Lynn

Hoofdstuk 10, Vier weken later.

Hier is hij dan ein-de-lijk. Hoofdstuk 10. Het heeft even geduurd. Maar nu is hij er. Oja.. ff 1 ding: "Het word weer spannend!" Veel leesplezier!!!!!

Vier weken later

*Auww!! Auww!!*

Hè wat was dat? Waar kwam dat geluid vandaan? Ik kijk om me heen, maar nergens in deze kamer is iemand te bekennen die pijn heeft, zelfs geen geest. Ik zit op mijn kamer, achter het bureau. Morgen begint de week van de examens. Mijn examens gaan van start met techniek en Engels. Yeey. Ook Tessa, Feline en Femke hebben morgen techniek en Engels examen. Tessa en ik hebben afgesproken dat ik in onze slaapkamer leer, en zij beneden in de computerkamer. Want als wij samen op een kamer zijn kunnen we ons niet concentreren.

*Auww!! Auww!! HELP ME!!!*

Nu hoor ik het weer… serieus, kan iemand me vertellen wat dat was? Onee… dat is natuurlijk niet mogelijk als ik in mijn eentje op mijn kamer zit. Ach ja, laat ik maar weer verder gaan met Engels leren.

*Auww!! Auww!! Red me nou!!!*

Jemig wie of wat je ook bent ga weg en ga iemand anders lastig vallen! Ik moet me concentreren op mijn examens! Snap dat! Zouden geesten kunnen horen wat je zegt als je niet weet waar en wie ze zijn? Ik bedoel, als ze iedereen kunnen horen dan zouden ze het wel heel druk hebben. En dan zouden ze geheel verward raken door alle stemmen. Straks denken alle geesten nog dat ze schizofreen zijn… Oké… Laat ik me even concentreren en niet zulke vreemde dingen denken…

*HELP!! HELP!!*

Houd toch op! Ik ben er helemaal klaar mee! Ga echt ff iemand anders lastig vallen met je problemen. Of laat je in ieder geval zien, zodat ik weet wie je bent! *Geen reactie*. Ach laat ook maar… Ik ga gewoon proberen me over dat geluid heen te zetten en me er dus niks van aan te trekken. Ik ga verder met Engels. “Agony aunt” ja.. dat was zo’n lange… Oja “iemand die persoonlijk advies geeft”. “Judgment” eum.. dat was “oordeel”. “To commit” ja, die weet ik dat is “verplichten”. “To establish” die is niet zo moeilijk, “vestigen”. “Hostility ” is.. eum

*Auw!! Red me!! Doe toch iets!!*

Oja, vijandigheid… En zo ga ik nog een tijdje door met Engels. Maar na een uur kan ik dat geschreeuw echt niet meer aanhoren. Iedere vijf minuten krijst de een of andere geest. En ik heb de geest nog steeds niet gezien. Laat ik maar even naar beneden gaan. Misschien heeft Tessa enig idee wat ik kan doen.

*Doe nou alsjeblieft een keer iets!!!!*

Ik leg mijn Engels boek neer en loop mijn kamer uit. Ik kijk in de gang of ik daar een of andere geest zie die pijn lijkt te hebben. Maar ook op de gang valt niemand te zien. Ik ben er ondertussen wel van overtuigd dat de “stem” en geest of iets in die richting is. Want het klinkt zeg maar niet zoals een echt mens klinkt. Ondertussen loop ik via de woonkamer de computerkamer binnen. “Heey Tess. Kan ik je even storen? ” “O, hai Lynn, wat doe jij hier?” “Nou, ik heb een probleem. En ik dacht misschien heb jij een oplossing.” “Oké, vertel. Wat is je probleem?” “Nou, het klink misschien gek. Maar ik hoor een geest.” “Dat is toch niet echt een probleem?!” “Nee… dat niet… Maar het probleem is wat de geest zegt. Oja, wat trouwens ook vreemd is, is dat ik hem nergens zie.” “Wat zegt hij dan?” “Correctie, hij schreeuwt. Hij of zij, geen idee wat het geslacht is, schreeuwt pijnkreten uit. Zoals “Auw, Help me! Doe toch iets!” en niet soms maar minstens iedere 5 minuten!”

*Auw!!! Wanneer help je me nou!!!*

“Ja, nu weer… Nu zei het: “Auw!!! Wanneer help je me nou!!!”” “Wow, dat is inderdaad best wel heel erg vreemd. Ik zou ook niet weten wat het zou kunnen zijn. Het enige wat ik weet is dat het hulp nodig heeft. Misschien kan Peter de Linde helpen.” “Ja goed idee.. Zou ik hem mailen? Dan kan het wel ff duren  voordat hij antwoordt.” “Ja, misschien is het handiger om hem te bellen. We hadden zijn mobielnummer toch? Ik bedoel dan heb je meteen antwoord.” “Ja goed idee. Ik pak meteen de telefoon. Zoek jij zijn nummer even op, op die website?” “Ja zal ik doen.” Ik loop naar de telefoon toe en pak hem op. Vervolgens loop ik weer terug naar de computer waar Tessa aan zit. “Oké, ik heb het telefoonnummer gevonden. Hier staat het.” Zegt Tessa tegen mij terwijl ze met haar vinger naar het beeldscherm wijst. Ik kijk wat er op de computer staat en vul het nummer in.

*Tuut, Tuut, Tuut.*

“Hallo, met peter van de Linde.”

“Ja goedendag. U spreekt met Lynn.”

“Hé, hallo Lynn. Wat kan ik voor je doen?”

“Nou ik had een  vraagje. Ik hoor een zeer vervelende geest. Hij schreeuwt zo’n beetje om de vijf minuten. En wat hij dan zegt is iets van ‘Auww red me!’ en ik word er helemaal gek van.”

“Dat is zeker wel vreemd. Want geesten voelen geen pijn, stres of andere negatieve krachten. Weet je zeker dat het een geest is?”

“Nou of het een geest is weet ik niet. Want ik kan hem niet zien. Maar ik weet wel dat het geen mens of zo is.”

“Oké, dat is vreemd… ik zal het even voor je uitzoeken. Ik bel je zo meteen wel weer.”

“Mooi, Doeg Peter.”

“Daag, Lynn.”

“Zo,” zegt Tessa. “Dat is ook weer zo ongeveer geregeld.” “Ja, hopelijk belt hij snel terug. Ik ga wel weer ff Engels leren.” “Oké, is goed.” “Wacht. Ik haal mijn boek wel even op, dan kan ik meteen opnemen als hij belt.” “Goed idee.” Ik loop naar mijn kamer en haal mijn Engels boek op. Na een half uur heeft Peter nog niet teruggebeld. Ondertussen ken ik Engels wel zo’n beetje. Dus ik ga verder met het leren van Techniek. Op zich vind ik Techniek niet zo moeilijk, anders had ik ook niet voor het profiel Natuur en TECHNIEK gekozen… Maar een aantal onderwerpen zijn best lastig. Dat is ook niet zo vreemd als je een boek hebt van ruim tweehonderd pagina’s. Dan is het vanzelfsprekend dat er ook wel wat lastige dingen tussen zitten.

“TESSA, LYNN. ETEN!” Ow, is het al weer zo laat? Woow, ja al weer half 6. Ik leg mijn techniek boek van me vandaan en loop richting de keuken. Hoe dichter ik bij de keuken kom hoe meer het naar rijst begint te ruiken. Rijst, niet bepaald mijn lievelingseten… maar het is te eten, in tegenstelling tot rode bieten.  “Kunnen we nou niet gewoon eens een keer worteltjes of zo eten?” Denk ik schijnbaar hardop. “Bech, worteltjes, ieuw.” Beginnen Lisa en Kim meteen te roepen. “Oké, oké. Laat maar… ik weet genoeg.” Zeg ik en Tessa schiet in de lag. Ook Mick komt aanlopen. Hij heeft ook examens. Ik heb hem de hele dag nog niet gezien, behalve met het eten. Omdat hij de hele tijd in zijn kamer zat te leren. “Heey, lieverd.” Zegt Mick en heeft mij een kus op m’n wang. “Heey, Mickje.” Groet ik, op een eigenlijk best wel plagerige manier, terug. “Heb je goed geleerd?” Vraag ik vervolgens aan Mick. “Ja, denk het. Tis maar te hopen.” “Haha, ja… anders heb je wel een probleem.” “Peter heeft nog steeds niet gebeld hè?” Voegt Tessa zich in het gesprek. “Nee. Hij heeft nog steeds niet gebeld. Volgends mij is het al wel weer twee uur geleden dat hij zei dat hij snel terug zou bellen.” “Ja,” zegt Tessa. “dat ‘snel’ is nu wel om. Straks belt hij niet terug… Straks weet hij iets wat hij niet wil zeggen… straks… straks… straks…”

 Zo... Dat was het dan al weer voor vandaag D:... nogmaals srry dat het zo lang heeft geduurd.. maar wegends school en MIJN VERJAARDAG XD heb ik er gwn niet meer echt aan gedacht afgelopen week. Maar van Evanlynn moest ik voor mijn B-Day een nieuw hs posten.. dus dat heb ik (net) optijd gedaan.... hihi... Ja, puck ik heb nog 3 uur en 40 min over :P... Okée.. dit gaat nergends meer over.. laat ik maar is stoppen byeeeee!!!!