1.bölüm (şimdi ne yapacağız)

870 46 9
                                    

'' başakkkk bu ses ne kızım komşular şimdi kapıya dayanacak !!!''

kalktım ve müziğin sesini kıstım.

''ne var anne yaa''

''başak kısık sesle dinle kısık sesle !''

''offff''

önce bana ' sakın ben gittikten sonra sesi açma ' der gibi baktı sonra da söylenerek gitti .

çok ta umrumda ya ! :))

herşey yasak mı bu evde yaa !!

kalktım ve cansın ı aradım . 

''kızım nerde kaldın seni bekliyorum.her zamanki gibi geç kalmak zorunda mısın ?!''

''ufff başak kapat geliyorum .'' 

''hızlı ol "

"emredersiniz"

telefonu kapattım . o gelene kadar da sözlere bakmaya başladım . çok güzeldi hepsi...

5-10 dakika sonra zil çaldı .

 fırladım ve merdivenleri 2 şer 2 şer inmeye başladım. 

"sonunda geldin çok güzel sözler buldum"

"iyi yapmışsın da sevgi teyzeye bir görüneyim."

" mutfakta. ben odaya çıkıyorum gelirsin."

"tamamdır "

ben yukarı çıktım. cansın gülerek kapıyı açtı.

"ne oldu hanımefendi nedir sizi bu kadar güldüren " diyerek alaycı bir bakış attım.

"kadını deli etmişsin yine "

"yooo hiç bişey yapmadım"

"tanımıyorum sanki ben seni "

"sus be hadi başlıyoruz "

eline gitarı aldı bende mikrofon diye kullandığım tarağımı....  :)

başladık söylemeye ..sesimi annem hariç herkes beğenirdi.. Aslında üzüldüğüm zaman beni bile rahatlatıyordu şarkı söylemek  ...

biraz çalıştıktan sonra bilğisayarı açtık . cansınla benim twitter hesabıma (BCyani (bi-si)) ye girdik . 

yeni attığımız parçamızı tam 525 kişi favorilere eklemişti bile. bu güzel bir haberdi bizim için ....

aslında cansın ve ben 3 ay sonra gerçekleşecek olan 'genç yetenekler' yarışmasına katılmak için çalışıyorduk . orada alacağımız iyi bir derece bizim için bir başlanğıç olacaktı. tabiki annemin ve babamın haberi yoktu. ama izin vermeleri için elimden gelen herşeyi yapacaktım.

"başak " 

"he söyle"

"ben bizimkilerle konuşmadım yarışma işini "

"bende"

"bizimkiler olumlu bakar mı bilmiyorum."

"şansımızı  zorlayacağız cansın yapacak bişey yok"

"bence vazgeçelim "

"saçmalama bunca çalışmamız boşa mı gidecek ."

"ufff ne bileyim ya kafam çok karışık işte " 

"annemin ağzını aramaya ne dersin ?" 

"nasıl yani"

"gel benimle "

aşağıya annemin yanına indik annem bir eline çekirdek almış bir eline de çay tıkınıyordu .

nedense bu kadar yemesine rağmen hiç kilo almaz kendisi..

"aney "

"söyle"

bir yandan televizyon izliyor bir yandan da beni dinliyordu . kim bilir belki de dinliyormuş gibi yapıyor :)

"bi yarışma var"

"ne yarışması "

"şarkı "

"eee"

"bizim arkadaşlar ona katıldılar."

"iyi "

"nerde biliyor musun "

"nerde "

"izmir "

"oraya anneleri babaları nasıl gönderecekmiş onları tek başına"

"niye göndermesinler anne "

"amannn hadi başak git başımdan bak dizinin yarısını kaçırdım senin yüzünden ."

"anne dizi reklamda zaten"

"çok konuştun hadi bahçeye çıkın da hava alın biraz " dedi ve remen geçiştirdi ikimizide gözünü televizyona dikmiş saçma sapan reklamlarla ilgileniyordu. 

Yani bizim iş bu gidişle çıkmaz ayın son çarşambası olurdu...

HAYALLER PEŞİNDEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin