Joseph
Kunot noo akong lumabas sa Tiger's Bar habang mahigpit na nakahawak sa susi ng kotse ko.
Walang hiya ka talaga Carlo, malaman ko lang na sinaktan mo kapatid ko, mapapatay kita ng wala sa oras.
Bubuksan ko na sana ang pinto ng kotse pero napatigil ako dahil may narinig ako.
"Jiro! please we can fix this! Mag usap tayo" Kunot noo kong nilingon ang medyo madilim na bahagi ng kalsada at naaninag ko doon na may babae at lalaking nag aaway.
"Hindi! hindi na natin to maaayos Donna! layoan mo na ako! kalimotan mo na ako!" Hindi ko namalayan na papalapit na pala ako sa babaeng naewan ng boyfriend niya siguro.
Umiiyak ang babae habang nakaupo sa kalsada kaya napabuntong hininga nalang ako.
Couples this days is sucks, konting away hiwalay agad, konting hindi pagkakaunawaan hiwalay agad. I wonder if my wife would be like this girls, pitiful and hopeless. But I'm sure that I wont do this to her, hindi ko siya iiwan sa kadahilanang nag away kami.
There are some things that can easily handed by me, kaya ko basta mahal ko ang isang tao.
Kinuha ko ang panyo sa bulsa ng pantalon ko at nilapitan ang babaeng nakaupo sa kalsada. Nag squat ako para mapantayan siya at nilahad ko ang panyo sa harap niya.
The moment she laid her eyes with mine, I felt my heart just skip a beat and I somehow felt like ugh! what's with this girl anyway?
"Sino ka ba?" Namamaga na ang mata ng babae pero sige pa rin sa pag tulo ang luha niya. Hindi niya tinaggap ang panyonh nilahad ko kaya ako na mismo ang nag pahid ng luha niya na kinagulat niya.
"I'm Joseph Alberic. I don't like seeing girls cry. Now stop crying, you look like a mess" Matalim ang naging tingin ng babae, ano naman ang sinabi ko para magalit to?
"Ano naman ngayon? Bakit masama bang umiyak kasi naiwan ng boyfriend?" Huminga ako ng malalim matapos kong punasan ang luha niya gamit ang panyo ko.
"My sister always cry because of her boyfriend. I hate it. Ikaw naman tigilan mo na kakaiyak diyan. Papangit ka" Sa sinabi ko ay mabilis niyanh hinawakan ang pisnge niya na parang takot madumihan ang mukha niya.
"Kakaiyak ko lang eh, pangit na ba ako?" Natawa ako, this girl is kind of cute. Hinawakan ko siya sa chin niya at inangat ng bahagya ang ulo niya.
"No. Still, you're beautiful" Tapos tumayo na ako, leaving her with a shocked face.
Napangiti tuloy ako at napaisip na naman, pag kaya ang asawa ko sasabihin ko na maganda pa rin siya kahit kagagaling lang sa pag iyak, ano kaya ang reaction niya?
Umuling ako at pumasok na sa kotse para makauwi sa bahay at makausap ang kapatid kong si Senna.
Donna Belle
Tulala akong napatayo habang tinitignan ang kotseng papalayo, Joseph Alberic?
Well he's handsome, more handsome than Jiro. Matangkad, maganda ang pangangatawan. Alsmost of his features is Russian. Blue eyes.
"Nandito ka lang pala! Akala ko kung saan ka na dinala ni Jiro! " Natigil ako at hinarap ang kaibigan kong si Shindy,
"Hiwalay na kami" Malungkot kong sabi at nakita ko namang tinaas ni Shindy ang dalawang kamay niya na parang ewan.
"Thank god! Hiwalay na kayo ng gagong iyon! Siya na nga may kasalanan siya pa may ganang magalit? Aba tama lang na nag hiwalay na kayo! Thank god talaga!" Huminga ako ng malalim at hinila na si Shindy, matagal na talaga niyang gusto na mag hiwalay kami ni Jiro. Tarantado daw kasi.
"Uwi na tayo. Sa inyo ako matutulog Shindy, miss ko na ang inaanak ko" Pumasok kami sa kotse ko at nag maneho na ako.
Shindy is my best friend since high school in Alegria, may anak na siya pero iniwan ng nakabuntis kaya mag isa niyang tinataguyod ang anak niya.
"Daanan natin si Acien sa lola ko, doon ko siya binilin kanina ng umalis ako eh" Tumango ako kay Shindy at niliko ang kotse papunta sa lola niya, pag dating namin doon ay siya lang ang bumaba para kunin ang anak niya.
Nang ako nalang mag isa napaisip na naman ako, mag kikita pa kaya kami ng Joseph Alberic na iyon? Kailan naman kaya? Matagal pa?
Nailing nalang ako sa sarili kong iniisip, hindi ka pa nag tino Donna Belle. Iiwan ka rin niyan, pare-pareho silang mga lalaki mang iiwan, paasa at nananakit ng damdamin.
Tumunog ang phone ko at nakita kong si mama ang tumatawag kaya agad kong sinagot.
"Anak, kailan ka ba uuwi ng Alegria? May usapan na tayo diba? umuwi ka na dito" Hinilot ko ang sintido ko dahil sa pamimilit ni mama,
"Ma, napag-usapan na natin to. I need freedom, I need space, I need happiness. Ginawa ko naman ang pinagawa niyo a year ago diba? please ma" Narinig ko ang pag hinga ng malalim ni mama sa kabilang linya kaya pinikit ko ang mata ko.
"Okay I can only give a month for your freedom, space and happiness. Hindi pweding palagi ka nalang tatakbo dahil dito" Pinatay ko na ang tawag dahil nakita kong nag lakad na si Shindy kasama ang anak niya.
"Hi ninang Donna!" Pumasok na sila Shindy at kinurot ko naman ang pisnge ni Acien.
"Ang cute talaga ng inaanak ko! Sa akin nag mana!" Natawa si Shindy sinarado na ang pinto ng sasakyan.
"Ninang sa bahay ka po matutulog? Tabi po ulit tayo?" Nag simula na akong mag maneho habang nakangiting kinakausap si Acien.
"Oo sa inyo ako matutulog Cien, tabi ulit tayo tapos igagawa kita ng breakfast bukas" Pumalakpak si Acien at tuwang tuwa na binalingan ang mama niya.
"Mom, si ninang Donna po mag luluto ng breakfast ko" Natawa kami ni Shindy,
"Spoil mo talaga si Acien, Donna. Baka masanay ang bata" Ngumuso ako at nag park na sa labas ng inuupahang bahay nila Shindy.
"Hayaan mo na. Bata pa naman yan, ginagawa ko lang sa kanya ang hindi ginagawa ng mama ko sa akin noong bata ako. I have no freedom, you know that" Tumango naman si Shindy at sabay na kaming lumabas ng kotse para makapasok na sa bahay.
Joseph
Nakaupo ako sa sofa ng kwarto ni Senna habang pinapanuod siyang natutulog. Mabuti nga at tumahan na siya para naman makapagpahinga na, kanina pa kasi iyak ng iyak.
Kinuha ko ang phone ko sa bulsa ng pantalon ko at tinawagan ang taong mapagsasabihan ko.
"Yes? Armando Fonsi speaking" Umingos ako,
"Ang hina mo naman, kaya ka laging nauunahan ng adik na boyfriend ni Senna eh. Kailan ka ba mag papakita sa kapatid ko?" Inis na sabi ko at natahimik naman ng ilang sandali si Armando bago ulit nag salita,
"Senna is not the right girl for me, isa pa ayaw niya sa akin" Lumabas ako ng kwarto ni Senna para hindi ko siya maistorbo.
"Not the right girl for me my ass. Get your balls Fonsi, be a man." Pinatay ko ang tawag at inis na pumasok sa kwarto ko.
Not the right girl for him? Tss sa alam ko ang kapatid ko lang naman ang mahal na mahal ng gonggong na yun. Ayaw lang aminin.
BINABASA MO ANG
Tiger 8: Joseph Alberic (COMPLETED)
Fiksi UmumWARNING: SPG R-18 NOT SUITABLE FOR YOUNG AND CLOSE MINDED READERS Book Cover by: @sailerstories Joseph Alberic, a happy person? Nope. Always smiling? Just in front of Weirdos. Who's Joseph Alberic? We don't know. Walang nakakaalam kung ano ba talag...
