Eylül;
Sabah erkenden kalkmak her ne kadar zor olsa da mecburen kalkmıştık..Bugün yurttan ayrılıyorduk..Yeni evimiz hazırdı..Sadece eşyalarımızı toplayacaktık..
Kader:Kızlar bu yurtta ne kadar kötü günlerimiz geçse de burası artık bizim evimiz olmuştu...
Songül:Kader duygusala bağlama..
Meral:Ay evet.. Niye ağlıyorsun ki?Bu yurtta Neriman cadısı yüzünden 18 senedir hepimiz kışın soğukta kalmadık mı?Annesizliğimizi,babasızlığımızı sürekli hatırlamak zorunda kalmadık mı?Ama artık bitti...Üniversiteliyiz,reşitiz,evimiz de var..
Kader'e gidip sarılmıştım...Çok duygusaldı o..Her ne kadar Meral haklı da olsa Kader'in ağlamasına hiçbirimiz dayanamazdık..Ben Kader'e sarıldıktan sonra kızlar da sarılmıştı..
Cemre:Tamam ağlama Kader..
Eylül:Evet,bugün yeni hayatımızın ilk günü...
Songül:İlk önce eve yerleşelim..Zaten temizliği,eşyaları falan önceden halletmiştik...Sonra da okula gideriz..
Meral:Hadi ben hazırım..
Cemre:Ben de hazırım..
Eylül:Gidelim o zaman...
Kalan son paramızla taksi tutmuştuk..Valizlerimiz ağırdı..Evimiz üniversiteye yakındı..
Cemre:Yalnız güzel ev tutmuşuz..
Songül:Evet valla ben de beğendim..
Kader:Hadi kızlar okula geç kalıcaz..Valizlerimizi sonra yerleştiririz..
Kader'in lafları üzerine otobüs durağına gitmiştik..Otobüs de erken gelmezdi ki...
~Ali'nin Evi ~
Alilerin evinde de ilk gün heyecanı vardı...
Güney:Kalkın lan artık okula gidelim..
Mert:Of ya..
Ali:Hadi mızmızlanma Mert..
Kahvaltı yapmak için masaya oturmuşlardı..Güney kahvaltıyı hazırlamıştı..
Ali:Lan ne ağır yemek yiyorsunuz..Saat 9 olmuş..
Mert:Okulun ilk günü zaten..Bir şey olmaz..
Güney:Bence de..
Güney ve Mert kahvaltılarını bitirdikten yaklaşık yarım saat sonra evden çıkmışlardı..Ali'nin arabası vardı..Onunla gitmeyi planlıyorlardı.. Arabaya binmişlerdi,ama bir türlü çalışmıyordu ki...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
PLATONİK
FanfictionAşk neydi? Uzaktan uzağa mı sevmekti? Aşk;birbirine bakmak değil,birlikte aynı yöne bakmaktı...