Survive

5

5

Eenmaal op het feest aangekomen, barstte het van de mensen. De twee vriendinnen liepen naar de ingang, hopend dat ze er binnen kwamen en vooral, niet gefouilleerd werden. Ze hadden namelijk hun drugs in hun binnenzak, dus dat was makkelijk te vinden. Maar gelukkig werden ze, zonder enige twijfel, binnengelaten. Opgelucht stapten ze binnen. ‘ik dacht dat ze ons wel wat te jong vonden, tenminste dat hoopte ik. Dan hoefde ik dit niet te doen.’ Riep Jenni boven de oorverdovende muziek uit. ‘ja, klopt. Maar we moeten het wel doen, weet je wat hij tegen mij zei?’ riep Hope terug. Jenni keek haar vragend aan. ‘dat hij mijn familie dan ging opzoeken.’ Hope keek met een beangstig gezicht naar Jenni. ‘dan zou ik maar gewoon meewerken ja.’ Knikte Jenni terug. ‘die? Zou hij gebruiken?’ Hope wees naar een jongen van rond de 20. ‘tjaa, daar komen we maar op 1 manier achter.’ Zei Jenni terug en ze liep naar de jongen toe. Ze zag hun iets verluisteren, maar ze kon niet zien wat. Ze zag hun wat uitwisselen. Yes! Hun eerste koper! Jenni liep terug. ‘wat heb je gezegd?’ zei Hope. Jenni antwoordde wat terug maar ze hoorde niet wat, de muziek was veel te hard. Hope knikte maar alsof ze wist wat Jenni zei. Ik laat Jenni maar praten, dan komen ze vanzelf ook wel naar mij toe, dacht Hope.