Bunalim icerisindeyim. Sebeblerini anliyamiyorum. Nedense hic aklimdan cikaramiyorum. Bu gun son gun okullar iki hafta tatil olucak ve gunayin 15 gun goremicem bugun bir yolunu bulup konusucam.
Dersteyim ve tenefus zilinin calmasini bekliyorum. Ve caldi. Kosarak gunayim sinifinin karsisinda beklemeye basladim. Cikmadi.
Son ders zili caldi. Ve hoca sinifa girdi elinde karneler belgeler. Biraz muhabbetten sonra karneleri dagitmaya basladi. Benim ismim soylediginde hic heyecan duymuyordum. Karneyi alip sirama oturdum. Zil calsin diye dort gozle bekliyorum. Lafti muhabbetti sonunda zil caldi. Cantami alip hizlica gunayin sinif kapisinda beklemeye basladim.
Herkes cikiyordu. Ve sonunda cikti. Elinden tutup kalabaligin icinde ceke ceke rahat konusabilecegim bir yere goturmek icin pesimden goturuyorum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ve resim kursuna girip kapiyi kitleyip anahtari cebime koydum. Ona donerek.
" seninle konusmak istiyorum. Artik herseyi konusalim. Sende inkar edip durma duygularini. Baskalari senin icin hic bir seyinden odun vermez bunu niye anlamiyorsun."
Sinirlice bakarak bana. "Sen ne sacmaliyorsun. Kendi kendine kurup inaniyorsun."
Orali degilmis gibi davranmasi kizdiriyordu beni.
Gunaya yuruyerek iki adimlik mesafesinde durarak .
"Ben sacmalamam ama sen kendini kandirmaya devam et. Baskalari icin duygularindan niye odun veriyorsun. Senin icin yapan var mi. Vazgecerler mi. Tabi ki hayir kolayina kacmak hep isine geliyor."
Gozlerini kisarak "Senin isine geldigi icin boyle diyorsun . Sen hayal kurmaktan vazgec. Kendini kandiran sensin."
"Ben mi sensiz nasil nefes alacagimi bile bilmiyorken. Kandiriyorum oylemi. Sana olan duygularimda niye yalan soylim. Ilk kez birine boyle seyler hissediyorum. Seni gorunce kalbim cikicak gibi atiyor. Ama sana gore ben kandiriyorum dimi. Ben hic degilse olan hislerimin duygularim farkindayim. Baskalari icin yasamiyorum. Sen daha olan hislerini bile soyleyemiyorsun bildigin halde."
Basini yere bukerek "Ben birsey saklamiyorum oyle birsey yok."
Boyle davranarak beni siniyor sanki. Onun icin neler yapacagimi bilmiyor. Herseyim o benim. Ama itiraf ettiricem ona.
"Yani bana karsi birsey hissetmiyorsun oylemi. Benim seni gordugumde carpan kalbim gibi senin kalbin carpmiyor. Neden anlamak istemiyorsun"
Gozlerini kacirmaya calisiyor benden.
"Hadi itiraf et bana karsi sendede birseyler var. "
Gozlerini bana cevirerek.
"Sana hic bir zaman boyle sey soylemedim."
"Madem bana birsey hissetmiyorsun. Gor o zaman ben sana neler hissediyorum."
Iki adimlik mesafeyi bir adimda astim. Kendini geriye dogru egdi. Biraz daha yanastim. Burun burunaydik. Bundan rahatsiz olur gibi iki eliyle beni goguslerimden kendinden itti.
