агуу амлалтын бөгж

181 20 3
                                    

-Үсил чи юунд ингэж боддог юм бэ?…………
-*инээмхийлэх*нар сарыг мартсан энэ бол үнэн тийм болхоор л тэд хэзээ ч бие биетэйгээ уулзаж чадахгүй... үгүйээ уулзах ёсгүй* гуниглах*
-Үсил чи бол гэрэл гэгээний бурхан байтал юунд ингэж иймхэн юманд шаналана вэ?
Үсил-Хабэк*санаа алдах*хэдий би гэрэл гэгээний бурхан ч надад нар сар хоёуланг нь захирах хүч байхгүй бас тэдний тавьланг өөрчлөх хүч байхгүй надад ердөө нарыг гэрэлтүүлж өөрийгөө шархлуулахаас өөр хүч байхгүй, би бол ердөө л гэрлийн бурхан гэх нэр зүүсэн сул дорой нэгэн шүү дээ

" Өглөө нарны туяа хацарыг минь зөөлөн элчээрээ төөнсөөр сэрээхэд хажууд минь өөр хэн нэгний том гар өргөн цээж намайг яг л ямар нэгэн зүйлээс хамгаалах аятай цээжиндээ наан тэвэрсэн байх аж.  Нэг мэдэхэд л би өөрийн эрхгүй түүнийг ширтэн хэвтэнэ. Гэнэт
Ёолын би тийм царайлаг байна уу?гэж асуухтай зэрэгцэн ухаан бодол минь орж ирэх нь тэр. Түүний хэлсэн тэр асуулт миний нүүрэнд бяцхан мишээл тодорход хүргэж байв.
-Тиймээ үнхээр царайлаг юм. Нар хүртэл ичхээр
Ёол-тэр чинь юу гэсэн үг юм бэ?
-харин л дээ"гэж мушилзсаар орноос босон доош буулаа. Харин Ёол ардаас минь хариулт нэхсээр бууж ирэв.
Ёол -Буюнаа юу гэсэн үг юм бэ?
-* гэж гоншигнон доороо дэвхцэх нь яг л жоохон хүүхэд ээждээ эрхлэж байгаа мэт харагдана* "инээмхийлэх"-ингэсэн үг'гээд би Ёолын уруул дээр зөөлөн үнслээ. Ёол хариуд нь жоохон гайхахсанаа нүүрэндээ мишээл тодруулан-ингэсэн үг гэж юу гэсэн үг юм бэ?*гээд дахин дахин асууж эхлэв. Харин би түүнийг аль болох тоогоогүй мэт жүжиглэн угаалгын өрөө орж Ёол ард минь гоншигносоор үлдэв.  Би өөрийгөө бэлдээд гарч ирэхэд тэр байхгүй харин дээд давхарт усны чимээ сонстоно энэ үед өөрийн эрхгүй нүүрэнд инээмсэглэл тодрон ,үсээ тэгс ингэсхийгээд дээш шуугаад гал  тогоонд орж өглөөний цай бэлтгэж эхлэв. Цааш харан зогсож байтал бэлхүүсээр минь түүний гар орж ирэн хойноос минь тэврэв.
-Хоол одоохон боллоо
Ёол-чи түрүүн хэлсэн зүйлээ үргэлжлүүлэхгүй юмуу?
-ямар үг?
Ёол-наашаа хардаа"гээд намайг зөөлөн эргүүлэн өөрлүүгээ харууллаа.
-Яасан бэ?
Ёол-чи өөрийгөө үнхээр өөр гэдгээ мэдэх үү?
-мэднээ
Ёол-Буюнаа би яахуу?
-яасан бэ?бие чинь өвдөөд байгаа юмуу?
Ёол-үгүйээ, би айгаад байна. Чи алга болчих юм шиг санагдаад айгаад байна.
-Айх хэрэггүйдээ би энд байх болно чиний хажууд байхгүй ч энд чинь үүрд байх болно. *Зүрхэн душаа нь дарах*
Ёол-хажууд байхгүй гэдэг чинь юу гэсэн үг юм?
-*зүрхрүү хараад хэлэх*аан тэрүү чамайг ийш тийшээ явахдаа намайг зүрхэндээ тээгээд яваарай гэсэн үг"гээд инээмсэглсээр дээш харахад Ёол намайг үнсэв бишээ бид үнсэлцэж эхлэв. Тэрний үнсэлт намайг галзууруулж байна. Бүх биед минь мэдрэгдэж байна. Ёол зөөлөн бэлхүүснээс минь өргөөд шүүгээ нь дээр суулгаад гараа дээшлүүлэн хоёр хацраас минь бариад үнсэлтээ салгав.
Ёол-би чамд хайртай Сёо Буюн
-Би ч бас чамд хайртай Пак Чанёол"шүүгээ нь дээрээс буухад нүүр минь түүний цээжинд тулав.Би дээшээ зөөлөн хараад сууж бай хоолоо аягалаадахья
Ёол-за*тэр ширээнд сууж ардаас би хоолоо барин очиж хоололцгоолоо.
-Чамд ажил байгаа юу?
Ёол-би амралттай байгаа
-Ёолаа би тэгвэл энд хоёр хонож болох уу?
Ёол-"босох,хашигчих"бололгүй яадийн миний гэр бол чиний гэр тийм болхоор тааваараа хэд ч хонож болно бүр энд амьдарсан ч болно
-тэгвэл би өнөөдөр гэрээсээ зарим нэг хувцасаа аваад ирье би гялс хувцасаа солиод дохьё
Ёол-тэгвэл би хамт явья
-яахын бэ? Би гялс яваад ирнээ.
Ёол-үгүйээ би чамайг ганцааранг чинь явуулмааргүй байна
-би зүгээрээ би гялс гэрээр ороод л ирнэ за юу?
Ёол-гэрт чинь нөгөө явдаг зураг байгаа биздээ
-явдаг зургаа?
Ёол-яаагаав нөгөө Шү хэн ч билээ?
-*инээх*хаха Аан Шү Акая уу? байгаа тэр юу гэж?
Ёол-аан тийм тийм Акая тэр байгаа юм чинь би хамт явнаа*хошуугаа цорвойлгох*
-Шү байлаа гээд юу гэж?
Ёол-мэдэхгүйээ мэдэхгүй тэр ерөөсөө надад таалагддаггүй
-Зүгээрээ би өөрөө яваад ирнэ ирээд хоёулаа болзоонд явья
Ёол-Болзоондоо
-Тиймээ гэхдээ чамайг үлдвэл л
Ёол-тэгвэл чи хурдан ирнэ шүү
-би яг хоёр цаг л болно. Чи хоолоо сайн идээд аяга тавгаа угаагаад хаашаа явахаа шийдээд байж байгаарай"гэж хэлчихээд дээш гаран  өчигдөр ирэхдээ өмссөн хувцасаа өмсөн доош бууж ирээд Ёолыг харав л ихэл  гомрохсон маягтай цааш харан аягаа угааж байлаа. Би чимээгүйхэн ардаас гэтэж очоод цочоох гэсэн ч тэр мэдчихсэн бололтой огцом эргэж харав. Энэ үйлдэлд нь миний цочсон ч гэж жигтэйхэн өөрийн мэдэлгүй л цээж минь нааш цааш хүнхэлзэн гараа цээжин дээрээ тавин амьсгаадана. Ёол харин миний цочсонд нээх их гайхсан шинжгүй элгээ тэвэрч зогсоод -бүсгүй та хүн цочоох гэж байгаа бол эхлээд чимээгүй яваад сурчих
-харин тиймээ,би уул нь байдаг чадлаараа л чимээгүй явсын тэгсэн нэг зүйлийг мартчихаж
Ёол-юуг?
-Чамайг дамбо чихтэйг*хэлээ гаргах*баяртай би явлаа. Хайртай шүү Дамбо
Ёол-юу гэнээ ?чи ирхээрээ надад алуулна гэж мэдээрэй *гэсээр нүүрэндээ мишээл тодруулан үлдэв. Харин Буюн хаалга хаагдахтай зэрэгцэн царайны хувирал  нь өөрчлөгдөх нь тэр. Буюн тэднийхээс гаран таксинд суун гэртээ ирлээ.Түүнийг гэртээ ирэхэд Шү Буюныг ирхийг мэдэж байсан аятай том өрөөний буйдан дээр доош харан сууж байв. Буюн түүнлүү харж  инээмсэглээд-юу хийж байгаан?
Шү хариу болгож хальт инээх аядаад-Буюнаа чи итгэлтэй байгаа биздээ,чи хэрвээ гэрлийн бурхантай уулзвал хэзээ ч энэ ертөнцөд оршиж байгаагүй нэгэн болно тийм болхоор одоо ч болтугай Ёолыг аваад зугтаж *Шүг өгүүлбэрээ гүйцээгээгүй байтал Буюн үгийг нь таслан инээмхийлээд-Шү тэд бол бурхад бид яаж ч чадахгүй бас аав, чи та хоёр бол миний гэр бүл бас Ёол намайг дагавал зовно. Тэрний оронд та нар зүгээр намайг мартсан л дээр энэ нь надад ч та нарт ч амар*гээд Буюн Шүгийн хажууд суун гарнаас нь атгав. Харин Шү түрүүнээс хойш шал ширтэж байсан бол одоо л нэг юм  Буюны өдөөс харж санаа алдсан ч нүүрэндээ мишээл тодруулан- үнхээр энэ зөв зүйл гэжүү?
Буюн-тиймээ Ёолд аавд надад ч сайн зүйл байх болно. Бас Шү чамд ч сайн зүйл байх болноо тийм болхоор намайг явах хүртэл инээ за юу?
Шү-за гэхдээ чи намайг Шү гэсээр байх юмуу?
-тэгээд би Шүг Шү гэх юу гэхийн Шүүлтүүр гэх ёстой юмуу?
Шү-аааашшшш чи муу юу юу гэнээ ?*толгойг нь түлхэх*
-тэгээд тэгээд хэн гэх юм? Чи шүүлтүүр чинь үнэн л биз дээ? байнга тамхи татаж байдаг шүүлтүүр мөн биздээ*хошуугаа унжуулах*
Шү-багш, багш гээч мангараа*үүнийг сонссон Буюн гэнэт босон Шүгийн урд цэх зогссоноо-мэдлээ шүүлтүүр багшаа*90градус бөхийх*
Шү-Ёстой нэг больё больё би гуйхгүй юм чинь.*цаашаа харж суух*
Буюн нэг шоолонгуй инээгээд- энэ жоохон тийм юмаа тэгвэл ингэж дуудья 'хён'ахаа
Шү-*эргэж хараад* болж байна*инээмсэглэх*
-за тэгвэл ахаа би зарим хувцсаа авах гэж ирсийн
Шү-яах гэж?
-явхаасаа өмнөх бүх хугацаагаа Ёолтой өнгөрөөх гэсэн юм.
Шү-заза тэгвэл тэгдээ"инээмсэглэх"
-тэгвэл Шүүлтүүр ахаа би хувцсаа бэлдлээ *гээд өрөөрүүгээ гүйгээд орчихов.
Шү-ёстой энэ мууг дээ*гэж инээсээр үлдэв*
*Энэ хооронд Ёолын талаас*
Ёол Буюныг явсаны  дараа түүнтэй хамт явах газраа бодон толгойгоо гашилгаж байтал түүнд нэг санаа төрөх нь тэр, төрөх ч гэждээ эртээс бодож байсан зүйл боловч энэ удаад түүнд одоо л зөв цаг юм шиг санагдаж тэр өрөөндөө орон ямар нэгэн юмыг хайж эхлэв. Тэр хайж хайж нэг юм олсон бололтой нэгэн цоожтой жижигхэн модон хайрцаг шүүгээнийхээ ёроолоос гаргаж ирээд урдаа тавин хэсэг инээж байгаад хүзүүндэх түлүүр шиг хэлбэртэй зүлтээр хайрцагын цоожыг тайлж дотроос ямар нэг юм гаргаж ирээд дахин дахин инээмсэглэж байсанаа гадуур хувцасаа өмсөөд хаашаа ч юм яаран явлаа. Түүний очихыг хүссэн  газар нь үнэт эдлэлийн дэлгүүр байжээ. Бас ч үгүй эртний хатад хаадын хэрэглэдэг байсантай адил төстэй бөгж ээмэг зардаг бөгөөд инээлээдгүй нэр хүндтэй одод саятангууд үйлчлүүлдэг дэлгүүр аж. Ёол шууд л тийшээ орон худалдагч дээр нь очоод халааснаасаа нөгөө нэг хайрцагнаасаа авсан зүйлээ гаргаж ирэн харуулаад-Уучлаарай үүнтэй төстэй бөгж байгаа юу?"
тиймээ энэ бол Ёол анх Буюнтай учирхад олсон бөгж бөгөөд тэр үүнийг Буюнд өгхөөр шийдсэн ч бас түүнд үүнтэй төстэй бас нэгэн бөгжийг хамтад нь өгхөөр шийдэж энд ирээд байгаа аж.
Худалдагч-уучлаарай эрхмээ наад бөгжтэй чинь адил бөгж манайд байгүйээ
-Тэгвэл өөр газруудаар ч юмуу эсвэл танай салбарч юмуу байгаа боловуу
Ххх-уучлаарай та түр хүлээнэ үү ? Би хайгаадахья та бөгжөө түр өгч байхгүй юу?
-за*Ёол худалдагчид бөгжийг өгвөл худалдагч бөгжийг аван өөрийнхөө хойно байх өрөөрүү орчихов. Удалгүй түүний орсон өрөөнөөс нэг 50орчим насны өвөө гарч ирсэнээ-хүү минь чи энүүний ижилийг хайгаа юу?
-Тиймээ өвөө
Өвгөн-энийг чи хаанаас олсон юм. -Ойгоос тэгээд найз охиндоо хос болгож өгөх гэсэн юм
Өвгөн-мммм за тэгвэл хүү минь би чамд энэний өрөөсөнг өгье
Ёол-өрөөсөнгөө
Өвгөн-тиймээ энэ хоёр ширхэг байдаг юм. Намайг дагаад ир *гээд намайг дагуулан нөгөө өрөөрүүгээ орвол өвгөн энд хүлээж бай хэмээгээд цааш яван нэгэн эрдэнэсийн хайрцаг авч ирлээ. Өвгөн өрөөний голд байх ширээний ард суугаад намайг ч бас суухыг дохьлоо. Би ч жоохон гайхаж байсанаа өөдөөс нь харан суув.
Өвгөн-энэ *гээд нөгөө хайрцагаа сарвайлаа. Би ч хайрцагыг бушуухан шиг авч нээж миний бөгжтэй тийм ч адилгүй бөгж биш байв. Миний бөгж  голдоо том цагаан шигтгээтэй бол тэр шигтгээгүй харин ч голдоо хувилтай нарийнхан бөгж байв. Би нилээн гайхаж өвгөнд хэлтэл.
Өвгөн-Эрт дээр үед энэ бөгж нэгэн бүхэл нэг бөгж байсан юм. Энийг хардаа *гээд нөгөө хоёр бөгжийг авч нийлүүлвэл яв цав таарч байв .

 Энийг хардаа *гээд нөгөө хоёр бөгжийг авч нийлүүлвэл яв цав таарч байв

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Ёол-тийм байна. Гэхдээ яагаад салцан юм бэ?
Өвгөн-үүнтэй адил нар сар хоёр ч нэгэн бүхэл мэт байсан бөгөөд нэгэн тэнгэрт нэг зэрэг манддаг байсан юм. Тэд хэнийг ч гайхшируулхаар гайхалтайгаар гэрэлтэж бас хэнээс ч юунаас ч илүү сайхан харагддаг байсан тул дагинас тэдэнд атаархаж тэднийг салгахыг хүсэж Бурхадын хаан, байгаль эхийг мунхаруулж сарыг дэлхийн дагуул болгож нарыг ертөнцийн цөм хэвээр үлдээж сарыг мартуулсан гэдэг. Харин гэрлийн бурхан Үсил мөн түүний нөхөр Хабэк хоёрын дундаас төрсөн охин болох сарны дагина Мёнволыг ч мөн адил саран дээр хорьсон гэдэг учир нь  Мёнвол нарны хамгаалагчид дуралж иймийн учир тэд тэнгэрт хамт мандаж хамт жаргадаг байсан тул дагинас атаархсан юм. Харин тэднийг салахын өмнө Мёнволын хайрт болох нарны хамгаалагч Далсун түүнд өгсөн бөгжөө хоёр хувааж хэзээ нэгэн цагт энэ шийтгэл дуусах мөчид Мёнвол бөгжөө эргүүлэн авч Далсун Мёнвол хоёр дахин ертөнцөд нэгэн зэрэг мандах цаг ирэх болно хэмээгээд хэзээ нэгэн цагт Мёнволыг хайгаад очино гэдгээ амлаж тэр амлалтаа биелэх хүртэл нарны чулуутай талыг гайхамшигт ертөнцийн чоно ванд хадаглуулж харин сарны  чулуун талыг хүмүүст хадаглуулсан гэдэг. Харин сүүлд сонсох нь ээ Чоно ван хүүдээ өгсөн ч хүүн түүнийг хайртай гүнждээ өгсөн гэдэг.Харин хүмүүс бөгжийг үе дамжин хадгалсаар өдийг хүрсэн гэдэг.
-Тэгвэл ахаа энэ бөгж тэр бөгж юмуу?
Өвгөн-тиймээ,гэхдээ Далсун наадахыг чинь Мёнволд анх өгөхдөө үүрдийн хайрын баталгаа болгож харин салахдаа иргэж уулзахын ерөөл болгож өгсөн амлалтын илэрхийлэл бөгж юм
-Тэгвэл өвөө энэ агуу амлалтын бөгж юмуу?
өвгөн-хэдэн мянганыг илээсэн агуу амлалтын бөгж*инээмсэглэх*






за удаасанд үнхээр их уучлаарай ойрд ёстой завгүй байлаа. Таалагдана гэж найдья>_<

 нууцWhere stories live. Discover now