POV Jeniffer
"Dus eigenlijk weet ik dat Wout daar zit, snap je? Ik hoop echt dat ze een intiem moment hebben. Wouter zal me waarschijnlijk vermoorden nadien, maar het is het volledig waard", giechel ik. Maud schudt glimlachend haar hoofd. James draait met zijn ogen, maar ik zie een glimlach.
"JENIFFER!!" Een bekende stem schreeuwt in paniek mijn naam. Mijn hart mist een slag. Het is Thomas. Ik spring recht en gooi mijn deur open. Het anders zo rustige en schattige gezicht van Thomas is rood, en zijn ogen staan wijd open. Hij stormt de trap op.
Hijgend leunt hij op zijn knieën wanneer hij eindelijk boven is. Over zijn schouder ligt een grijze sweater, vol aarde en bladeren. Ik herken het meteen. Snel graai ik ernaar. Angst sluit zich rond mijn hart. "Th- Thomas? Waar heb je die vandaan?" Mijn stem trilt.
Thomas buigt zijn hoofd. "Dat lag in de struiken! Het is Wouters sweater, of niet?" vraagt hij zacht. Ik knik angstig. Mijn tanden kauwen langzaam op mijn onderlip. "We moeten hem gaan zoeken. Hij moet daar zijn, het kan niet anders!"
Zonder op antwoord te wachten dender ik de stenen trap af. Vaag hoor ik een paar voetstappen me volgen. Thomas en Casper sprinten met me mee. Geen moeite doend om te wachten bij het rode licht, steek ik over. Verschillende auto's toeteren me na, en ik hoor mensen vloeken en schelden. Ik negeer het en ren in paniek verder.
Wouter POV
Muisstil zit ik in de boom. Bladeren en takken zorgen ervoor dat mensen mij niet kunnen zien, maar ik hun wel. Ik stel me Jeniffers gezicht voor wanneer Pretty boy haar vertelt dat hij mij niet gevonden heeft. Paniekerig rondlopend door de straten, geen fuck gevend om de mensen rondom haar. Waarschijnlijk hollen Pretty boy en Casper met haar mee.
"Wouter?" De maar al te goed bekende stem van mijn geliefde zus schreeuwt mijn naam. Verschillende mussen vliegen geschrokken de lucht in. In de verte merk ik haar op. Hijgend rent ze door het park. Plots staat ze stil, recht onder mijn schuilplaats. Ze tuurt over het meer. Thomas en Casper volgen al snel. Capser legt zijn hand op mijn zus' schouder. Die schudt haar hoofd en gilt mijn naam nog een keer. Daarna jogt ze verder, samen met de jongen.
Thomas staat alleen onder de boom en kijkt rond. Ik pluk een nootje uit de boom en mik het naar zijn hoofd. Hij kijkt omhoog en ziet mij. Ik leg mijn vinger tegen mijn lippen. Thomas begrijpt me, lacht even en loopt Jeniffer achterna. Drie seconden kater hoor ik hoe hij mijn naam roept, zogezegd zoekend.
Tien minuten later ben ik het zat. Verveeld neurie ik één of ander liedje. Ik weet de tekst niet meer. Ritmisch trommelen mijn vingers de maat van het liedje op mijn bil. Pas wanneer Jeniffers stem in de verte klinkt, sit ik vlug recht. Ik wacht ongeduldig tot het groepje recht onder de boom staat, en spring dan op de grond.
Jeniffer slaakt een gilletje, struikelt en valt op de grond. Thomas lacht, terwijl Casper bezorgd naar mijn zus toesnelt. Ik neem grinnikend mijn sweater aan die Thomas me aanbiedt. "Eindelijk! Ik dacht dat je niet meer ging opdagen. Weet je wel niet hoe saai het is om twintig minuten in de boom te zitten?" Woedend staat het meisje recht, en duwt me. Ik knipper traag en niet onder de indruk. Ondertussen houdt Pretty boy niet op met lachen.
Jeniffer staart hem wantrouwig aan. "Waarom lach je? Wist jij hiervan of zo?" Thomas maakt nog steeds grinnikend oogcontact en knikt uitdagend. Ik sla mijn arm rond zijn schouders en trek hem tegen me aan. Hij schrikt en bloost, maar blijft staan. "Einstein hier stelde het zelfs voor. Had je niet gedacht hè, zussie?" knipoog ik tevreden.
Ze maakt een 'humpf' geluidje en marcheert stug het park uit, op weg naar huis.
_____________________________________________________________________________
Oi people!
Sorry dat het hoofdstuk zo kort is, maar school zuigt echt al mijn energie op. Volgende week heb ik letterlijk 7 overhoringen. Twee weken daarna beginnen de examens. Please kill me now...
Oké, vraag voor dit hoofdstuk:
Hoe oud zijn jullie en wanneer verjaren jullie?
Ikzelf ben 14, en verjaar op 3 juni.
See y'all next week!
Adios!
JE LEEST
Closet boy
Teen FictionOntmoet Thomas Anderson: 17 jaar oud, veel vrienden en leuke ouders. Meer zou een mens niet willen toch? Binnen een paar jaar maakt hij school af, krijgt een goed betaalde job en misschien wel een vriendin. Zo denk Thomas er toch over. Wanneer Jenif...