Three | Someday |

290 20 4
                                    

[ Cassy's POV ]

"MAHAL NA PRINSESA! GISING NA! WAG KAKALIMUTANG NGUMITI AT SALUBUNGIN ANG BAGONG UMA--" Pinatay ko na ang alarm clock ko. I stretched my arms. "HAAAAAYYYY! GOODMORNING WORLD!" Tumayo na ako sa kama ko at medyo nakapikit pang naglakad papunta sa CR ko. Napatingin ako sa sticky note na kulay blue sa gilid ng salamin at binasa ang nakasulat doon.

"In a process of moving on, just move forward and never look back again"

Eh sino pa nga bang maglalagay nito? Edi ang magaling kong nanay. -_- Pero ang sweet niya! Huhu.

 Well, my Mom knows everything. Nasaktan din sya sa panglolokong ginawa sa akin ni.. You know? Close na close sila noon, pati kay Kuya at Dad. We're very happy back then. But I don't know what happened. :(

Nung una, hinding hindi ko talaga matanggap na natapos na kami ng ganoon kadali. Pero ngayon, unti-unti na akong nakakamove on. Siguro dahil sa masyado akong nagfocus sa pag-aaral. May mga taong ginagawang inspirasyon ang pananakit ng iba para magkaroon ng mas magandang buhay, at isa ako sa mga taong yun. Pero hindi ko pa din talaga maiwasang minsan isipin siya. Paulit-ulit kong naaalala lahat ng pinagsamahan namin. All of the sadness and the happiness that we shared. Miss na miss ko na siya. But then, everytime maaalala ko lahat ng nakita ko that day, which is the worst day of my life, bumabalik lahat ng sakit at galit.

Naramdaman ko yung sakit ng dila ko kaya narealize kong kanina pa pala sa bunganga ko yung toothbrush na may toothpaste. -___-  Minadali ko na ang pag gagayak. Naligo na ako at kung ano-ano pang orasyon. Maya-maya, napatingin na naman ako sa salamin. Kapansin-pansin talaga ang buhok kong pink, making the boys wink.

Simula nung naging single ako, nag-pableach na ako ng ganito eh. Ewan ko ba, gusto ko lang sigurong mapansin niya yung pagbabago ko.

"BABY GULL! YOU GO DOWN NOW! FOOD ARE READY! YOU ARE BE LATE! FASTERER!" Ano daw?! Ay juthko gigo! RIP Engrish! -__-

"OPO! ANDYAN NA!" Sagot ko kay Ate Lucy.

I packed my things up and go down for breakfast.

"Oh you is here. Come, eat the yummy food. This is I cook." Pagmamalaki pang sinabi ni Ate.

Awtomatikong napataas ang kilay ko sa sinabi niya. Di ko alam kung matatawa o maiinis? HAHAHAHA! Sige tatawa na lang.

"HAHAHAHAHAHAHAHAHAHA!"

"Oh what is your laughing?"

"HAHAHAHAHAHAHAHA!" Napahawak na ako sa tiyan ko! Ano ba yan?!

"........" Naku medyo naiirita na ata si Ate, tatahimik na nga ako. Umupo na lang ako at nag simula ng kumain.

"Eh bakit kasi tayo English ng English dyan ha, Ate?" Natatawa ko pa ding sabi.

"Eh.. Because.. Ahm.. Urggh! Tatagalugin ko na nga lang! May nakaka-facebook kasi sa akong Amerikano! ^____^"

*CHOKE*

"Okay ka lang ba?" Inabutan niya ako ng tubig.

Aray ko naman! Seryoso si Ate?! HAHAHAHAHAHA! AMERIKANO?! Edi ilang inches yun?! HAHAHAHAHA! (a/n: Medyo perv si Cass -___-) Mana talaga ako sa author. :D (a/n: Utut!)

"Ate! HAHAHAHA! Seryoso?! Eh paano ku--"

"Alam ko na yang iniisip mo! Naku, ikaw talagang bata ka! Ano ka ba! Pisbuk lang yun noh!" Depensa niya.

"Eh kahit na. Paano kung.. Aruyyyyyy si Ateeeee! *kiliti* *wink*" At nagkulitan lang kami ni Ate hanggang sa matapos akong kumain.

"Oh sige Ate ha, mamaya na lang kita tuturuan ng English. I AM BE LATE na kasi." Sabi ko at saka tumawa. Kinurot naman ni Ate ang tagiliran ko.

Every Ending Has A New BeginningTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon