run

De mysterieuze jongen

Hij komt binnen. Het is de jongen met wie ik al eerder heb gepraat. Zuchtend komt hij binnen. Hij begint super snel en onduidelijk te praten. "We have to go, now!" Ik schrik me rot. Plots grijpt hij mijn arm vast en zegt: "I am going to explain everything!" Hij trekt me mijn hut uit. Ik weet niet waarom, maar hij kijkt de hele tijd om zich heen. Zoekt hij iets? Hij zegt me dat ik stil moet zijn. We verstoppen ons achter mijn hut. "WHAT ARE WE DOING?!", zeg ik lichtelijk kwaad. Hij kijkt me aan, is hij boos?

Een knal. Allebei kijken we verschrikt om. Plotseling grijpt de jongen me vast en als een speer rent hij het bos met me in. Achter hem kan ik zien wat er gebeurt. Maar waarom rennen we weg? Ontvoert hij me? Is hij te vertrouwen?

Dan komt er een hele groep mensen achter ons aan. Zijn zij van het dorp? Ik gil. Ik merk dat de jongen het zwaar krijgt en spring los van hem. Eerst kijkt hij me verward aan, maar als hij ziet dat ik mee ren krijgt hij vertrouwen. We rennen keihard door het bijna ondoordringbare bos. Nog steeds rent de hele groep achter ons aan. Boem! Word er geschoten?!! De jongen kijkt me met verschrikte ogen aan. Als hij even niet kijkt, valt hij een kuil in. Eerder een grot. Hij verdwijnt helemaal. Toen maakte ik een keuze die ik nooit had verwacht te maken. Ik ren naar de kuil en spring erin. Het is donker. Maar waar is hij? Dan hoor ik boven me een heleboel kabaal. De groep heeft niet door dat we hier zitten, denk ik.

Stilte. Ik luister. Zijn ze weg? Als ik denk dat ze weg zijn, begin ik de omgeving te scannen. Het is pikdonker. Ik zie geen hand voor ogen. Waar is hij? Dan bedenk ik me dat ik een zaklamp in mijn telefoon heb. Ik voel met mijn handen langs mijn broekzakken. Niks. Het moet zonder dan. Ik begin langzaam over de grond te kruipen. Voorzichtig voel ik met mijn handen langs de muren en over de grond. Hoe groot is het hierbinnen wel niet? Dan raak ik iets aan. Het is zacht en glad. Het doet me ergens aan denken. Rustig strijk ik met mijn hand langs het voorwerp. Ik kijk op. Twee ogen kijken me recht aan. "AHHH!!" Ik kijkt recht in de ogen van een gewond persoon. Het is de jongen!