Κεφαλαιο 11

3K 215 2
                                    

Η μελινα έφυγε τρέχωντας και γύρισε σπίτι της! Μόλις είχε καταλάβει πωσ πραγματικα ένιωθε για τον Άρη και μόλις τον είχε χάσει! Έπρεπε να κρατήσει τα συναισθήματα της! Πως μπόρεσε να πιστέψει οτι θα μπορούσε να είναι κατι παραπάνω μαζι του?? τον αγαπούσε όσο τίποτα και τωρα είχε καταφέρει να την πληγώσει χωρις να το καταλάβει! Και εκείνος ήταν στην ίδια κατάσταση, και εκείνος πόνουσε όσο και εκείνη! Είχε διώξει απο την ζωη του την πρώην του και είχε φύγει ρίχνοντας αλάτι στις πληγές του! Πόσος πόνος.. Τελικα άξιζε?? κάνωντας μια αναδρομή στο παρελθόν όλο το βραδυ σκεφτόταν τις πιο ευτυχησμενες στιγμές της ζωής του, τότε ήταν που συνηδιτοποιεισε πως σε όλες αυτές η μελινα ήταν δίπλα του! Θυμήθηκε τότε που παίζανε 10 χρόνων στην θάλασσα, τα καλοκαίρια τους στο νησι, τα παιχνίδια τους, τους όρκους που έδωσαν κάτω απ το δέντρο της πίσω αυλής του.. Ήταν τοσο παιδικο που όσο το σκεφτόταν ενα γελάκι ξέφυγε απο τα χείλη του! Είχαν ορκιστεί ο ένας στον άλλον οτι θα αγαπιουνται για πάντα, οτι όταν μεγαλώσουν θα παντρεύονταν ο ένας τον άλλον! Με αυτές τις σκέψεις ξαφνικα οι πληγές τους ξεχάστηκαν το μόνο που έκανε ήταν να χαμογελάει! Μόνο εκείνη μπορούσε να τον κανει! αυτη την στιγμη το μόνο που ήθελε ήταν η κολλητη του! Σηκώθηκε κι την πήρε τηλέφωνο αλλα κανείς δεν απάντησε! Επέμενε και επέμενε μέχρι που το σήκωσε...

Παιδια το ξέρω είναι μικρο αλλα έχουμε εξελίξεις!!! Επίσης πείτε μπυ την γνώμη σας για την καινούργια μου ιστορια <<οι μάγισσες>> ελπίζω να σας αρέσει!!! <3 ;) και ευχαριστω όσουσ διαβάζουν την ιστορια μου!! :)

Ο καλυτερος μου φιλοςWhere stories live. Discover now