Ο καλυτερος μου φιλος

Κεφαλαιο 9

Ο Άρης πήρε αγκαλια την μελινα και την άφησε να ξεσπάσει!
"Δεν το πιστεύω οτι είναι ικανός για τόσα! Γιατι δεν μου το είπες απο την αρχη?!?! Έπρεπε να το ξέρω!"
"Μα ουτε εγω τον ήξερα! Τι να σου πω?!"
"Την αλήθεια Άρη!!! Τωρα εγω τι θα κάνω?!?!? αύριο είναι ο αρραβώνας! Τι θα κάνω??"
"Δεν πιστεύω να τον δεχτεις πίσω?? μελινα ο φρανς στην αρχη μπορει να φενεται καλεπουρι αλλα πίστεψε με δεν είναι! Απλα έτσι διχνει!"
"Άρη τον αγαπάω! Ναι σου φερθηκες απαίσια αλλα τον είδα μετάνιωσε!! Και δεν μπορει αυτός ο καιρός πο περάσαμε μαζι να ήταν ψέμμα! Μιλήσαμε για πολλα πράγματα οι απόψεις του ήταν όλες αληθινές φαινόταν απο το πως τις υπερασπιζόταν! Πφφφ δεν ξέρω τι να κάνω!" Κάθισε δακρυσμενη στο κρεβάτι! Ο Άρης την πήρε αγκαλια! "Ναι αλλα είδες πως μου φερθηκε! Φάνηκε οτι δεν μετάνιωσε!"
"Άρη σκέφτηκες οτι μπορει πραγματικα να την αγάπησε και αυτός?! Σκέφτηκες οτι ίσως να τον παράτησε και εκείνον η Τζειν?"
ο Άρης την κοίταξε για λίγο και μετα έστρεψε το βλέμμα του αλλου!
"Οχι δεν το σκέφτηκα αλλα και πάλι αν είχε μετανιώσει θα ζητούσε συγνώμη"
"Μα πως να το κανει ρρ Άρη?!?! Αφου τον εποιασες απο τα μούτρα!?!!"
"Εντάξει δεν θα ξανασχοληθω! Εσυ κανε οτι θες με τον φρανς εγω δεν τον συγχωρώ!!"
Πήρε το μπουφάν του νευριασμενος και έφυγε κοπανοντας με δύναμη την πόρτα! Η μελινα ξαπλωσε και άρχισε να κλαίει! Δεν μπορούσε να καταλάβει γιατι συνέβαιναν σε εκείνη αυτα?!? απο την μια ο φρανς ήταν ο έρωτας της ζωής της απο την άλλη ο Άρης κολλητός της, οχι κατι παραπάνω, αδερφός της! Την αγαπούσε τοσο πολυ και το ήξερε! Ήταν σε αδιέξοδο!
Απο την άλλη ο Άρης νευριασμενος και πονεμενος επέστρεψε σπίτι του όπου τον περίμενε μια έκπληξη!
"Εσυ εδω?!?" εχει μείνει αναυδος!
"Ναι εγω! Θέλω να μιλησουμε"
"Εγω όμως οχι" έκανε λίγα βήματα πιο πίσω.
"Άρη άκουσε με ήρθα για κάποιον λόγο εδω!"
"Δεν θέλω να μάθω πραγματικα!! Απλα φύγε παι μην επιστρέψεις..,. Τζειν!"