My Ex and I (completed)

CHAPTER 1 (Family)

Mira's POV

Nararamdaman ko ang mainit na dampi ng araw sa pisngi ko. I opened my eyes to see the beautiful morning. 

Bumangon ako at tiningnan ang orasan. Its 7:30 in the morning to be exact.

Tiningnan ko naman ang kalendaryo to see what is the date.

August 6, 2014

Birthday ko na pala. 

This day became important to me, because this is also the day I answered "yes" to him. My birthday always remind me that it is also our Anniversary.

Ilang years na ba?  8 years I think?

How I wish that every morning, lahat ng nangyari noong araw na iyon ay isa lamang masamang panaginip.

I shooked my head to forget it. Then I go straight to the bathroom and took a bath. Pagkatapos ay nagbihis na ako at lumabas ng kwarto. Nagulat ako nang lahat ng mga tao sa bahay ay masayang nakangiti na sumalubong sa akin, pati sina Manong Joe na aming hardinero at mga maids namin. I smiled at them and said thank you.

Lumabas ako ng mansyon at lumapit sa family driver namin.

"Happy Birthday Maam Riella" sabi ni kuya Stan ang driver namin.

Nginitian ko sila. "thanks kuya Stan ' nasaan po si lolo?" tanong ko

"Ah-eh. Umalis na po Mam, may sinundo po sa Airport." sabi nya.

"Weird? Wala namang sinabi sa akin si lolo kagabi na may susunduin sya ngayon." sabi ko sa sarili ko.

"si lolo talaga, ulyanin na" sabi ko kay kuya Stan.

Napatawa naman sya sa sinabi ko. "At ikaw Senyorita, napakapalabiro!"

Nginitian ko si Kuya Stan at sumakay na ako sa backseat ng kotste. Habang nasa daan kami, tiningnan ko ang view sa labas ng kotse.

'Another day. What could be more perfect than this?' I ironically said to myself.

Habang nasa daan ako, hindi ko maiwasang hindi maalala ang mga nangyari noon. Paano kaya ang buhay ko kung hindi ako nakita ng lolo ko? Ganito kaya kaganda?  

*flashback*

After my college graduation. 

I was very busy looking at my timeline and messages sa facebook. Napakadaming nagcongratulate sa akin ' I graduated as a Cum Laude sa St. Mariano De Colegio. Most of them are my friends at mga kababata ko sa Davao. Nakakatuwang isipin na may nakakaalala pa sa akin. Nakakataba ng puso ang mga sinasabi nila sa akin. They can't wait to see me go back home. Gusto ko din naman umuwi pero hindi pa pwede dahil may hinihintay ako.

Habang binabasa ko ang mga posts nila ay may kumatok sa bahay na inuupahan ko.

*tok tok*

I immediately run towards the door. Sana sya na iyon.

When I opened it, medyo na-dissappoint ako nang iba ang nakita kong nakatayo sa labas ng pintuan.

"ano pong kailangan nila?" i said.

Medyo nagliwanag ang mukha ng lalaki at tiningnang mabuti ang muka ko. "Are you Ms. Miranda Leandro?" tanong nya.

"yes I am". Mabilis na sagot ko, mukha naman syang kagalang galang kaya hindi na ako naghesitate na sagutin ang tanong nya.

"Finally......." he said with such relief. "My name is Atty. Francis Manzala, trusted lawyer of the Sarmiento Clan, Also a good friend of the Sarmiento's, I'm also one of the board of the raging company Sarmiento Hotels and Resorts, the raging business of your grandfather, Don Mariano Sarmiento. Kung papayag ka, gusto ko sana pag usapan ang totoo mong katauhan."