မင္းနာမည္ကိုေရရြတ္ရင္း မိုးစင္စင္လင္းခဲ့ရတဲ့ေန႔ေတြဟာ မနည္းဘူး ဟာနာမီ
မင္းေနတဲ့ မႏၱေလးၿမိဳ႕ လမ္း၃၀ထဲ ကိုယ္ေျခမခ်ခ်င္ပါဘူး
မင္းနဲ႔ကိုယ္တို႔ရဲ႕ အသံေတြနဲ႔ျပည့္ေနတဲ့ က်ံဳးေဘးကို ကိုယ္ေယာင္လို႔ေတာင္ မသြားရဲပါဘူး
မဟာျမတ္မုနိဘုရားထက္ ကိုယ့္လက္ကိုဆြဲရင္း ေတြ႕ရာပစၥည္းေလးေတြ ဝယ္ေပးတတ္လြန္းတဲ့ မင္းကို ျမင္ေယာင္လြန္းလို႔ ကိုယ္မႏၱေလးကို သြားကိုမသြားရဲပါဘူးကြယ္
မင္းေလၽွာက္ခ်င္တယ္ဆိုလို႔ ေလၽွာက္ခဲ့တဲ့ ဦးပိန္တံတားဟာတကယ္ေတာ့ယံုတမ္းပါ ဟာနာမီရယ္
အဆံုးထိ ကိုယ္တို႔မေမာမပန္းေလၽွာက္ခဲ့ၾကသားပဲေနာက္ဆံုးေတာ့လဲ ကိုယ္တို႔ေဝးၾကတာပါပဲ
ရိုးရိုးတမ္းတမ္းေဝးရက္တာမ်ိဳးမဟုတ္ မင္းကိုကိုယ့္ရင္ခြင္ထဲကဆြဲထုတ္ၿပီး ထာဝရေဝးေစတဲ့ ကံၾကမၼာကို တစိမ့္စိမ့္နာက်ည္းေနတဲ့ မိန္းမဟာ ကိုယ္ေပါ့
YOU ARE READING
ကျွန်မ ချစ်သော စာစုများ
Короткий рассказမိုက်မဲလိုက်ခြင်းဆိုတဲ့ ချီးကျူးစကားတွေမှာ ပျော်မွေ့နေတဲ့ မိန်းမဟာ ကိုယ်ပေါ့ ဟာနာမီ(Unicode) မိုက္မဲလိုက္ျခင္းဆိုတဲ့ ခ်ီးက်ဴးစကားေတြမွာ ေပ်ာ္ေမြ႕ေနတဲ့ မိန္းမဟာ ကိုယ္ေပါ့ ဟာနာမီ(Zawgyi)
