The Journey Of The Bratty Chosen Ones (V-1: Part 1)

CHAPTER 6: Meeting Ele Luimero

Seyriel's p.o.v

Ilang araw narin kami rito sa bayan ng Azran. Isa sa mga bayan ng Zilcan Empire.

Kakaiba ang mga hitsura ng mga tao rito. Kasi para silang mga half-human half animal. Yung iba kasi matutulis ang tainga na parang tainga ng duwende. May iba naman na parang mata ng pusa. May iba din na parang balahibo ng ibon ang buhok sa ulo. Yung mga mata din nila parang mata ng ibon. Akala ko pa naman may costume party lang. Ngunit di kalaunan napagtanto kong ganito na pala ang tunay nilang anyo.

Katulad lang din ng mga ordinaryong mga tao ang pamumuhay nila. Kakaiba nga lang ang mga pananalita at hitsura. Maging ang kanilang mga letrang sinusulat. Hindi ko lang maintindihan kung bakit nababasa ko ito gayong hindi ko naman napag-aralan. O baka naman, napag-aralan ko na kaso nakalimutan lang?

Natuklasan kong hindi ito katulad sa mundo ng mga tao. Tinatawag na Mysteria ang mundong ito na nasa ibang dimension. Hindi ko alam kung nasa ibang planeta ba ito o kung saan ito nabibilang? Basta ang alam ko, hindi ito nakikita ng mga tao. Isa itong mundong nakatago sa mga mata ng mga ordinaryong tao.

Kung may mga kapangyarihan sina mama, ibig sabihin lang nito na galing sila sa lugar na ito. Pero ang sinabi ng babaeng umatake sa amin na di daw ako tunay na anak nina mama then, sino ang tunay kong pamilya?

Pinapunta nila kami sa bayan ng Ifratus. Isa sa mga lugar na sakop din ng Zilcan Empire. Dahil mas malakas ang barrier dito kaysa sa bayan ng Azran. Dito namin nakilala si Ele Lums.

Akala ko pa naman pangalan ng tao ang Ele, iyun pala ay tawag sa taong magtuturo o ba kaya Master na kumukuha ng mga disipulo. Ele ang tawag nila sa Master. Master Lums or Ele Lums. Luimero ang tunay niyang pangalan pero may palums-lums pa siyang nalalaman.

Iba din ang tawag kapag magtuturo mo lang. Arshi daw kapag guro lamang at Ele ang tawag sa guro ng sinumang disipulong magmamana sa kanyang kakayahan at kaalaman.

"Sila ba ang sinasabi n'yo?" Tanong ng matandang kamukha ni Santa Claus. Ang haba kasi ng balbas. Kaya lang itim pa ang buhok. Kapag ni-shave ang begote niyan sigurado naman akong bata pa siyang tingnan at may hitsura rin. Sa tangos palang ng ilong at mamula-mulang mga labi mukhang bata pa naman siya. Di lang talaga nag-aayos.

"Oo. Sila nga." Sagot ni Kuya Feyu. Aji ang tawag nila sa nakatatandang kapatid na lalake. Pero mas sanay ako sa Kuya.

Mukhang masungit 'ata ang matandang 'to.

Taas-baba kung makatingin tapos, nagkakadikit pa ang kilay at kumunot pa ang noo. Nginitian ko nalang siya sabay taas ng isang kamay at ikinaway. "Hello po! Ang gwapo n'yo pong pagka-lolo."

Pfft!

Pansin ko lang, bakit nagpipigil sa tawa ang tatlong lalaking 'to? Ano bang nakakatawa do'n?

Natuklasan ko rin na kapag nagpipigil ng tawa sina Kuya Feyu, ibig sabihin may nasabi na naman akong mali.

"Ako? Lolo?" Sabay turo ni Ele Lums sa sarili na lalong kumunot ang noo. Yung tatlo nagsitawanan na talaga ng malakas.

"Lolo... Hahaha! Bagay talaga sa'yo." Sabi pa ni kuya Feyn at muling tumawa ng malakas pero binatukan ng malakas ni Ele Lums.

"Di pa ako lolo, tandaan mo 'yan." Galit niyang sigaw. Napanguso lamang ako.