Multi:Asya
-Savaş-
Asya hâlâ uyuyordu. Ben ise Hakan'ın cezasını düşünüyordum.'Bu nasıl bir delilik Asya ölebilirdi diye düşünürken Asya'nın gözlerini açtığını gördüm . Telaşlı bir şekilde "İyi misin?" dedim. Doğruldu ve sırtını yatağa yasladı. Gözlerinin içinde kaybolmuştum resmen . Aşk bu olsa gerekti. Senelerdir bitmeyen ve bitmeyecek olan bir aşk. Gözlerini gözlerime değdirirken yatağın yanına doğru gel der gibi vurdu . Yanına doğru ilerleyip oturmuştum. Akarsudan okyanusa dönüşmek olan gözleri beni üzmüştü. Sokakta üşümüş masum bir kedi gibiydi . Birden boynuma kollarını doladığında bende aynı şekilde onun beline dolamıştım kollarımı. Hıçkıra hıçkıra ağlaması moralimi bozmuştu. Hakan içindi sanırım bu göz yaşları . Tek elimi kaldırıp saçlarını okşamaya başladım. Konuşmaya başlamıştı sarılmaya devam ederek " Ben birşeyleri düzeltmeye çalışıyorken o şey başka bir yerden sökük veriyor, yoruldum artık,tamam,ailem yanımda , arkadaşlarım yanımda , her istediğim ayağımın ucunda , ama ben mutlu değilim . Mutlu değilken neyin olursa olsun hayat boğuyor seni . Seneler önce yüzünü görmeden aşık oldum ben ona . Benim için yaptıkları istemsizce hoşuma gidiyordu. Hakan o kişi benim dediğinde çok şaşırmıştım. Hakan'ı okuldan tanıyordum ve hiç öyle biri değildi. Hakan bana çok itici geliyordu. İnanmamıştım. Doğrusunu söylemeliyim ki o kişinin sen olmanı çok istemiştim . Neden bilmiyordum ama gözlerimi hep sana kitlenmiş buluyordum . Neyse ne önemi var . Olmuş bitmiş ve biz şuan çok iyi arkadaşız değil mi? " dediğinde kollarımı hafifçe ondan çektim ve hiçbirşey söylemeden odadan çıktım.
♮♮♮♮♮♮
-Asya-
Hiç birşey söylemeden odadan çıkıp gitmişti. Ne için sinirlendiğini anlamak zor muydu ? Evet zordu. Onun benim için yaptığı delilikti . Alevlerin arasına benim için girmişti. Ve en üzücü beni alevlerin arasına bırakan Hakan'dı . Onunla ilişkimiz asla eskisi gibi olamayacak diye düşünürken kapı tıklatıldı. "Geel" diye çığırmıştım resmen. Kapı açılmasıyla şok geçirmem bir olmuştu . Ne yüzle geliyordu buraya . "Asya " dedi sırıtarak . "Çık dışarı Hakan " diyebilmiştim sadece . Üzerime doğru yürümeye başlamıştı . Ben ise adeta bir itfaiye sireni gibi sesimle aydınlatıyordum heryeri. Hızlıca ağzımı kapattı. Tam bir sapık gibiydi. Ben ise sadece korkabiliyordum. "Ağzını açacağım ama bağırmayacaksın " dediğininde onaylar gibi kafamı salladım. Yavaşça elini ağzımdan çekti. Sessiz kalmıştım. Çünkü korkuyordum . Hakan tam bir deliydi . Bir şey yapsam karşılığını bana ağır ödeteceğine emindim. Yanıma oturdu ve konuşmaya başladı. " Tamam, dışarıdan deli gibi gözüküyor olabilirim . Seni ölüme terketmiş gibi gözüküyorda olabilirim . Ama ben sadece kıskandım Asya. Sırf senin için aileme karşı koyup gelmişken seni başka bir herifle buluyorum. Onu sevdiğini söylüyorsun . Bu bana pek inandırıcı gelmedi açıkçası. Savaş'ı araştırdım . Ortaokulda bizimle aynı okuldaymış. Seni görmüş ve kafayı takmış anlaşılan . Senin onu önceden tanıyor olma olasılığın ne ?" söyledikleri karşısında donup kalmıştım. Evet ben onu önceden tanıyordum. Ve onu deliler gibi seviyordum. Ta ki gizli aşığım olduğunu öğrenene kadar . Ta ki diyorum ama Savaş benim için hep ayrı bir yerdeydi . Ama insana bu kadar değer veren biri o kişiyi etkiliyor ve o kişi benim . Hakan 'ı sevdim ? mi 'hayır , ben sadece beni düşünen bana değer veren gizlimi sevdim ./ Hakan hâlâ cevap bekliyordu. Ve cevap gecikmemişti. " Evet tanıyordum . Seni tanımadan önce onu tanıdım. İnanmıyor olabilirsin ama ben Savaşı çok seviyorum . Gizli bir aşığım olduğunu öğrenmeden önce onu deli gibi seviyordum ve hep öyle oldu . Hâlâ da öyle. Tamam gizli aşığımdan çok etklilendim . Yani senden. Ama hiç aşık olmamışım. Bunu Savaşı tekrar gördüğümde anladım. " diyebildim sonunda. " Bana söylediklerinin hepsi yalan mıydı? ben sana değer verdim ve hep vereceğim. Ben sana aşığım. Okul alev içindeyken bende oradaydım. Sadece Savaşın benim ne kadar tehlikeli olduğumu öğrenmesini istedim . Eğer seni bulamasaydı ben seni kurtaracaktım zaten . Ama sen beni çoktan silmişsin. Ben seni sevmekten asla vazgeçmeyeceğim . Senin mutlu olman beni mutlu eder . Sen hep mutlu ol olur mu ?" dedi ve hızlıca çıktı odadan . Konuşması beni çok etkilemişti. Tanıdığım Hakan gitmiş yerine duygusal biri gelmişti. Tanıdığım Hakan nasıl mı? O hep sert kişilikli bir insandı. Bana karşı bile. Ama şuan narin birini görmüştüm karşımda. Rol mü yapıyordu bilmiyordum . Ama galiba Hakanı hiç tanıyamamıştım. Ve hiç sevmemiştim derken kapı tıklatıldı. Gelen savaştı. Siniri geçmiş gibi gözüküyordu. Yavaşça yanıma oturdu ve saçımı okşamaya başladı. " Ben arkadaşlarım için ölümü bile göze alırmışım . Bugün bunuda öğrenmiş oldum." Beni gerçekten arkadaşı olarak mı görüyordu. Ben lafın gelişi söylemiştim oysaki. Ben düşünürken o saçımı okşamayı bırakıp konuşmaya devam etti. "Ama sen sadece arkadaş değilsin. Sen benim ailemden bir parça gibisin " dediğinde gülmüştüm . Bunu hangi anlamda söylemişti derken cevabı beni yıkmıştı" Kardeşim gibi , seni kardeşim gibi koruyacağıma emin olabilirsin."
Bu bölümde burada bitti 😉 Yazım hatalarım varsa çok özür dilerim😊Kitabı beğeniyormusunuz çok merak ediyorum 😊 Yorumlarınızı bekliyorum canlarım🤗 Bir dahaki bölümde görüşmek üzere , Sizleri seviyorum😇 Hoşçakalın😊 Oyları unutmayın haa 😂
Birde arkadaşlarınıza önerirseniz çok sevinirim😘😉
