Voorgoed Verdwenen - Vlees fanfictie

Hoofdstuk 13

Pov Mees

Thuis ga ik als eerst douche en dan droge kleding aan doen. Nadat ik dat gedaan heb, pak ik mijn mobiel. Daar staat een foto op van de brief van Iris. Ik heb Vlo beloofd dat ik dat raadsel zou oplossen. Ik bekijk de foto met de brief van Iris nog eens goed. Het is alleen wel lastig lezen. De foto is niet erg scherp. Ik zucht en pak papier en een pen en schrijf de zinnen netjes over. Netjes onder elkaar. Als ik klaar ben met het schrijven bekijk ik het goed. Met mijn wijsvinger ga ik rustig over de zinnen. Soms stop ik even en dan ga ik weer verder. Weer zie ik het niet. Is het zo moeilijk of denk ik te moeilijk? Boos sla ik mijn hand op het papier. Ik verfrommel de brief en gooi het door de kamer. Waarom zie ik het nou niet?

Pov Eline

Kwaad stamp ik weg van het feestje. Het drankje dat ik nog vast heb, gooi ik op de grond. Midden in Femke's tuin. Ik pak mijn fiets en trapt zo hard mogelijk weg van haar huis. Het is donker, maar gelukkig regent het al niet meer. Waarom doet Line nou ineens zo? Eerst gaan we samen op vakantie en alles is goed. Nu is ze ineens afstandelijk en gemeen. Na alles wat we samen deden doet ze nu zo. Ik mag me nergens meer mee bemoeien.

Ik open de deur en smijt hem zo hard mogelijk dicht. Hoe kan het dat alles nou tegen zit? Dit welkoms feestje had leuk en gezellig moeten zijn, maar het was een ramp. Één grote ramp. Ik stamp boos de trap op naar boven naar mijn kamer. De deur sla ik dicht en ik gooi al mijn schriften op bureau door de kamer. Mijn kamer is normaal gesproken netjes is is nu een grote rommel. Dit is de schuld van Eline. Alles wat er gebeurt is de laatste tijd is haar schuld. Nooit, maar ook echt nooit meer wil ik met haar praten.

Pov Nienke

Ik pak nog snel een zak chips en loop dan naar de kassa. Of zou die zak chips te veel zijn? Nee vast niet. Met volle handen loop ik verder. Ik had een mandje moeten pakken, maar ik had ook niet verwacht dat ik zoveel ging kopen. Doordat ik teveel spullen in handen had keek ik niet goed uit. Ik struikelde en ik liet alles vallen. Mijn eten viel op een meisje. Snel stond ik weer op en raap mijn eten weer op. "Sorry." zeg ik zonder haar aan te kijken. Vanuit mijn ooghoeken zie ik dat ze me helpt met het oppakken van mijn eten. "Is niet erg. Ga je dit allemaap zelf opeten?" vraagt ze. Ik schud lachend mijn hoofd. "Nee dat krijg ik echt niet alleen op. Het is voor mij en een vriendin van mij. Zij eet waarschijnlijk het meeste van ons twee." zeg ik. We staan op en ze geeft mijn spullen weer aan mij. "Dank je. Wat ga jij doen?" vraag ik. Ze haalt haar schouders op. "Geen idee. Ik koop iets te eten en drinken en daarna kijk ik wel wat ik ga doen." Samen lopen we verder nar kassa. "Kom anders mee met mij. We hebben toch wel genoeg eten. Trouwens ik ben Nienke." "Ik ben Lilya en ja lijkt me leuk, maar vind je vriendin het wel goed?" "Denk het wel." Ondertussen heb ik al betaalt en is alles al in de tas gedaan. Samen lopen we naar onze fietsen. "Ga gewoon mee. Ik ga ervan uit dat Zi het wel goed vind."

Ik klop op de kamerdeur van Zianne. Haar moeder deed de voordeur open en liet ons beide binnen. Zianne doet haar kamer deur open. "Hey Nien!" zegt ze blij als ze mij ziet. Dan ziet ze Lilya. Ineens word het heel ongemakkelijk. Zianne zegt niks en hetzelfde geld voor Lilya. Ze staart wat naar de grond. "Hey Zi dit is Lilya. Lilya dit is Zianne. Zi, is het goed dat ze gezellig bij ons blijft?" vraag ik. Ze knikt.

Pov Lilya

Een beetje ongemakkelijk loop ik Zianne's kamer in. Waarom ben ik ook alweer mee gegaan? Ik wist dat het zo zou gaan. Achter me hoor ik gefluister. Het gefluister van Zianne is net wat harder. Ze klink boos. Waarschijnlijk is ze het niet mee eens dat ik hier ben. Misschien moet ik maar weer weg gaan. "Het is beter als ik weer ga." zeg ik. Ik sta op en wil weg lopen, maar Nienke komt na me toe. "Niks daarvan je blijft gewoon gezellig hier. Ja toch Zianne?" Zianne knikt. "Goed zet de TV maar aan." zegt Nienke vrolijk en opent een zak chips.

Pov Mees

Het is me gelukt. Het is me eindelijk gelukt. Ik heb de hint gevonden. Het was helemaal niet zo moeilijk. Het was moeilijk omdat we te moeilijk denken.

Lieve Vlo

Als je dit lees, betekent dat ik waarschijnlijk dood ben.
Ik wou dat ik je alles kon vertellen toen ik nog leefde, maar dat gaat niet omdat ze je anders ook zouden vermoorden.
Natuurlijk ken je me goed genoeg om te weten dat ik nooit dat risico zou nemen. Dat ik je dit vertelt is omdat ik vind dat je recht op de waarheid heb.
Eigenlijk kan ik je niet in deze brief gelijk alles vertellen.
Te riskant om dat te doen.
Uiteraard geef ik je wel wat hints, want anders kom je niet verder.
In deze brief staat een geheime hint die hopelijk heb gezien.
Nooit zou ik het mezelf vergeven als jou iets overkomt.

Hou van je en wees alsjeblieft voorzichtig
liefs Iris

In de tuin. Dat is de hint. Waar we ook opzoek naar zijn het ligt in de tuin. Waarschijnlijk in die van Vlo want de brief kwam daar aan.