G

404 32 3
                                    

G: Getting to Know

---

Yoona's Point of View

"Let me sleep." I mumbled. I can hear faint voices around me. Ang alam ko ay nilock ko ang pinto ko ng mabuti. Knowing Tzuyu, siguradong bubulabugin niya ako.

After a while ay wala na din akong narinig na boses. I smiled then stretch my arms at siniksik ko ang katawan ko sa unan ko. Sa wakas, world peace!

"You seem to like me, a lot."

I immediately open my eyes. Then, I saw the most beautiful eyes I've ever seen this close. Pero halos maduling naman ako sa lapit ng mukha niya sa akin.

Aalis na sana ako pero he held me tight. Even our nose are already touching. "Y-yah! Anong ginagawa mo dito?" Ayan tuloy, nagkakabuhol-buhol na ang dila ko.

He smiles. Damn. "I miss you.." he says. Nakita ko naman na namumula siya kaya hindi ko mapigilan na tumawa. "Tsk. Don't laugh at me!"

Lalo akong natawa sa kanya. He's really adorable. "Anong ginagawa mo dito? Diba busy ka?" I asked him.

Yinakap naman niya ako kahit na nakahiga kaming dalawa. I can feel his heartbeat. Ay shet, bakit ang bilis? O assuming lang ako na dahil sa akin ito? "Nah. We have but it was cancelled. I wanted to see you too so I just went here." He explained.

Napapikit naman ako sa sinabi niya. Oh my, ganito ba yung feeling ng kinikilig? Hindi ko kayang pigilan yung ngiti ko.

"Taehyung, baka hanapin ka ng mga kasama mo." I said to him. Kunyari lang naman na ayaw ko siya dito. I mean, gusto ko din naman siya na nandito pero hindi pwede. Yinakap ko na din siya. Gantihan lang yan. "Namiss din kita.." bulong ko sa kanya.

I heard him chuckled. Yay! Enebeyen.

"Thank you.." He mumbled. Nilaro ko naman yung buhok niya. Kahit ano yatang kulay niya ay bagay sa kanya.

"Welcome." sagot ko sa kanya. Bakit kaya siya nagthathank you? "Bakit ka ba nagthathank you?"

Hinigpitan lang niya yung hawak niya sa akin. "For coming into my life." Shet. Hindi ko na kaya to. Yung boses niya!! Hihimatayin na yata ako. Hindi naman ako ready! Hindi ko alam kung pano ako maglalabas ng feels ko!

"W-wag mo nga akong pakiligin! B-baka himatayin ako!" inis na sabi ko sa kanya.

"Alam niyo, kung nandito lang si kuya ay siguradong grounded ka Ate."

Napabalikwas naman ako nang wala sa oras. Nakita ko na nakatayo si Tzuyu habang nakapamewang sa akin. Hanep. Panira ng moment.

"Nako, pasalama't ka at mahal kita eonni! Pero nakakainis ka!" naiinis niyang sabi. Nagets ko naman ang sinabi niya. Nagtatampo yan kasi hindi ko man lang daw nabanggit yung tungkol sa amin ni Taehyung. As if naman na alam ko na magiging ganito? "Oh siya, aalis muna ako. Bantayan mo muna yung bahay mo ate. Pati na din yung sa amin."

Binelatan naman niya ako at nag salute siya kay Taehyung. After makaalis ng panira kong pinsan ay tiningnan ko si Taehyung. Mukhang pagod siya. "You want to sleep?" I asked him.

Umiling naman siya. "I just want to spend my time with you." He answered, instead. Babatuhin ko na siya ng unan pamaya-maya.

"Tara sa baba. Magluluto ako." aya ko naman sa kanya. Inilahad naman niya yung kamay niya sa akin. Nailing nalang ako pero tinanggap ko din ito bandang huli.

Nang bumaba kami ay dumiresto kami sa kitchen parehas. "Kapag weekends ay dito nalang kayo magbreakfast ng mga kaibigan mo. I can tell na puro pagkain sa fast food ang kinakain niyo." Sa dami kasi ng ginagawa nila ay baka di na nila kaya ang magluto pa.

Imaginary |Kim Taehyung Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon