Hate Series 4: Hayley Cane (completed)

38

Cane pov

"Queen tulog na pala ang munting prinsesa natin halika na. " Napangiti ako nang maramdaman ko ang pagkarga sa'kin ng aking hari napakasarap talagang makulong sa mga bisig nito. pero nalulungkot ako dahil parang nagiging pabigat na ako ni hindi ko naman kasi nagagawa ang dapat na ginagawa ng isang asawa.

Naramdaman kong ibinaba ako nito sa malambot na kama but the question is still running on my mind kaya hindi ko rin napigilan ang sarili kong magtanong.

"Kaino pabigat na ba ako? Hindi ka ba napapagod sa sitwasyon natin ngayon wala akong magawa." Nalulungkot ako oo nga mahal namin ang isa't isa pero hindi naman maiiwasan na may araw rin na mapapagod siya at magsasawa na ito sa pagpasan sa pabigat na tulad ko masakit lang habang iniisip ko na posible 'yun mangyari ay tila pinapatay ako.

Naramdaman ko ang paglundo ng kama. Kaya alam kong nasa tabi ko na ito.

"Walang pabigat Cane I love you at lahat ng mga bagay na bumubuo sa'yo ay mahal ko. Wala akong pakeaalam sa kakulangan mo ngayon because you are mine at kaya kitang pagsilbihan hanggang sa huli-hulihan ng hininga ko tandaan mo 'yan." Napayuko lang ako masasabi niya lang ang mga salitang 'yan ngayon pero paano sa susunod na araw pareho pa rin ba? Alam ko na hindi mabuting magkaroon ako ng doubts sa pagmamahal nito sa'kin but I can't help it dahil kulong na kulong ako sa kakulangan ko. Hindi naman lahat perpekto pero hindi rin lahat kayang magstay upang tanggapin ang kakulangan mo minsan kasi sumusuko ang isa dahil napapagod na.

I felt him held my chin and caress my left cheek at nasasaktan ako, kasi takot na takot ako na balang-araw hindi ko na siya maramdaman sa tabi ko.

"Mahal kita 'yun lang dapat ang isipin mo tanggap ko ang lahat sa'yo Cane.. I can sacrifice just for you kahit ibigay ko ang mga mata ko gagawin ko----"

"'Yan ang huwag na huwag mong gagawin Kaino!" Hindi ko hahayaan na magsasakripisyo siya para sa'kin baka hindi ko mapapatawad ang sarili ko kapag ginawa niya 'yon kasi patuloy akong gagambalahin ng konsensya ko, mahal ko ito at kaya ko rin magsakripisyo hindi ako handang makitang sa huli siya ang nahihirapan instead na ako ang nasa sitwasyon na iyon.

Matinding katahimikan ang namutawi sa kwartong kinalalagyan namin kaya napabuntong-hininga ako at kumuyom ang aking mga kamay.

"Promise me Kaino na hindi ka gagawa ng isang bagay na hindi ko magugustuhan." Ang matigas nitong bisig ay pumulupot sa'kin at mas lalo akong nakaramdam ng takot tila maluluha ako.

"Kaino please.." He kiss my forehead I felt it at tila kinurot ang puso ko sa ginawa nito.

"Oo queen pero mangako kang magiging matatag ka please tanggapin mo na lang ang sinabi ni Zeine we can have a donor for your eyes ayaw mo bang makita ang anak natin? Ayaw mo ba makita ulit ang nasa paligid mo?" Kumunot ang noo ko paano niya nalaman na may alok sa'kin si Zeine? Sinabi na ba ni Zeine rito ang tungkol doon? Para hikayatin akong sumang-ayon? Pero tama si Kaino gusto kong makita ang mga taong mahal ko gusto kong maging malaya sa kakulangan na kumukulong sa'kin sa dilim but I am afraid natatakot akong umasa na baka pwede pa, at natatakot akong humarap muli sa mundo.

"I d-don't know Kaino fear is creeping in my heart. " A tear fell from my eyes and I am thankful na andito siya para punasan ang mga 'yon. Matagal akong naghintay na may pupunas ng mga luha ko at mag-aalaga sa akin at ngayon andito na.

"We are here always on your side." Madamdamin nitong sambit kasabay ng isang masarap na pakiramdam, I felt a soft and warm lips capture mine, kissing me passionatelyans it takes away the fear making me feel that everything will be alright kaya tumulo ang luha ko hindi dahil sa lungkot kundi sa saya and I kiss him back.

Hindi ko alam ang gagawin ko kung wala si Kaino sa tabi ko he is now my safe place, he nip my lower lip gently and held my face pulling me closer to him dahan-dahan kong naramdaman na hinihiga na ako ni Kaino sa kama while kissing me hindi na ako nagprotesta handa akong iparamdam sa kaniya na mahal na maha ko siya.