Dare Feelings

Chapter 22

LAKEISHA 'S POINT OF VIEW

Nag mamadali na kami nila Matt at Carol. Wala na akong ibang inintindi kundi ang nasa isip ko langa y makapunta ako dun sa tabi ni Drake.

"Dto!" Si Matt. Kaya sinundan namin sya.

Room 836b

Nasa tapat na kami ng pinto ng room ni Drake. Unang pumasok si Matt sunod si Carol at panghuli ako.

Ng makapasok ako sa room ni Drake naramdaman ko ang sakit ang kirot ng puso ko.

Biglang gumunaw ang mundo ko ng makita kong naka higa si Drake maraming nakaturok sa kaniyang kamay. Para syang gulay kung titingnan masakit man pero parang bumalik lahat ng ala ala namin.

"Matt bat mo pa sinama si Lakeisha?" Si Drake na para bang hinang hina na ang boses nya.

Kahit na awang awa na ako. Kailangan nyang makita na malakas ako para sa kaniya na ipag lalaban ko syang hanggang huli.

Gusto kong malaman nya na hanggang huli sasamahan ko sya sa laban nya, na hanggang huli kasama nya ako sa hirap man o ginhawa, kami man o hindi.

Pilit kong pinipigilan ang luha kong pilit na lumalabas.

"Napilit kasi ako eh" sabi ni Matt.

"Sorry Lakeisha kung ngayun mo lang nalaman" si Drake.

"Ngayun lang? So ang ibig sabihin neto matagal na to?" Pag tataka ko.

"Oo Lakeisha" si Matt.

"Expalin it to me Drake!" Sabi ko.

"Matagal na tong Leukemia ko araw araw mokong nakikita araw araw rin akong nag sisinungaling dahil simula noon kalbo na ako, ayokong makita nyong ganito si Drake Emmanuel Samson sa likod" paliwanag ni Drake habang unti unting tumutulo ang kaniyang luha.