“ ဟာသအိမ္ကေလး ”
...... Episode 10 ......
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ရပ္ကြက္ထဲက လက္ဘက္ရည္ဆိုင္လည္း သီ့ကို မ်က္စိေနာက္ေလာက္ျပီ ထင္သည္ ။
သီ ေရာက္ေနသည္က မိုးယုယ တို႕ရပ္ကြက္ထဲက လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ျဖစ္သည္ ။
ေကာင္မ ႏွစ္ေကာင္ကလည္း အခုထိ ေရာက္မလာေသး ။ သီ့မွာ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထိပ္ ထြက္ေမွ်ာ္လိုက္ ၊ ျပန္ထိုင္လိုက္ ၊ ဖုန္းေခၚေတာ့လည္း ေကာင္မေတြက ဖုန္းမကိုင္ႏွင့္ စိတ္ေတြ ဂေယာက္ဂယက္ ျဖစ္ေနမိသည္ ။
ေစာင့္ေနရင္းႏွင့္မွ ေကာင္မ ႏွစ္ေယာက္ တကၠစီေပၚမွ ကသုတ္ကရိုက္ ဆင္းလာၾကသည္ ။
သီ ထိုင္ေနသည္ကို ေတြ႕ေတာ့မွ ဆိုင္ထဲကို ဆပ္ျပာသည္ လင္ေပ်ာက္သလို ရွပ္ျပာရွပ္ျပာႏွင့္ ေျပး၀င္လာၾကသည္ ။
၀င္လာေတာ့မွ သူတို႕ရုပ္ေတြကို ၾကည့္ျပီး သီ တစ္ေယာက္ ေတာ္ေတာ္ေလး လန္႕ဖ်တ္သြားမိသည္ ။
" ဟယ္ … တရဲ … တရဲမေတြ … ကလူ ကလူ … လုပ္ၾကပါဦး … "
" ဟဲ့ … မိသီ … နင္ဆိုတာလည္း … အုပ္ထိန္းပါဦးဟဲ့ … အိေျႏၵေလး ဘာေလးလည္း ထိန္းလိုက္ပါဦး …"
သီ လန္႕လည္း လန္႕ခ်င္စရာ ျဖစ္သည္ ။
ေကာင္မေတြက အီမို စတိုင္ေတြ လုပ္လာၾကသည္ ။
ဆံပင္တျခမ္းေစာင္းႏွင့္ ၊ အေပၚေအာက္ အမည္းႏွင့္ ၊ လက္သည္းေတြကိုပါ အမည္းေတြ ဆိုးထားလိုက္ေသးသည္ ။
" နင္တို႕ကိုယ္ နင္တို႕လည္း ျပန္ၾကည့္ပါဦး … ဘာၾကီးေတြလည္း … ငါလန္႕လို႕ ေသေတာ့မယ္ …"
" ဟဲ့ … ေကာင္မ … နင္ပဲ ေျပာေတာ့ ရုပ္ဖ်က္လာဆို … ငါတို႕မွာ ခက္ခက္ခဲခဲ ဖ်က္လာရတာ …"
မိသန္႕က ေျပာေတာ့ မိျမတ္ကလည္း ေထာက္ခံသည္ ။
" ဟုတ္တယ္ … ဒါေတာင္ သည္ေကာင္မ မိသန္႕ေပါ့ … လက္သည္းအမည္း ေပၚမွာ လက္သည္းနီနဲ႕ လက္သည္းပန္းခ်ီ ဆြဲခ်င္တယ္ လုပ္ေနလို႕ ငါ မနည္း တားလိုက္ရတယ္ …"
" အမေလး … သက္သက္ၾကီးပါ မိျမတ္ရယ္ … ဟြန္း …"
" ကဲပါ … ကမေတြ … လင္လုေနၾကတာ က်ေနတာပဲ …
ငါေျပာတဲ့ ရုပ္ဖ်က္ဆိုတာက ငါ့လိုမ်ဳိး က်ားက်ားယားယား rapper စတိုင္ေတြ ဘာေတြ ဖ်က္လာခိုင္းတာေလ … နင္တို႕ေတြ ကို ငါ အေျခာက္လို ရုပ္ဖ်က္လာပါလို႕ ေျပာမိလို႕လား …"
" ဘာ … ဘာေျပာလိုက္တယ္ … မိသီ … နင္ ေနာက္တစ္ခါ ေျပာလိုက္စမ္းဘာ …"
" ေအး … ဟုတ္တယ္ … မိသီ … ငါက နင့္ရဲ႕ က်ားက်ားကို ယားယားျဖစ္ျပီး နင္ ယားခ်င္ေနတဲ့ ဇာတ္ထုပ္ထဲမွာ ၀င္က ေပးေနရတာဘာ … ေက်းဇူးမသိတတ္တဲ့ ကမ …"
" အမေလးဟယ္ … နင္တို႕ကလည္း အခ်င္းခ်င္း စတာကို … ျပန္၀ုန္းမယ္ ဆိုတာခ်ည္းပဲ …"
ထိုအခ်ိန္တြင္ပင္ ဆိုင္ထဲသို႕ ပန္႕ခ္ ေကာင္ေလး တစ္အုပ္ ၀င္လာသည္ ။
ငါးေယာက္ျဖစ္ျပီး ငါးေယာက္လုံးက ေခ်ာေခ်ာ စင္စင္ေလးေတြ ျဖစ္ေနသည္ ။
ေကာင္မ ႏွစ္ေယာက္က အီမို စတိုင္ေတြ ဆိုေတာ့ သူတို႕ အဖြဲ႕က တစ္ခ်ဳိ႕က မိသီတို႕ ၀ိုင္းကို လွမ္းရွိုးသည္ ။
ေကာင္မႏွစ္ေကာင္လည္း ထိုတစ္အုပ္ကို ျပန္ၾကည့္ျပီး ပီတိေတြ ျဖာေနေလသည္ ။ သီတို႕ အုပ္စု နည္းနည္းေလး ပြင့္သြားသည္ ထင္သည္ ။
ဒါကေတာ့ မိသန္႕က သူ႕အိတ္ထဲက ဘီးကုပ္ကို ယူကာ ဆံပင္တြင္ တပ္လိုက္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ ။
သူတို႕ အဖြဲ႕ထဲက ဆံပင္ရွည္ႏွင့္ တစ္ေယာက္က ဘီးကုပ္အမည္းကို ဆံပင္ ေနာက္လွန္ကာ တပ္ထားသည္ကို မိသန္႕က အားက်ျပီး သူ႕ ပန္းေရာင္ ဘီးကုပ္ကို ႏႊဲခ်ျပီး တပ္လိုက္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ ။
အဖြဲ႕ထဲက ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္က ေအာ္သြားသည္ ။
" အာ … အေျခာက္ၾကီးေတြပါကြာ …"
ဒါကို မိျမတ္က ၾကားလိုက္ေတာ့ ေယာက်္ားသံၾကီးႏွင့္ သူတို႕ ၾကားေအာင္ ေအာ္ပစ္လိုက္သည္ ။
" ေျခာက္မေျခာက္ သိခ်င္ရင္ မင္းတို႕ညီမေတြ အိမ္ကို လႊတ္လိုက္ေလ …"
မိသန္႕က မိျမတ္အနားကို ကပ္ျပီး တိုးတိုးေလး ေမးလိုက္သည္ ။
" ဟဲ့ … ဘာလဲ … နင္က သူတို႕ ညီမေတြကို မိတ္ကပ္ျပင္ေပးမလို႕လား … "
" ေက်နပ္တယ္ဟဲ့ … ဆံထုံးပါ ထုံးေပးလိုက္မွာ …"
" ဟဲ့ ေကာင္မ … ရိုက္လိုက္ပါဦး …"
" ဖ်က္ … ဖ်က္ … ဘလပ္ …"
" ေအးေလ … သူ႕ညီမေတြ တစ္ကုိယ္လုံး ခြၽတ္ျပီး တက္ထိုင္ရင္ေတာင္ ငါက မေထာ္ေကာင္ဘူး ဟဲ့ … သိလား …"
" ေအးေလ … ဘယ္ ေထာ္ေကာင္ မလဲ … နင္က အေစာၾကီးထဲက ပန္းေသေနတာကိုး …"
" ေသ မေသ သိခ်င္ရင္ နင္လာစမ္းၾကည့္ေလ …"
ခ်စ္ၾကည္ေရး ညီအစ္မ ႏွစ္ေယာက္ အခုပဲ လက္၀ါးခ်င္း ရိုက္ေနၾကေသးသည္ ။ အခုပဲ ခ်က္ခ်င္းၾကီး ထျပီး ရန္ျဖစ္ေနၾကသည္ ။ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ကို ၾကည့္ျပီး သီတစ္ေယာက္ စိတ္ညစ္သြားသည္ ။
သူတို႕ ရန္ျဖစ္ေနတာနဲ႕ပဲ သည္ေန႕ စုံစမ္းဖို႕ လာတဲ့ ကိစ္စက ျပီးဦးေတာ့မွာပါပဲ … ။
**********************************
ေနမင္းထိုက္တစ္ေယာက္ ဦးျမတ္သူရ အေရွ႕တြင္ မ်က္ႏွာေလး ငယ္ျပီး ထိုင္ေနရရွာသည္ ။
အလုပ္ရွင္က ေခၚသည္ဆိုေသာေၾကာင့္သာ ရုံးခန္းထဲ ေရာက္လာရသည္ ။ ဘာေၾကာင့္ ေခၚမွန္း မသိရ ။
ဦးျမတ္သူရက စကားမေျပာဘဲ သူ႕အေရွ႕တြင္ ေခါက္တုံ႕ ေခါက္ျပန္ ေလွ်ာက္ေနေလသည္ ။
ဒါကို ၾကည့္ျပီး ေနမင္းထိုက္ ေခါင္းေတြ မူးလာသည္ ။ ဦးျမတ္သူရကို မၾကည့္ေတာဘဲ အျပင္က သစ္ရြက္ေလး ေၾကြက်သည္ကို ၾကည့္ေနမိသည္ ။
သစ္ရြက္ေလးက ေလေၾကာင့္ လိမ့္ျပီး ေၾကြက်လာသည္ ။
ဒါကို ေနမင္းထိုက္က လိုက္မွတ္ေနမိသည္ ။
" ေမွာက္ခုံ … အတည့္ … ေမွာက္ခုံ … အတည့္ …"
" ဒါနဲ႕ မင္း သည္ကိစၥကို ဘယ္လို ခံစားရလဲ ေနမင္းထိုက္ …"
" ေမွာက္ခုံၾကီး ခံစားရပါတယ္ … အဲေလ … ဟုတ္ပါဘူး … ဦး … တစ္ေခါက္ ျပန္ေျပာေပးပါလားဟင္ … သား ေသေသခ်ာခ်ာ မၾကားရလို႕ …"
" အမေလး … သူ႕ကိုယ္သူမ်ား သားတဲ့ … ငါ သည္မွာ ရွင္းရွင္းပဲ ေျပာမယ္ …"
ရွင္းရွင္း သည္ေန႕ ခြင့္ယူထားတယ္ဆိုျပီးေတာ့လည္း ဟာသကားေတြ ထဲကလို ေနမင္းထိုက္ လုိက္မေျပာျဖစ္ ။ ဟိုဟာက ဟာသကားေလ ။ ကိုယ္က တကယ္ သြားလုပ္လိုက္ရင္ အလုပ္ျဖဳတ္ခံရမွာေပါ့ ။
" ဟုတ္ကဲ့ပါ … ဦး …"
" သည္မွာ … သည္မွာ … ငါ့ကို ဦးလို႕ ေခၚတာကို ငါ စိတ္အဆိုးဆုံးပဲ … သည္ေန႕က စျပီး ငါ့ကို အစ္ကိုၾကီးလို႕ ေျပာင္းေခၚရမယ္ … ၾကားလား …"
" ဟုတ္ကဲ့ … ဦး … အဲ … အစ္ကိုၾကီး … ေျပာပါခင္ဗ် … စကားက သည္နားမွာ လည္ေနသလိုပဲ …"
" ေအး … ဟုတ္တယ္ … မင္း အခု ငါ့သားနဲ႕ ၾကိဳက္ေနတယ္လို႕ ၾကားတယ္ … အဲ့ဒါ အမွန္ပဲလား …"
" ဟာ … အစ္ကိုၾကီးကလည္း … ေကာလဟာသေတြပါ … တကယ္ၾကိဳက္စရာလားလို႕ …"
" ေသခ်ာတယ္ေနာ္ … ငါ့ကို မလိမ္နဲ႕ေနာ္ … ဒါဆို သည္ေကာလဟာလကို ဘယ္သူ ျဖန္႕တာလဲ …"
" ကြၽန္ေတာ္ … အဲေလ … ကြၽန္ေတာ္ ျဖန္႕တာ မဟုတ္ပါဘူးလို႕ … အစ္ကိုၾကီး … ဒါနဲ႕ ကြၽန္ေတာ္ ေမးပါဦးမယ္ … အစ္ကိုၾကီး ေဘးက လက္ဆြဲအိတ္ထဲမွာ ဘာေတြလဲဟင္ … ပိုက္ဆံေတြလား …"
" ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မင္းက ဘာလုပ္မလို႕လဲ …"
" ေၾသာ္ … ရုပ္ရွင္ေတြထဲကလို … ငါ့သားနဲ႕ မပတ္သက္ပါနဲ႕ … ေရာ့သည္မွာ သိန္းတစ္ရာဆိုျပီးေတာ့မ်ား ေပးမလို႕လားလို႕ … ဟီးဟီး …"
" ေပးစရာလား … ဒါ ေပါင္မုန္႕ဖုတ္စားမလို႕ … ဂ်ဳံအိတ္ၾကီး … ဒါနဲ႕ တစ္လက္စတည္း မင္းကိုလည္း သတိေပးလိုက္မယ္ … ငါ့သားနဲ႕ ၾကိဳက္လို႕ကေတာ့ မင္း အလုပ္ကေန ေအာ္တို ျပဳတ္ျပီသာမွတ္ … ၾကားလား …"
" ဟုတ္ … ဟုတ္ကဲ့ပါ ဆရာ … ၾကားပါတယ္ …"
အခန္္းထဲက ထြက္လာေတာ့မွ ေနမင္းထိုက္ ဦးျမတ္သူရကို က်ိန္ဆဲေပးလိုက္သည္ ။ ဟြန္း … ။ ရုပ္ရွင္ေတြထဲက ခင္ေအးဟန္ၾကီး က်ေနတာပဲ …
ငါ့သားနဲ႕ နင္နဲ႕ တူလို႕လား … တန္လို႕လားလို႕ မေျပာရုံတမယ္ပဲ … ။
ငါကေတာ့ ဆင္းရဲတဲ့ ဇာတ္ရုပ္ေလးေပါ့ … အိမ္ေဖၚမေလး က်င္က်င္ေပါ့ကြယ္ … ။ ကြိကြိ … ။ ေတြးရင္းႏွင့္ ေနမင္းထိုက္ ေက်နပ္သြားေလသည္ ။
" ဟြန္း … အရမ္းမုန္းတယ္ … ကိုကို႕အေဖကို အရမ္းမုန္းတယ္ …"
ေနမင္းထိုက္ အိုဗာတင္းေတြ ေဖ်ာ္ျပေနေသာေၾကာင့္ မင္းျမတ္က ျပာျပာသလဲ လိုက္ေခ်ာ့ေနရသည္ ။
" ဟာ … မငိုနဲ႕ေလ … အလွေတြ ပ်က္ကုန္မယ္ …"
တကယ္ေတာ့ ေနမင္းထိုက္ ငိုခ်င္ေသာေၾကာင့္ မဟုတ္ ။ ဟန္ေဆာင္ျပီး အကယ္ဒမီေတြ ယူေနျခင္း ျဖစ္ေလသည္ ။ ကိုကိုမင္းျမတ္ကေတာ့ ေနမင္းထိုက္ကို စိတ္ပူေသာေၾကာင့္ တစ္ေန႕လုံး လိုက္ေခ်ာ့ေနရသည္ ။
" ကိုကိုရယ္ … ညီ့ကို မိတ္လိုက္ပါ … အဲေလ … ေမ့လိုက္ပါေတာ့ေနာ္ … ညီတို႕ ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘ၀ဟာ … ေျမၾကီးနဲ႕ မိုးသား … ဘ၀တို႕ ျခားနားၾက …"
" စိတ္ကူးထားသမွ် … နင္ေမ့ပစ္လုိက္ပါ … အဲေလ … ငါလည္း ေယာင္ကုန္ပါျပီ …"
ေျပာျပီး မင္းျမတ္လည္း စိတ္ေကာက္ရာတြင္ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ေကာက္တတ္ေသာ ေကာင္ေလး အေနာက္ကို လိုက္ျပီး ေခ်ာ့ရျပန္ေလသည္ ။
ေခ်ာ့ျပန္လွ်င္လည္း မူ ဦးမည္ ။
ဒါကို ၾကည့္မရလို႕ မေခ်ာ့ဘဲ ထားၾကည့္ပါက မိုးမီးပင္ ေလာင္သြားႏိုင္သည္ ။
မင္းျမတ္ေရ … ခ်စ္သူ ထားခ်င္ေတာ့လည္း ခံေပါ့ကြာ ။ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္သာ တိုးတိုးေလး ေျပာေနမိေတာ့သည္ ။
" ကိုကို … ညီ့ကို ကတိတစ္ခု ေပးရမယ္ …"
" ဘာကတိလဲ … ေျပာေလ …"
" ကိုကို႕ေဖေဖနဲ႕ ေမေမက သေဘာမတူရင္လည္း ညီ့ကို ဆက္ခ်စ္ပါ့မယ္လို႕ …"
" ေအးပါကြာ … ေပးပါတယ္ … ေပးပါတယ္ …"
မင္းျမတ္ တစ္ေယာက္ ေနမင္းထိုက္ကို ကတိေတြ အထပ္ထပ္ ေပးရင္းမွ လက္သန္းခ်င္း ခ်ိတ္လိုက္မိသည္ ။ လက္သန္းခ်င္း ခ်ိတ္ခ်ိန္တြင္ ေဘးနာက ျဖတ္သြားေသာ အဆင္ေလး တစ္ေယာက္ကို ၾကည့္ျပီး ငမ္းလိုက္မိသည္ ။
ဒါကို ျမင္သြားေသာ ေနမင္းထိုက္က မင္းျမတ္ လက္သန္းကို တအားညွစ္လုိက္ေသာေၾကာင့္ မင္းျမတ္တစ္ေယာက္ နာက်င္ေသာ ဒဏ္ကို က်ိတ္မွိတ္ခံျပီး ခ်စ္သူကို ျပဳံးျပလိုက္ရေလသည္ ။
ေၾသာ္ … ငမ္းခ်င္ဦးဟဲ့ … မင္းျမတ္ ။
***********
ဆက္ရန္႐ွိေသးသည္။
Written by Dr.Min Khant (မင္းခန္႔ႏိုင္)
#BurmaLGBT
YOU ARE READING
ဟာသ အိမ္ကေလး ...
Teen Fictionေဂးၿဖိဳနည္းဝတၳဳကိုေရးသားခဲ့တဲ့ ေဒါက္တာမင္းခန္႔ (မင္းခန္႔ႏိုင္) ရဲ႕ နာမည္ႀကီးဝတၳဳတစ္ခုပါ ... ။ MLGBTS website ကို အသံုးျပဳဖူးသူမ်ားကေတာ့ ဖတ္ဖူးၿပီးသားျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္ ... ။ မဖတ္ရေသးေသာသူမ်ားအတြက္ တင္ဆက္ေပးလိုက္ပါတယ္ ။ ေဂးၿ...
