Voorgoed Verdwenen - Vlees fanfictie

Hoofdstuk 12

Pov Vlorile

Ik laat Floor weer los. Ze haalt met haar hand ruw de tranen weg. "Sorry." mompelt ze zacht. "Is niet erg... Wil je me vertellen wat er gebeurt is?" vraag ik. Ze knikt. "Op de basisschool had ik één beste vriendin, Esmee. Ze is de beste vriendin die je maar kan hebben. Alleen aan het eind van groep 8 ging ze verhuizen. In het begin hadden we nog veel contact. We appten en belde bijna dagelijks, maar dat werd ook steeds minder. Nog één keer heb ik haar gezien in de zomervakantie, maar daarna niet meer." vertelt Floor snikkend. Ik houd haar hand vast terwijl haar hoofd rust op mijn schouder. "Ze is nu weer terug hier. Alleen niet meer als dezelfde persoon van 4 jaar geleden. Zou het aan mij liggen? Zou ze me niet meer aardig vinden?" Flo tilt haar hoofd op en kijkt me verdrietig aan. "Nee, ik denk het niet." fluister ik. "Misschien zijn jullie gewoon uit elkaar gegroeit." Floor knikt. "Zou kunnen." zegt ze zacht.

Pov Mees

Ik fiets door de stromende regen naar huis. Vlorile was ineens verdwenen en ik wou niet daar in mijn eentje zijn. Ik was niet echt alleen, maar ik had niemand om me heen die ik echt ken. De koude regen valt op mijn gezicht en in mijn ogen. De straat waar ik door heen fiets lijkt wel gestorven. Er is geen levend wezen of straat te vinden. Maar ja wie gaat er dan in dit weer naar buiten.

Ik maak een bocht naar rechts. Uit het niets steekt er een meisje over. Ik kan haar nog net ontwijken. "Kan je niet uitkijken!" schreeuwt ze. Ik stop en draai me om. "Jij moet uitkijken! Je hebt geen voorrang!" schreeuw ik terug. Ik kijk het meisje kwaad aan. "Mees?" zegt ze verbaast. "Wat doe jij hier?" zegt ze. Ik knipper een keer en dan zie ik wie het is. "Esmee?" Ze rolt met haar ogen. "Ja dat klopt. Ik ben Esmed en wat doe jij hier?"

"Nou ik woon hier in de buurt en jij?" vraag ik aan haar. Ze zucht. "Ik dacht dat ik eindelijk van je af was. Ik woon hier ook. Reken er maar niet op dat ik het weer laat gebeuren." Ze kijk me kwaad aan en rent dan weg door de stromende regen.

Snel stap ik weer op mijn fiets en fiets verder. Ik kom thuis aan. Helemaal doorweekt. Het regen druipt van me af. Wat een rot weer.

Pov Floor

Ik lig dicht tegen Vlo aan. Ik hoor zijn hart tekeer gaan. Ik staar naar het plafond. Het is niet erg bijzonder. Even sluit ik mijn ogen. Ik besef nu pas hoe moe ik eigenlijk ben. "Als je moe ben, mag je wel even slapen. Dan maak ik je straks wel weer wakker." fluistert Vlorile. Ik knik en ga wat beter liggen. Al snel val ik slaap.

"Ga van me af!" hoor ik Vlo roepen. "Nou dit is zo niet aardig!" gilt een meisje. "Wees nou eens stil. Laat Floor even slapen." zegt Vlo wat zachter. "Wat kan mij dat schelen." zegt het meisje. Langzaam open ik mijn ogen. Ik knipper een paar keer zodat mijn beeld weer wat scherper word. Dan zie ik wie er voor me staat. Het is Lotte. Vanuit mijn ooghoek zie Vlo boos naar Lotte kijken. "Nu maakt het niet meer uit hoe hard ik praat. Ze is nu toch wakker." Dan ruik ik een ongewoon luchtje. Ik haal een keer diep adem. Het is alcohol. Ik tik op Vlo's zijn schouder. "Ze heeft gedronken." fluister ik in zijn oor. Hij laat zich naar achter vallen. "Verklaard waarom ze zo vervelend is. Ik app Femke even dat ze haar dronken vriendin moet komen ophalen." zegt Vlo en pakt ondertussen zijn mobiel om een berichtje naar Femke te sturen.

Pov Femke

Ik, Line en Kath zijn nog steeds aan het discussiëren over wat Vlo en Flo in de schuur doen totdat ik een appje van hem krijg. Daar in staat dat ik Lotte moet ophalen in de schuur. "Ik ga naar de schuur. Lotte ophalen." zeg ik en loop de kamer uit.

Ik doe de deur van de tuin open en ren door de regen naar de schuur. Ik trek de deur van schuur open en stap binnen. Ik zie Vlo en Floor samen op de oude bank zitten. "Hoi, waar is Lotte dan." Vlo wijst naar haar. Ze zit in hoekje met krijtjes op de muur te tekenen. Ik stamp kwaad naar haar toe en pak de krijtjes van haar af. "Lotte je mag niet met krijtjes op de muur tekenen!" schreeuw ik. Ik stop alle krijtjes weer in het doosje en legt die weer terug op de goede plank. Luide snikken komen uit Lotte's mond. "Sorry." snikt ze. Ik zucht. "Hoeveel heb je gedronken?" vraag ik streng. Lotte telt op haar vingers. "Eh... Een paar." zegt ze dan. "Sowieso waren het wel wat meer dan een paar. Ik had nog zo gezegd geen drank! En wat doe je je gaat drinken." Ik pak haar hand en sleurt haar weer mee terug naar buiten. Vlak voor de deur stop ik nog even en kijk naar Vlo en Flo. "En jullie twee. Ook op staan en mee naar binnen. Het feest is binnen en als je het niet leuk vind ga je naar huis." Beide staan ze op en lopen we weer terug naar het feest.