Isang sampung taong gulang na batang babae ang makikitang naglalakad sa tabi ng kalsada. Naka-headphone ito at tumatango-tango habang sinasabayan ang pinapakinggang musika.
Maya-maya pa'y umatras-abante na siya. Hindi inalintana ang mga taong nasa paligid at mga sasakyang dumadaan.
Sakto namang pag-atras niya ay may naka-hood na batang lalakeng nasa twelve years old ang dumaan sa bahaging inatrasan niya kaya nabangga niya ito. Natumba ang batang lalake at napaupo. Natanggal din ang hood sa ulo at tumilapon ang hawak na crystal ball na gumulong na ngayon sa gitna ng kalsada.
"Naku! Uy, sorry. Di ko sinasadya." Pagpapaumanhin ng batang babae at tutulungan na sanang makatayo ang lalake pero napatigil siya dahil ang sama ng tingin nito sa kanya.
"Uy! Kuya. Sorry na nga di ba?" Napanguso siya matapos sabihin yun. Ang sungit kasi ng batang to, cute daw sana pero sobrang sama ng ugali.
Ngunit inaamin niyang kasalanan talaga niya kaya hindi humingi siyang muli ng paumanhin.
"Sorry talaga. Di ko sinasadya." Sambit niya at pinagdaop ang mga palad na parang nagdadasal.
Nakatitig ito sa kanya na nakatagpo ang dalawang kilay. Halatang naiinis. Tumayo ang lalake at inayos ang suot at ibinalik ang hood sa ulo bago naglakad palapit sa nagliliwanag na bagay na nasa gitna ng kalsada.
Nagsalubong ang mga kilay ng batang lalake habang nakatitig sa kanya.
Bahagyang tumigil ang kanyang hininga at bumilis ang kabog ng kanyang dibdib. Napalitan rin ng paghanga ang kanyang mga mata nang mapansin ang kakaibang kagwapuhan ng batang lalake. Parang nabuhay ang mga maladiyos na mukha ng mga nilalalro niyang hero sa mga online games.
"Anghel kaya siya? Di kaya artista?" Sambit ni Seyriel habang nakipagtitigan parin sa lalake.
Ngayon lang kasi siya nakakita ng ganito ka nakakaakit na mukha. Napakakinis na balat at cute ang matulis na ilong na nababagay sa mga nakakaakit na mga labi nito.
Ngayon lang din siya nakakakita ng ganito kagandang pares ng mga mata. Kung di siya tinawag ng kuya niya di niya mapansing nakipagtitigan na pala siya sa bata.
"Seyriel!"
"Bilisan mo dyan!" Tawag ng kuya Ariel niya na twelve years old.
Napalingon siya at nakita ang kuya at ang kanyang ama. Tiningnan niyang muli ang batang lalake at nakitang pinulot nito ang bolang kristal sa gitna ng kalsada.
"Halika na. Umuwi na tayo." Tawag ng kanyang kuya.
"Oo, andiyan na ako!" Sabay takbo niya palapit sa kanyang kuya at ama.
Nilingon muli ni Seyriel ang batang lalake at nakita niya itong may kausap na dalawang magagandang mga lalake na mga nasa desi-otso at desi-nueve ang edad. Parang may hinahanap ang mga mata nila sa paligid. Masyadong mga mapuputi ang balat ng mga ito na singputi ng yelo. Kakaiba rin ang presensya nila na tila ba sinasabing galing sila sa ibang mundo at hindi sa mundo ng mga tao.
Pansin niyang nakatingin din ang ibang mga tao sa batang lalake kanina at halatang namamangha ang mga ito sa kakaibang ganda ng mga misteryosong mga kalalakihan.
"Ang poge naman ng batang 'yon. May pagka-cold lang. Buti pa si Kuya, poge na mabait pa." Sabi niya sa sarili.
"Tara na nga!" Sabay hila ni Ariel sa kamay niya para di na matulala at sabay na silang naglakad palapit sa kanilang ama.
BINABASA MO ANG
The Journey Of The Bratty Chosen Ones (V-1: Part 1)
FantasiaThe bratty chosen ones. Pasaway, matitigas ang mga ulo, nakakapikon, makukulit at palaging nasasangkot sa gulo. Grupo sila ng mga Pinili o Blessed Child na hindi sumusunod sa mga batas ng kanilang mundo. Ang "don't" sa kanila ay "do" at ang "NO" sa...
