Every Ending Has A New Beginning

Six | The WANTED |

[ Aki's POV ]

".. And I know it's long gone. And that magic's not here no more. And I might be okay. But I'm not fine at all.." Paakyat na ako ng kwato ni Ate Cassy ng marinig ko siyang kumakanta sa loob. Ang ganda ng boses ng pinsan ko. Dyan ako nagmana eh. Lahi-lahi din. Haha. Pero bakit parang may mali sa pagkanta niya? Parang..

"..'Cause there we are again on that little town street. You almost ran the red cause you were looking over me. Wind in my hair, I was there, I remember, all too well." I can feel the pain by how she sing the song. Parang ang lungkot ni Ate Cass. May problema kaya siya?

Nagdadalawang isip pa kong pumasok sa loob. Kasi naman.. Yung boses ni Ate ay yung tipo ng boses na kapag narinig mo na, parang gugustuhin mo pang magtagal talaga dun para mapakinggan. Oo, ganon kaganda ang boses niya. Kaya napagdesisyunan kong makinig na lang.

"..Maybe we got lost translation, maybe I asked for too much. And maybe this thing was a masterpiece 'til you tore it all up. Running scared, I was there, I remember it, all too well.." Bumuntong hininga siya, parang pinipigilan niyang wag maiyak. Dahil mahahalata talaga sa pagkanta niya ang panginginig ng boses niya.

"..Hey, you call me up again just to break me like a promise. So casually cruel in the name of being honest. I'm a crumpled up piece of paper lying here. 'Cause I remember it all, all, all.. too well.." Sa boses ni Ate, alam kong umiiyak na siya sa part na yan ng kanta. Ano ba yan? Bakit parang nadadala ako ng kanta? Kapag pinakinggan mo, parang nararamdaman mo din yung pain eh.

"..Time won't fly, it's like I'm paralyzed by it. I want to be my old self again, but I'm still trying to find it. After plaid shirt days and nights, when you made me your own. Now, you mail back my things and I walk home alone.."

Nagpatuloy lang siya sa pagkanta at sigurado akong umiiyak pa din siya. Nang malapit ng matapos ang kanta, huminto siya sa pagtugtog ng gitara at..

"It was rare, I was there, I remember it all too well." Sinabi niya yan sa paraang hindi pakanta. Parang statement ba. Tapos ang husky ng boses niya. Parang kinakausap niya yung taong sobrang nanakit sa kanya.

(a/n: Di ko na sinama yung buong kanta kasi masyadong mahaba. Iplay nyo na lang po yung multimedia sa gilid. :)) All too well by Taylor Swift. <3)

Naririnig ko na siyang humagulgol ng iyak kaya nag-alala na ko. Di na ko nagdalawang isip na kumatok..

[ Cassy's POV ]

* TOKTOK *

Napahinto ako sa pag iyak ng may kumatok sa pintuan ng kwarto ko. Malamang si Ate Lucy yun. Kaming dalawa lang naman ang tao dito eh.

"Tulog si Cassy!" Sigaw ko. Alam kong baliw lang ang maniniwala dun, pero yun ang lumabas sa bibig ko.

"Hoy! Buksan mo na nga to! Kung sino mang maniwala sayo, tanga!" Aba't sino ba to? Wait..

"Hoy Taglagas, ikaw ba yan?!" Gulat kong tanong.

"Oo, ang dyosa mong pinsan. Bilis na! Ngawit na ko dito!" Sigaw niya. Dali-dali kong pinunasan ang luha ko at tumakbo sa pinto.

"Kanina ka pa ba dyan?" Tanong ko sa kanya.

Nag-isip muna siya..

"Uhm.. Yeah. I heard you singing.. while crying." Sh*t! Di ako preapared sa gantong eksena. "Why are you crying?" Ayan na nga ba ang sinasabi ko. Paano to?! -___-

"Eh kasi naman, di ako makakaattend sa concert ni Taylor. May pasok kasi eh. Bawal umabsent." Umarte ako na parang nalulungkot talaga.

"Haish, I feel you. Ganyan din ako noon nung nalaman kong di ako makakaattend sa concert ng EXO eh. Ang sakit! Huhuhu!" Sabi niya at niyakap pa ako. Seriously?! Naniwala siya? Hahahaha! Mag-audition kaya ako sa ABS-CBN mamaya? Baka pumasa pa ko. XD Ang galing ko na palang umarte. Haha!