Lynn

Proloog

Hallo, dit is het eerste verhaald dat ik schrijf. En ik wil even weten wat jullie er van vinden. En of ik er mee verder moet gaan, tips zijn ook altijd welkom. En vergeet niet dat je ieder hoofdstuk weer opnieuw je stem kan uitbrengen!!

Ga alsjeblieft niet zeuren over schrijf fouten, want ik ben dyslectisch.

__________________________________________________________________________

Dit verhaal gaat over mij. Zoals ieder verhaal begint dit verhaal bij het einde. O nee, de meeste verhalen beginnen bij het begin. Maar dit verhaal begint dus bij het einde. Het einde eindigt zo:

"Ik sluit mijn ogen."

16 jaar geleden.

Het begon allemaal met mijn geboorte. Ik was een gewoon lief klein meisje net als iedereen. Ik heb mooie bruine ogen. Net als mijn vader. En ik heb het blonde haar van mijn moeder. Mijn ouders waren heel trots dat ze mij hadden gekregen. Maar er was één probleem; mijn ouders hadden niet genoeg geld, om voor mij te zorgen. Dus al snel besloten ze om mij af te staan. Ik kwam in een groot tehuis waar allemaal kinderen woonden met problemen. Zoals Tessa, zij sliep bij mij op de kamer. Haar ouders waren allebei aan de drank. Dus konden ze niet voor haar zorgen. En dan had je ook nog Mick, zijn ouders leven allebei niet meer. En zo had je nog 14 kinderen met problemen of probleemouders.

Al snel bleek dan ik anders was dan de andere kinderen. De verzorgers van het tehuis wisten niet wat het was. Maar ik was 'gewoon' anders dan de rest. Dus toen ik 5 was en normaal kon praten, gingen we naar de doctor. Maar hij kon niks vinden waarom ik 'anders' zou zijn.

Dus ik ging maar gewoon weer verder met het leven. Ik ging gewoon naar school, had vrienden en ik speelde vaak buiten. Tot 15 september 2002, ik was 6. Ik was met een aantal vriendinnen buiten aan het spelen toen er iets gebeurde. Ik zag iets, beter gezegd iemand. Het was een oude vrouw ze zat op een bankje in het park. Ze huilde. Dus ik vroeg aan mijn vriendinnen of we naar haar toe zouden gaan. Maar mijn vriendinnen vroegen wie? Ik legde uit dat er een oude vrouw op het bankje zat. Maar mijn vriendinnen zagen haar niet...

Will be continued