Mira's POV
Nagising ako sa dampi ng liwanag sa akin. Unti-unti kong iminulat ang mga mata ko. Nasa ospital pa din pala ako. I felt someone was holding my hand. It's warm, and it felt good. Tiningnan ko ang may hawak nito. It's Trey.
Ang sarap sa pakiramdam ng ganto. He is holding my hand. I can feel safe in his side. Lalo na kapag hawak nya ang kamay ko. Humiga na lang ulit ako. Maya-maya nagising na din ito. Napansin nyang hawak pa din nya ang kamay ko. Inalis nya ito. Binati ko sya. "good morning" sabi ko.
Ngumiti lang sya at tumayo na. "What do you want to eat?" tanong nito. Tss bipolar talaga. "Just bread and coffee." saad ko. Bumangon ako at sumandal sa ulunan ng hospital bed. Tumango ito at nagpa-deliver sa nurse na dumating. Habang kumakain kami. Dumating ang doktor.
"Good Morning Ms. Sarmiento. I came here to tell you na pwede ka nang lumabas sa ospital mamya. But don't let yourself be stressed sa work. It's much better na magpahinga ka muna ng ilang araw." sabi nito. "ok po. Thank you Dok." sabi ko.
Dumating ang maghapon pero hindi lumabas ng kwarto si Trey. OA naman ata ang pagbabantay nito sa akin???? Tumayo ako sa higaan at nagsimula nang ayusin ang mga gamit ko. Tumayo din sya at pinigilan ako. "why won't you let the maids do that for you? You need to rest remember?" sabi nya.
Itinuloy ko pa din ang pag aayos ng gamit. "Look Trey. Hindi naman ako ganoon ka-injured para hindi kumilos. Kaya ko naman ang sarili ko. Sa bahay na lang ako magpapahinga." sabi ko. "Well let me help you." sabi nito. Pinabayaan ko lang ito. I don't have the time to argue with him. Dumating ang sundo namin at pumasok sa kotse. Katabi ko sa backseat si Trey. Habang nasa byahe kami I dozed off.
Nagising na lang ako na nasa kwarto na ako. Nakaramdam ako ng gutom. Tiningnan ko ang orasan. It's exactly dinner time. Lumabas ako at dumiretso sa dining room. Nandoon na si lolo at Trey. Wait? why is he here?
"ah apo. Mabuti at gising ka na! Come ' join us eating dinner." sabi ni lolo. "that is what im gonna do Lo! Im starving!" tumawa ako. Tiningnan ko si Trey at kumakain lang ito. Ang sungit na naman nitong lalaking ito -_- Kumain na lang din ako.
"ahh apo. You won't mind if I let Trey stay here for a while do yo?" lolo. Muntik na akong mabilaukan sa narinig ko. "Ahh bakit po Lo?"
"I'm going to a trip in Hongkong for a week apo. Susulitin ko lang saglit ang retirement ko. I can trust Trey. I know he will take care of you habang wala ako." sabi nito. Yeah lolo. Noong nasa Palawan kami iningatan ako nyan. Na-kidnap nga ako eh. "it's ok Lo." sabi ko habang hindi tumitingin sa kanila."When will you leave?" tanong ko.
"Bukas sana apo." sabi nya. Nasamid ako sa kinain ko. "Bukas ho agad? Hindi po ba pwedeng next week?" sabi ko.
"Riella, Im not getting any younger. I need to treasure every moment." sabi ni lolo. Nagmamakaawa ang mukha nito. Nako nagdrama na naman ang lolo ko. Hindi na ako nagsalita. Natapos na akong kumain at lumapit sa kanya. "well, if you insist. Have a safe trip tomorrow." pagkasabi ko nito, I kissed him in the cheeks.
Tumawa sya. "napakalambing talaga ng apo ko. Sigurado akong magiging napakaswerte ng mapapangasawa mo." napatingin kami ni lolo nang biglang ubuhin si Trey.
*kinabukasan*
Ihinatid namin sa airport si lolo. Pagkaalis ng eroplano. Dumiretso kami sa opisina ng lolo ko, inayos ko na ang mga gamit ko doon at nagsimula na akong magtrabaho. The usual, tambak na naman ang mga gagawin ko. Mas nadagdagan ang responsibilites ko dahil ako na ang CEO ng SHR. Mabuti na lang at nandoon lang sa katabing office si Trey. Sya ang nag ga-guide sa akin.
Tinawagan ko si Rose. "Hello Rose! Kamusta ang bago mong office dyan?" ako. "Nako girl! Ang bongga! feeling ko ang taas na ng posisyon ko! hahahah!" sabi nito.
BINABASA MO ANG
My Ex and I (completed)
Любовные романыHe left me, but I trusted him. Sinabi nya kasi sa akin na babalik sya. They say puppy love lang ito at wala daw akong alam pagdating sa pag-ibig dahil bata pa ako noon. Sabi nila madami daw itong makikitang magandang babae sa US. All those words bi...