Bu karşılıksız saçma aşktan kurtulmak istiyordu artık Elif. Unutmak istiyordu onu sevmeyen bir adamı. Karşıma biri çıksın ve Hasan'ı bana unuttursun istiyordu. Çünkü onu gördükçe kalbini yaralayan bu aşk hastalıklı bir hal almaya başlamıştı. Gerçekten kavuşamadığın zaman mı adı aşk oluyordu? Gözyaşları yanaklarını yakmamalıydı artık kadının. Unutmak en iyisiydi. Oysa elinden birşey gelmiyordu ki. Onu unutmak için yeni birini aramak da çok saçmaydı üstelik. Ona da aşık olduğunu söyleyen bir sürü erkek vardı ama aşk zamanla oluşan bir duyguydu. İlk görüşte aşık olamadı hiçbir zaman. Aşk dediğin sevdiğini son görüşünde belli ederdi kendini. Veda ederken gözlerine nasıl baktığında tanırsın gerçek aşkı... Ve öyle de oldu. Son defa baktı kadın sevdiği adamın gözlerine aşkla. Ve sevdiği adamın katili olmayı göze aldığında çıkmıştı Sönmez Emmi kadının karşısına. İçinde öldürmüştü bütün duygularını. Defalarca bıçak saplamıştı kendi canı yanacağınıda bilerek ve hiçe sayarak güzel ve bütün masum duygularını unutmuştu karşılıksız sevdiği adamı. . Sönmez Emmi iyi adamdı. Köy yerinde komşular yakıştırırdı birbirlerine gençleri. Mahallede koca kadınların iki genci birbirine yakıştırmasıyla başlamıştı bu hikaye... Birbirlerini tanımadan evlendiler. Zamanla severlerdi birbirlerini nasıl olsa.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Takım Elbiseli Adam
Historia CortaDikkat! Bu hikaye tamamiyle gerçek bir hikayedir. Elimde geldiğince gerçeklikten sapmadan yazmaya çalışıyorum. Okuduktan sonra yorum yazarsanız çok mutlu olurum. Eleştiriye her zaman açığım.