Pek açıklamaya gerek yok.
Kendi karanlığında kaybolmuş KAĞAN TUNA
Her şeye rağmen hala dik duran masum mu desem saf mı desem bilemediğim bir kız YAĞMUR ILICA
Peki bu zıt karakterler nasıl ortak nokta bulacaklar?
KARANLIĞIN MASUM AŞKI diyelim o zama...
''part time iş buldum. onunla görüşmeye gideceğim.'' avel avel suratıma bakıp ''ne part time işi. neyden bahsediyorsun sen. nereden çıktı bu şimdi''
''canım benim hani ben artık tek yaşıyorum yaa. evin masrafları falanı filanı derken bunları ödeyecek parayı nereden bulacağım acaba''
''haa o yüzden'' gülerek ''hee o yüzden'' dedim. ''ee nerede çalışacaksın peki. çok uzak mı''
''Bi cafede garson gibi bir şey. öyle çok uzak bir yerde de değil. evime yakın.''
''iyi tatlım hayırlısı olur umarım. o zaman tutmayayım seni. hemen git görüşmeni yap'' dedi ve sarılarak vedalaştık.
ஐ
"Ne yani bu gün başlayayım mı?" Kafeye gider gitmez anında işe alınınca şaşırdım tabi. Hemde şimdi başlayacağım. "Sen ne zaman başlamak isterdin küçük hanım" dedi kinayeli ses tonuyla.
"Aaa şey ben Özür dilerim. O zaman gidip nen önlüğümü giyeyim." Dedim ve üstümü giymek için odaya geçtim.
İçimde biraz huzursuzluk var nedense. Burada baya ara sokakmış yaa. Evimin yakınında diye geldim ara sokaklara girdim.
"Neyse katlanacaksın artık yağmur. Dayanman gerek" söylene söylene üstümü giyinip işe başladım.
Ve ilk müşteri. Yanlarına gidip "hoşgeldiniz. Ne alırdınız acaba." Diye sordum sanki hayatım boyunca garsonluk yapmışım gibi hissettim.
Herkesin siparişini teker teker alınca içeriye gidip siparişleri ve masa numarasını söyledim. Sipariş hazır olunca masaya götürüp tekrar içeri dönecekken arkadan biri seslenince durdum. ''ben bir şey daha isteyecektim'' dedi.
''buyurun ne istemiştiniz'' dedim gayet naif ses tonuyla. ukalaca gülerek ''telefon numaranı'' dedi.
''anlamadım'' dedim. aslında gayet iyi anladım ama anlamamış ayağına yattım. ''telefon numaran işte. bu gece bir şeyler yapabiliriz diye düşündüm''
''hayır yapamayız.'' dedim sert çıkarak. Ayağa kalkıp dibime kadar yaklaştı. "Benim kim olduğumdan haberin yok galiba" dedi. Aayy aayy klasik ego sorusu.
"Kim olduğunuz umurumda değil." Dedim dik başlılığımla. "Ben buranın sahibiyim lan. İstersem seni kovarım. Benim sabrımı zorlama ve ne diyosam yap."
"Beni kovarsınız öyle mi?" Gülerek "aynen öyle." Dedi.
"Beni kovamazsınız çünkü ben istifa ediyorum." Dedim ve önlüğümü çıkarıp masaya fırlattım oradan uzaklaştım.
