PROLOGUE
Sa bawat puno na aming nadadaanan ay maraming katanungan ang sumasagi sa aking isipan; katanungan na gutom na gutom sa katotohanan. Tila'y maraming parte ang nawawala at sa hindi malaman na dahilan ay hindi ko mahanap.
Hindi ko maintindihan.
The van stopped as we reach the main entrance of the lobby. A guy with the name Tristan on his name tag opens the door and held my hand as I climbed out. I smiled to him
"Welcome to Hamilo Mrs.Fontanilla" bati sa amin ng mga staffs ng resort na ito. I scanned the whole interior design of the hotel lobby and I was mesmerized by its perfect view. This place is exactly a sight for sore eyes.
"Ate Tash share tayo ng room please?" sabi ng pinsan ko si Vivian. She's the eldest and only daughter of Zavannah and Vincent Fontanilla. Kaagad naman ako tumango bilang sagot sa kanyang pang-anyaya.
"Yehey ate tash you're really one of the best. Sana kapatid na lang talaga kita" biro niya sa akin. I know what she meant dahil sa tingin niya sa mga kapatid niya.
Pagkapasok sa aming kwarto ay hinila kaagad ako ng kama at tumakbo papunta doon upang humiga. Dalawang oras lang ang naging byahe namin pero ganito na kapagod ang katawan at utak ko.
Bigla kong naalala ang aking cellphone kaya agad kong kinuha ito upang i-connect sa wifi ng hotel. After a minute of waiting ay sunod-sunod na notifactions at chat ang bumungad sa akin.
"What the hell happened, Tashina? For the God's sake I've been with you for seven years and you didn't even bother to tell me what happened to you and Dominic? Where the hell are you now?" I can almost hear my friend Tria's voice while reading it.
Kaagad ako nagtipa ng sasabihin but I didn't bother to answer all her questions. A series of knock from the door interrupts us from what we're doing. Kaagad akong tumayo upang buksan ang pintuan at nakita si tita Zavannah kasama ang aking mga pinsan na lalaki.
"We're going to eat first then mag-beach na. Is that fine with you both?" tumango ako at ganun din si Vivian. I'm almost tired and sleepy but I have no choice
Lumabas na ako kasama ang pinsan kong si Vivian na walang ginawa kung hindi kumuha ng litrato gamit ang kanyang polaroid.
"Welcome to Hamilo Coast Mrs. Fontanilla" bati ng mga staffs sa amin pagpasok sa buffet area.
Kilala ang mga Fontanilla dito dahil isa sila sa mga pamilyang matagal na sa industriya ng pag-aartista.
Tito Vincent Fontanilla is one of the known artists here in the county while Tita Zavannah is a businesswoman. She also has the biggest shares in Philippines stocks.
Pagkatapos namin kumain ay bumalik na din kaagad kami sa aming kaniya-kaniyang kwarto upang magpalit naman ng pampaligo. A simple white one-piece will do dahil hindi naman ako maglalangoy talaga.
"Ate Tash you look pale... " napatingin ako sa aking katabi na biglang nagsalita.
"I always look pale, Vivian" sagot ko.
"I mean you look sad ate. Let's enjoy our stay ate please set aside what's on your mind" nakangiting sabi niya at tumango lang ako. How I wish I can rid all of these.
Lumabas kami sabay sa kwarto at naabutan ang mga pinsan ko na naghihinaty sa amin. Dumaan ang shuttle na siyang maghahatid sa amin sa beach club kaya't sabay-sabay na kami sumakay.
Nagsibabaan ang pinsan ko na sobrang excited na lumangoy. They run towards the shore habang ako ay dahan-dahan na naglalakad papunta sa kanila. Everyone is busy with what they're doing habang ako ay nakaupo sa isang Café Bar habang umiinom ng aking mango shake.
