PLATONİK

PLATONİK▶CAFE

Yok canım ne aşkı?Yani sadece atkısı güzel kokuyor...Bir koklayayım dedim...Aşık falan değilim ben Eylül'e...Yok yok...Değilim...Düşüncelerimin hepsini unutmak için kendimi yatağa atıp uykuya dalmıştım...

⏳⏳

Eylül;

Sabah çok mutlu uyanmıştım...Dün Ali'yle aynı masada da yemek yemiştim ya...Daha ne olsun?Hemen yataktan kalkıp özenlice giyinip kahvaltı hazırlamaya başlamıştım...Benden sonra kızlar da uyanmıştı zaten...

Cemre:Günaydın

Eylül:Günaydın

Meral:Eylül de olmasa aç kalıcaz...Sizden hayır mı var insana?

Songül:Sen yap o zaman canısı...

Eylül:Hadi gelin artık masaya...

Kısa sürede kahvaltılarımızı yapıp okula gitmiştik..

🍃

Okula gelince her zamanki yere,kantine gitmiştik...Çünkü Ali'yi sadece orada görebiliyordum...Etrafa bakınmıştım...Olmadığını görünce oturmuştuk... Bir süre sonra Alya ile birlikte bizim masaya doğru yaklaşıyorlardı... Kalbim bir kez daha hızla çarpmaya başlamıştı...Düşüncelerimden kurtulup yanımıza gelen Ali,Alya ve arkadaşlarına selam vermiştim...

Alya:Selam..Oturabilir miyiz?

Eylül:Selam..Tabi tabi oturun..

Alya:Eee nasılsın bakalım?

Eylül:İyiyim canım sağol..Sen nasılsın?

Alya:Ben de iyiyim..Eee arkadaşlarınla da tanışalım madem...

Kızlar teker teker isimlerini söyleyip Alya'nın elini sıkıyorlardı...Tabii ki ben de Ali'ye bakıyordum bu sırada...Yaptığım gerçekten o kadar yanlıştı ki...Ali'nin sevgilisi vardı ve ben...Ben onu sevmeye devam ediyordum...Kendimi o kızın yerine koyunca...Kendimden midem bulanıyordu...Ama kalp bu...Kimi seveceğine beyin değil ki,kalp karar veriyor...Aşkta mantık yoktur sözünü şimdi daha iyi anlıyorum işte...Alya'nın sesiyle irkilmiştim..