PLATONİK

PLATONİK▶GEÇ KALMIŞLIK

Eylül;

Ali mi oradaki?Hem de buraya bakıyor...Yok,bu böyle olmayacak ki ama...Sürekli sürekli yanımda,ama aslında çok uzağımda....

Burak:Eylül...

Bakışlarımı Ali'den çekip tekrardan Burak'a yöneltmiştim...Kim bilir yine neler saçmalayacaktı?

Burak:Konuşabilir miyim artık?

Eylül:Evet,seni dinliyorum...

Burak:Bak Eylül...Ben...Ben sana önemli şeyler söyleyeceğim...

Eylül:Tamam...Dinliyorum ya işte..

Burak:Eylül ben...Ben...

Eylül:Ay!Sen sen sen!!Ne?!Sen ne?!

Burak:Eylül ben senden hoşlanıyorum...

Eylül:Ne?

Burak:Fark etmişsindir sen de...Beni sevmediğini,arkadaş olarak gördüğünü biliyorum Eylül...Ama bir kez denesek hı?

Hayat gerçekten çok garip değil mi?Sen başkasını seversin,seni bir başkası...Duygular hiçbir zaman karşılıklı olmuyormuş demek...Sadece bunu öğrendim ben...Orada oturan Ali'ye baktım önce...Benim sevdiğim adam Burak değil,oradaki güzel gözlü olan...Gülüşü beni benden alan...Kalbimin hızlı hızlı çarpmasına neden olan...Kalbimden de aklımın da hiçbir türlü çıkmayan...Ali...Ben Ali'yi seviyordum...Şimdi Burak'a nasıl "ben seninle sevgili olurum" diyeyim?Keşke her sevgi karşılıklı olsa işte...Ama olmuyor...Hayat bu,acımasız....

Burak:Eylül...Cevap vermeyecek misin?

Bakışlarımı yeniden Burak'a çevirmiştim...Ne demeliydim?Başkasını severken,ona evet diyebilecek miydim?Şu anda tek bildiğim şey,Ali'ye deli gibi sarılmaya ihtiyacım olduğu...Gidip ona,
"Seni çok seviyorum,ben senden başkasını sevemem Ali" diye haykırasım geldiğiydi..Ama diyemezdim işte,diyemezdim.Çünkü o beni sevmiyordu.Bana aşık değildi..Bu aşk tek taraflıydı..Ya da insan bazen gözünün önündekini göremez ya,belki de onda da öyle bir şey vardı.Onun duygularını öğrenmem şarttı.Kafamda bir ampul yanmıştı resmen.Eğer Burak'la sevgili olarak,Ali'yi kıskandırabilirsem onun da bana duygularını öğrenebilirdim.Saçmalama Eylül!Saçmalama!Kendin için başkalarının duygularıyla mı oynayacaksın?!
Tekrardan Burak'ın sesiyle irkilmiştim.