scarlett pov
I sip a little coffee from the cup I held hiniling ko kasi kay anne na gusto kong umupo sa labas, ayoko na kasi sa opisina wala naman kasi akong kasama. mabuti pang andito ako sa labas naaaliw ko ang sarili kong makinig sa mga kostomer at kahit di ko man makita alam kong madaming mga kostomer ngayon ang café sapagkat kanina ko pa naririnig ang naprapraning na boses ni anne.
"I want that star shape cup cake!" I heard a small voice but the sweetest one I ever heard I put my cup on the table in front of me and try to search where that little voice came from, so I heighten my hearing hindi ko alam kung bakit gusto kong muli madinig ang boses na yon at parang may tumutulak sakin na hanapin at kilalanin kung sino ang nagmamay-ari no'n I want to see who own that voice but I was stop when I remember I am blind.
"Naku baby C, 'di ka pwede sa sweets pagagalitan na naman tayo nito ng daddy mo." Nag-aalalang boses ng babae ang narinig ko na wari bang familiar sakin iyon. parang narinig ko ito minsan..
"But I want it please pretty pretty please. Promise kakain na ako ng gulay kahit eweee sila." I almost laugh at that nakakaaliw naman kasi ito and I find myself trying to listen more on their conversation.
"P-per------"
"Sige na po please promise magpapakabait ako. cross my heart mamatay man ang aso ng kapitbahay natin" I giggle softly sa narinig ko. what a naughty kid tiyak na lagi nitong pinapasakit ang ulo ng yaya nito at ngayon palang nakikita kong ang galing nitong magkumbinsi at mukhang nadadala na ang yaya nito.
"Hayy naku sige na nga pero dalian mo baby C dahil hinihintay na tayo ng mga tita mo sa hotel." kung ganon mga dayo pala ang mga ito teka nga bakit ba ako interesado? i sigh maybe dahil lang ito sa pangungulila dahil kahit ano man ang pagtikis ang gawin ko I can't change the fact that i miss my child. and the presence of this little girl makes me miss my child more she makes me remember that I have a daughter
a daughter which I left......
"Naprapraning ka lang po, we will be staying here for one week kaya I have all my time, saka magpapacute lang ako kay dad, kaya don't worry yourself to much mananglola." Hmm.. spoil pala kung makita ko lang ang ama ng batang to baka masapak ko.. pinapalaki ba namang spoiled ang bata tsk, baka nga parati na 'yon pinapagalitan ng ina ng bata pero ang cute lang.
"Oo na bata ka ang kulit mo sige i-take out mo na lang 'a?" 'yun ang huli kong narinig pero mga ilang minuto ang lumipas ay narinig ko muli ang boses ng bata and it warms my heart.
"Ang cute ng cup cake mananglola tingnan mo po ayoko tuloy kainin." Masayang sabi nito.
"Lahat naman ng hugis bituin ang cute para sa'yo. Punong-puno na lang ng bituin ang kwarto mo." Napakagat ako ng ibabang labi ko and sigh, why am I being like this? ano ba tong nararamdaman ko nangungulila ako sa boses ng bata. I felt connected to her at parang ayokong matapos ang oras I want to hear her voice more.
"Because dad said my mom thinks I am a star, b-before she left us and went to heaven na mimiss ko kasi si mom I want to see her pero nawala na siya bago ko siya makita and stars makes me remember her and in that way it makes me happy and lessen my longing for her." Malungkot na saad ng bata na kinalunok ko parang sinaksak ang puso ko, nakarinig ako ng mga yabag a tear fell from my eyes parang unti-unting nauupos ang puso ko this child makes me feel guilty gano'n din kaya ang iniisip ng anak ko?
Does she miss me the way I misses her?
"Ate okay ka lang ba?" Hindi ko napansin na nakatayo pala ako kaya inalalayan akong umupo muli ni Anne.
"A-Anne 'yung b-bata kanina nakita m-mo ba?" Mangiyak-ngiyak kung saad para kasing tinutalak ng aking utak at puso na anak ko ang bata kanina.
"Sinong bata ate madami pong pumasok na bata kanina." Nagiging desperada na ako kung sana nakakakita lang ako. Makikita ko sana kung sino ang batang 'yon malalaman ko sana kung siya nga ba talaga ang anak ko.
"'Y-yung bumili ng etrellias cup cake na batang babae." Nakarinig ako ng pagbuntong-hininga galing kay Anne.
"Ate madaming bumili ng cup cake na estrellias na mga bata dahil yon naman talaga ang gustong gusto nila at ate alam ko kung ano 'yang iniisip mo, iniisip mong anak mo ang sinong batang babae na narinig mo pero ate napaka-imposible naman no'n nasa aurora tayo ate isa ito sa malayong isla kaya ang labo labo ate isa pa lahat ng dumadarayo rito ay pawang mga foreigner na mga bata." Napaiyak na ako kaya niyakap ako ni Anne. gusting-gusto kong yakapin ang anak ko pero bakit ko naman ito naiisip? I let her go willingly kaya bakit apektadong apektado ako sa batang iyon?
"Ate diba sinabihan na kita noon na kung hindi ka handa edi huwag mong bitiwan ang anak mo dahil tiyak na masasaktan ka lang." I hug anne tighter paano ko ba maiaalis ang pangungulila kong ito? Dapat hindi ko ito maramdaman sapagkat mali ito noong araw na nagdesisyon ako alam kong may araw na magsisisi ako. Pero hindi ko naisip na ngayong araw iyon kung saan naapektuhan ako ng dahil lang sa boses ng isang batang babae.
"Pero iyong ang tama 'di ba? Sabihin mo Anne mali ba ang aking desisyon ko?" Hindi ko na alam kung ano ang aking dapat maramdaman..
"Alam mo ate naiintindihan ko naman noon kung ano ang tumulak saiyo upang gawin ang desisyon na 'yon. You want to make sure na nasa mabuting lagay ang iyong anak dahil natatakot kang di mo magampanan ng maayos ang pagiging ina dahil sa lagay mo pero ate sa nakikita ko ngayon parang hindi tama ang naging desisyon mo sapagkat nasasaktan ka ngayon." Umiling ako hindi ko dapat dinadamdam ang naging desisyon ko dahil lang sa nararamdaman ko ngayon dapat ay panindigan ko ang naging desisyon matitikis ko rin ito.
"Tama lang ang desisyon ko Anne kung saka sakaling nagapakita ako sa tatay ng anak ko tiyak kukunin lang din nito ang anak ko at papaalisin ako sa buhay ng anak ko kung tinakbo ko naman ang anak ko tiyak hindi ako tatantanan ng ama nito at baka 'di ko pa maalagaan ng maayos ito. She deserve a complete family at makakaya 'yon ibigay ng tatay niya samantalang hindi ko iyon maibibigay." Naramdaman kong hinaplos ni Anne ang aking buhok ramdam ko ang pagkaramay nito sa aking dinadamdam.
"huwag kang mag-alala ate andito lang kami."
I hope she's okay at ang gagawin ko na lang ay pipilitin kong maging okay para sa kaniya.
😳😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂
i am back.. mwa mwa love lots
BINABASA MO ANG
Hate Series 4: Hayley Cane (completed)
Roman d'amour"Where am I?!" Pinipilit niyang makatakas sa pagkatali niya pero hindi niya iyon magawa. May nakatakip din sa mga mata niya kaya wala siyang makita.. Napaigtag siya ng may maramdaman siyang daliring humaplos sa dibdib niya "Bastos! Sino ka! Mapapat...
