beschermen als dat nodig was. Als we klaar zijn, lopen we het gebouw hand in hand uit. 'Hoe gaan we ons kleine jongetje noemen?' Vraagt Louis ineens. Ik kijk hem aan, en denk goed na. 'Ik heb echt geen idee.' Grinnik ik. Louis' ogen worden ineens groot. Ik kijk hem vragend aan, maar Louis zegt niks. Hij trekt me mee naar de auto, en doet de deur open.

Ik stap snel in, en kijk Louis nog steeds vragend aan. Hij start de auto, en rijd snel weg. Hij stopt even later voor een winkeltje voor baby's. Hij stapt uit, en doet mijn deur ook open. Ik stap uit, en word meteen meegetrokken door Louis. 'Louis, wat gaan we allemaal doen? Ik kan niet zo snel! Rustig aan joh!' Roep ik. Hij stopt voor een rek met baby shirtjes, met de tekst “My name is...” en dan zeg maar de naam. Ik zie nu pas dat er ook andere tekstjes zijn, zoals “My mom is a beauty”. “I love my mom”, “I love my dad”, “I love my parents” en dat soort zinnetjes.

Louis zoekt tussen de shirtjes, en haalt er een tussen uit, met de tekst “My name is Tommie”. Ik snap het al wat hij hier mee bedoeld. Hij wil ons zoontje Tommie noemen. 'Super naam!' Roep ik. Ik krijg meteen allemaal rare blikken op me gericht, maar negeer ze gewoon. Louis grijnst van oor tot oor. 'Vind je?' Vraagt hij. Ik knik overtuigend, en glinster helemaal. 'O mijn g*d Louis, we krijgen een zoontje!' Gil ik. Ik spring op en neer, en klap in mijn handen, maar heb al snel in de gaten dat dat geen goed idee was...

Ik voel dat ons jongetje weer eens schopt, en grijp Louis hand. Ik ben inmiddels al aan het geschop gewend, en het doet ook een stuk minder pijn. Ik leg Louis' hand op mijn buik, waardoor hij helemaal bloost. 'Het word een echt vechttalent.' Grinnik ik. Louis knikt instemmend, en legt zijn arm om mijn middel. 'Dus, noemen we hem Tommie?' Vraagt Louis. 'JA!' Gil ik blij. Louis grinnikt om mijn beetje heel erg overdreven antwoord, en trekt me mee naar een rek met jongens kleding. 'SHOPPING TIME!' Gilt Louis alsof hij een meisje is. Ik schiet in de lach, en zoek ook een rek met jongens kleding. Ik haal er wat leuke kledingstukjes tussen uit, en zoek daarna de kleinste maat.

Onze Tommie kan moeilijk naakt over straat lopen... Als we helemaal klaar zijn, rekenen we af, en hebben we 2 tassen gevuld met kleding voor Tommie. We hebben ook nog 1 tas met zwangerschapskleding, omdat ik mijn oude kleding niet meer aan kan. Ik had al wel zwangerschapskleding, maar die pas ook niet meer echt, omdat ik nu toch wel al 2 maanden zwanger ben.

Als we weer in de auto zitten, haal ik mijn telefoon tevoorschijn, en open twitter. 'Mag ik op twitter zetten wat het word?' Vraag ik. Louis kijkt me even bedenkelijk aan, maar knikt dan toch. Ik maak een nieuwe tweet, en typ een tweetje. Een hele korte, maar toch dat iedereen het wel snapt.

It's a boyyy #LittleTommie is coming!!!

Ik tweet het met een glimlach, en krijg meteen antwoord van Niall.