sciamachy, yoonseok ✓

tul

bugün, bu tımarhanedeki bir haftam doldu. günlük olarak sadece sabah ve akşam olmak üzere, yalnızca iki kere dışarı çıkartıyorlar on beş dakikalığına. bir de yemekhaneye götürüyorlar. başka bir şey yok.

peşimde iki tane hasta bakıcı var, ceplerinde iğneler ile bekliyorlar ve bir an olsun yalnız kalamıyorum onlar yüzünden. gitmelerini söylediğimde beni ciddiye bile almıyorlar, umursamıyorlar. sonuçta onların gözünde yalnızca delinin tekiyim. sen de öylesin, ben de; buradaki herkes öyle. bu durumdan cidden sıkıldım sevgilim.

seni de göremiyorum, ne yemekhanede ne de bahçede yoksun bu aralar. mazoşist tarafım da iyi değil, acı istiyorum. artık bastıramadığım bir dürtüye dönüştü bu iyice. neşterlerimle kendimi doğradığım zamanları özledim. kendimi berbat hissediyorum, cinnet geçirmenin eşiğindeyim adeta. kriz geçirmem olası.

ve bütün bunlar olurken; ne yazmak ne de müzik dinlemek, yetmiyor. beni iyileştirebilecek tek şey sensin, seni özlüyorum. çok ama çok özlüyorum, delicesine aşık olduğum güzel adam.