Survive

19

19

Jenni en Grant werden wakker. ,,ik heb zo’n honger.’’ Zei Grant half-slapend. ,,ik ook. Maar dat is juist wat hij wil. Nog oven volhouden, we komen er wel uit.’’ Zei Jenni en ging voorzichtig rechtop zitten. Ze deed haar shirt een stukje omhoog en zag haar ribben uitsteken. Ze schrok ervan en bedekte het snel weer. Grant zag het ook, en legde zijn hand op haar schouder.

,,we moeten echt wat eten. Aan Hope hebben we niet zo veel…’’ zei Grant en keek haar met een hoopvolle blik aan. Jenni schrok van zijn opmerking en keek hem strak in zijn ogen aan en fluisterde boos. ,,ik ga mijn vriendin toch niet opeten? Ze is er altijd voor me, dat kan ik haar toch niet aandoen?’’ Grant zucht. ,,uiteindelijk zal ze zich tegen je keren. Dan ben jij het slachtoffer.’’ Zei hij op een rustige toon.

na een kleine discussie keek Jenni naar de grond en begon wat te mompelen. ,,wat zei je?’’ vroeg Grant. ,,ik zei..’’ Jenni had moeite de woorden uit haar mond te krijgen. ,,dan moeten we het maar doen… ik wil hier niet dood liggen.’’ zei ze, maar was verbaast dat ze zo dacht. Grant keek haar aan. ,,goedzo, je zult toch een keer genoeg krijgen van de honger.en misschien ook wel van haar.’’ Zei hij tegen haar. Jenni zei met een zucht wat tegen hem terug; ,,ja..’’