My Guardian Agent

Chapter 8 -Story of my life

CHAPTER 8 -Story of my life

Sky POV

.

TSK! Mabuti na lang at napadali ako! Kung hindi ay baka may libreng pakape at meryenda na ngayon... Tsk tsk !!!

Makausap na nga to ng masinsinan nang sa ganun malaman ko yung dahilan bakit hindi nya sinubukan umiwas dun sa paparating na sasakyan?. Tutal basa na din naman ako at ang tanga ko lang din dahil hindi ko man lang namalayan na naliligo na ko sa ulan. Kaya heto paninindigan ko na ang pagligo, heto na at susuvukan ko na syang komprontahin kapag itong lalaking to ay walang matinong paliwanag ay naku! Makakatikim talaga to sakin! ... Oi oi! Mali kayo ng iniisip! Ang ibig kong sabihin ay makakatikim sya sakin ng umaatikabong jombag. Yan ha' malinaw na... So continue ko na?' okay tatanungin ko na sya, okay hinggang malalim ("o") wooooossssh!

.

.

"hoy ogags!" tawag ko sa kanya.

"hoy" ulit ko, At ayun nakatulala pa rin sya sa peslak ko, mukhang gandang ganda sa beauty ko itech! Kaya naman i snapped. Finally natauhan din sya.

"ha?" mahina nyang sabi

"hoy ogags ka talaga! Pangatlong tawag ko na sayo ngayon alam mo ba yun?" pagsusungit ko "akala ko wala ka nang planong umiik eh' mabuti na lang at naisipan mo din na pansinin na ako?. Dahil kung hindi? Ipapaanod na kita sa baha!" Pananakot ko

"so - sorry" bulong nya, pero narinig ko pa din kahit papano' "ano yun? Wag ka nga bumulong' alam mo nang umuulan tapos ang hina-hina mo pa magsalita! Umayos ka nga! Para kang namatayan sa itsura mo?" pagtatanong ko. "ha?" tugon nya na walang kabuhay buhay.

"woah! Don't tell me broken hearted ka? kaya ka nagkakaganyan? Sabi ko na!" pangngulit ko sa kanya at maya-maya nagsalita na sya "aisssh! Pwede ba tigil-tigilan mo nga ko! Wag ka ngang maingay at mangulit! Alam ko kaya ka nandito ay para asarin lang ako kay-" hindi ko na sya pinatapos magsalita at buwelta na ako "Hoy hoy!! FYI lang ha! Hindi mo ba alam na ako lang naman ang nagligtas sayo? Muntik kana pong mabundol ng kotse? Alam mo ba yun? At ang kapal mo din no! Ikaw pa yung may ganang magalit! Hindi ka man lang marunong magpasalamat! Ganyan ba yung ganti mo sa tumulong sayo? Tsk! Sayang pala yung pagpapabasa ko sa ulan upang tulungan ka! Tsk! Cursed you!

.

Paalis na ako ng biglang makaramdam ako ng kamay sa kamay ko at hinigit ako. Pagtingin ko siya pala at pagkalapit ko sa kanya bigla syang nagsalita "I'm sorry for what i said and thank you for saving me" wika nya in a very sincere way, paano ko nasabe? Kasi kitang kita sa mga mata nya ang sinsiridad tungkol sa mga sinasabe nya.

Aktong magsasalita na ko na maramdan ko ang madidiing pisil sa kamay ko, kaya naman sinubukan kong tingnan at OMAAAAAYGASH! magkaholding hands na pala kami. Ou promised! As in! Nakaintertwined pa nga' oh sheeet! Kailangan kong maikalas ang kamay ko! Pero may nagsasabi din sa isipan ko na huwag. Pero parang gusto ko nga na ganito na lang... Oh may! No! Erase erase! Dapat matanggal ko na yung kamay ko!