ကျွန်မ ချစ်သော စာစုများ

၆၄

#မရွိလည္းျဖစ္တယ္..
.
.
ကိုယ္ေျပာေနက် စကားအတိုင္းေပါ့..
ထပ္ေျပာပါရေစ..
မင္းမရွိလည္း ျဖစ္တယ္..
.
မရွိခင္ကလည္း ေနတတ္ခဲ့တာပဲ မဟုတ္လား..
မင္းရွိလာေတာ့..
ဘ၀က အေရာင္အေသြးစံုလာတယ္..
အရာရာဟာ ေနေပ်ာ္စရာျဖစ္လာတယ္..
မင္းမရွိေတာ့ရင္.. ေျခာက္ေသြ႔သြားမယ္..
ဒီေလာက္ပါပဲ..
မေသပါဘူး..
အဲဒီေတာ့ မင္းမရွိလည္းျဖစ္ပါတယ္..
.
ခ်စ္တယ္ဆိုတာ ေကာင္းတဲ့အလုပ္ပဲ..
မခ်စ္ႏိုင္တာလည္း.. ေရြးခ်ယ္ခြင့္ပဲ..
ရထားခရီးစဥ္တစ္ခုမွာ အတူတူဆံုၾကတယ္..
တစ္ေယာက္က ႀကိဳဆင္းသြားတယ္..
တစ္ေယာက္က က်န္ရစ္ခဲ့တယ္..
မင္းမၾကည္ျဖဴေတာ့.. မင္းနဲ႔အတူ လိုက္ဆင္းခြင့္မေပးခဲ့ဘူး..
မင္းမခ်စ္ေတာ့.. ကိုယ္နဲ႔အတူ ရထားေပၚမေနရစ္ခဲ့ဘူး..
ဒါပဲေလ..
ရင္ထဲမေကာင္းဘူး.. ဒါေပမဲ့ လက္ခံရမွာပဲ..
.
စိတ္မပူပါနဲ႔..
အျပစ္မကင္းစိတ္ေတြ မ၀င္ပါနဲ႔..
ကိုယ္မေသပါဘူး..
ဒါေၾကာင့္.. မင္းဘ၀ကို ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ခရီးဆက္ပါ..
စိတ္ေပ်ာ္ရာရထားကို ေျပးတက္ပါ..
မင္းခ်စ္ႏိုင္တဲ့လူနဲ႔ေတြ႔ရင္.. သူ႔ခရီးဆံုးထိလိုက္သြားလိုက္ပါ..
ဒါမွမဟုတ္..
မင္းနဲ႔အတူ ဘူတာတစ္ခုတည္းအတူဆင္းဖို႔ ဖိတ္ေခၚပါ..
ခ်စ္သြားရင္.. အတူရွိဖို႔ ႀကိဳးစားသင့္တယ္မဟုတ္လား..
ကိုယ္အစြမ္းကုန္ ႀကိဳးစားခဲ့သလိုေပါ့..
.
ဘယ္တတ္ႏိုင္မွာလဲ..
အခ်စ္ေရး ကံေခမေခဆိုတာ..
အဆံုးအျဖတ္က မင္းလက္ထဲေရာက္သြားတာကိုး..
မင္းအမိန္႔သာ.. အတည္ျဖစ္သြားတာေပါ့
.
မညာဘူး တကယ္..
မင္းမရွိလည္း.. ကိုယ္ေနလို႔ရတယ္..
တစ္ေယာက္တည္းလည္း.. ျဖစ္တယ္..
ဘ၀ဟာ အေရာင္အေသြးမစံုေတာ့တာကလြဲလို႔..
မင္းမပါတဲ့ ခရီးကို..
ဘာေၾကာင့္ ခရီးဆက္ေနလဲ မသိေတာ့တာကလြဲလို႔..။
.

.
.
.
#ပက္ထရစ္
၁၁_ဇူ_၁၇
Credit from.facebook