Same Depression|| Vervolg fadtr|| ft. LouLou

Hoofdstuk 17

Louise Horan's POV.

Ik word wakker naast Tommie die nog slaapt. Ik laat hem nog maar even slapen, het is toch zijn verjaardag. Ik kijk op mijn wekker voor de tijd. Het is pas 08:37, en de mensen komen pas rond 12 uur. Ik stap uit bed, en loop naar mijn kledingkast. Ik haal even voor nu een grijze joggingbroek eruit, en een wit shirt.

Ik loop naar de badkamer, en doe mijn haren in een knot. Ik poets mijn tanden, en kleed me om. Dan loop ik de badkamer weer uit, op naar beneden. Beneden aangekomen, loop ik naar de kast waar ik een tijdje geleden de slingers heb gelegd. Ik haal de blauwe slingers eruit, en dan haal ik de rest van de slingers en andere versieringen eruit. Ik pak een stoel, en zet die onder een haakje waar ik de ene kant van de slinger aan vast kan maken.

Eindelijk heb ik alle slingers en andere versieringen opgehangen. Veel slingers hebben de tekst “hoera 6 jaar” enzo. Ik loop snel naar de keuken, en maak pannenkoeken beslag. Ik bak daarna wat pannenkoekjes, en doe er wat stroop op. Ik rol ze op, en leg ze op een groot bord. Ik loop de keuken uit, naar boven. Ik loop mijn kamer in, waar Tommie nog ligt te slapen. 'Tommie, je bent jarig! Ik heb pannenkoekjes voor je!' Fluister ik.

Tommie opent langzaam zijn ogen, en kijkt me blij aan. Ik zet zijn kussen recht, zodat hij kan gaan zitten. Hij gaat recht zitten, waarna ik hem het bord geef. 'Eet jij je pannenkoekjes maar lekker op, dan ga ik me even omkleden,' glimlach ik. Ik druk een kus op Tommie's voorhoofd, en hij knikt. Ik loop naar mijn kledingkast en kijk bij mijn jurkjes.

Ik haal mijn licht roze jurkje eruit. Hij is beneden een beetje pofferig, in het midden zit een soort bandje met een strikje. Je zou denken dat het een riempje is, die los zit, maar dat is niet zo. Aan de bovenkant is hij glitterig, en hij is strapless. Het is mijn lievelings jurkje. Op de grond staan al mijn pumps die ik bij speciale looks heb, dus ook de pumps voor bij dit jurkje. Ik pak de pumps op, en neem ze mee naar de badkamer. Ook heb ik nog een strapless bh gepakt. Het zijn licht roze pumps, met aan de onderkant een randje glitter, en de hak is ook glitter.

Ik kleed me snel om, en doe de pumps aan. Ik pak mijn make-up tas, en haal mijn oogschaduw eruit. Ook haal ik mijn licht roze lippenstift tevoorschijn. Ik alle make-upjes zo goed mogelijk aan, en bewonder daarna het resultaat. Ik berg alle make-up weer op, en loop naar mijn kamer. Tommie's mond valt open. 'Mama, je ziet er zo mooi uit,' zegt Tommie. 'Bedankt,' glimlach ik. Ik pak zijn bord over die hij uitsteekt, en zet het bord op het nachtkastje. 'Kom je, dan gaan we kleding voor jou uitkiezen,' zeg ik. Tommie knikt, en stapt het bed uit. Samen met Tommie loop ik naar zijn kamer.

Ondertussen heb ik ook al ontbeten. Zal ik je iets schokkends vertellen? Louis is er niet. Niet dat me veel verbaasd, omdat hij er toch nooit is. Alleen, kom op, zijn zoon wordt vandaag 6! De deurbel gaat. Tommie springt op, en rent naar de deur. 'ROMY!' Hoor ik vanuit de gang geschreeuwd worden. Romy is ondertussen al 12 jaar. Ik sta blij op, en loop naar de gang. 'Heey Romy!' Roep ik blij. Ik spreid mijn armen, waarna Romy me een knuffel geeft. Romy is echt knap geworden. 'Heey Tommie, gefeliciteerd hè!' Zegt Romy vrolijk. Ze tilt Tommie op, en knuffelt hem. Ze geeft hem een kus, en zet hem daarna weer neer.

Romy is als een grote zus voor Tommie. 'Komt Demi ook nog?' Vraag ik. Romy schudt haar hoofd. 'Ze moet werken,' antwoordt Romy. Ik knik begrijpend, en loop met ze naar de woonkamer. 'Trouwens, Louise, je ziet er echt super uit!' Zegt Romy. 'Thanks,' glimlach ik. 'SELFIE TIME!' Gilt Romy ineens. Ik grinnik. Ze pakt haar telefoon tevoorschijn, en opent Retrica. Tommie en ik gaan achter haar staan, en Romy maakt wat foto's. 'Deze gaan op Insta,' knipoogt Romy. 'Okay,' lach ik.

Even later wordt er weer aangebeld. Ik loop naar de deur, en kijk wie het is. Harry, Niall, Liam en Zayn staan voor de deur. Ik knuffel ze een voor een en geef Niall een kus. 'Gefeliciteerd met Tommie,' grijnzen ze in koor. 'Laat me raden, jullie hadden ruzie om wie het ging zeggen, dus daarom zeggen jullie het maar in koor?' Vraag ik grijnzend. Niall is de eerste die reageert. 'Louise, hoe kun je dat van ons denken,' zegt Niall verontwaardigd. Dat is dus een ja. 'Ja dus,' zeg ik.