Bir Cemal Süreya şiirinde karşılaşmıştık. O kafede güzel güzel şiirlerini okurdu haftanın belli günlerde cesaretim oldukça kırıktı tek başıma oturduğum masamda senin olduğun günler üç paketle giderdim oraya bilirdim başıma gelecekleri. Ardı arkası gelmeden yaktırmak senin işindi. Kirpiklerini gözetlerdim kaç kere açıp kapadığını saymak isterdim. Ne işime yarayacaksa.. olsun. Ellerinin hareketlerini takip ederdim bugün işte o şiirle başladın gözlerini kapatıp mısraları sıralıyordun. O gün hiç yakmadım sigara öylece izledim seni. Gözlerini açtın ve cesaretimin elinden tuttun sanki kaldığın yerden devam ediyordum. Bakışlar umrumda değil senin bakışların üstümdeydi bi an denk geldi aynı an sen ve ben diyorum anla işte imkansızlığı zorlardı ama biz aynı anda keşke yalnız bunun için sevseydim seni dedik. Adamlığıma biraz sövdüm sol gözümden gelen yaş. Bakışlar umrumda değil sen gördün. Bilirim kadınlar güçsüz erkek sevmez.. kadınlar umrumda değil, kadınım sen gördün. Seni öylesine sahiplenmenin gururu kendi içimde yaşıyordu bilmesen de sevmek içimdeki duyguları sana helal etmenin mutluluğu ile sarsılıyordum. Seni sevmediğim zamanlara küfrettim önce 34 yaşıma kadar seni sevemediğim için gençliğime sayıp sövdüm. Oysa kuşlar uçuyordu seni göremiyordum. Nasıl göçüşlerinde göremedim, küfrediyorum. Gençtin sen kadınım. Ben sıradan bir duraktım belki senin için . Ben senin için .. gençsin sen kadınım içeride kalan paketlerim telefonum. Geri dönersem, bakışlar umrumda değil ya bakmazsan ?
