ကျွန်မ ချစ်သော စာစုများ

အကိုထံပါး

ေပ်ာက္ဆံုးျခင္း ဒါမွ မဟုတ္ ျပန္လမ္းမရွိတဲ့လမ္း ေက်ာခ်ျခင္း
အကိုဟာ ညီမကို ပေဟဠိေတြ တစ္ပံုႀကီးနဲ႔ ခ်န္ထားပစ္ခဲ့တဲ့သူပဲ။ ညီမရဲ႕ စိတ္အစံုကုိ အကိုဆိုတဲ့ နာမ္စားတစ္ခုနဲ႔တင္ အလဲလဲ အၿပိဳၿပိဳ ျဖစ္ေစဆိုၿပီး ရည္ရြယ္ခ်က္အျပည့္နဲ႔ ေနာက္မွာ ခ်န္ထားပစ္ခဲ့လိုက္တာပဲ ။

အကို ေနာက္ဆံုး တာဝန္က်ဖူးတဲ့ နယ္ၿမိဳ႕ေလးဆီကို တစ္ႀကိမ္တစ္ေခါက္ေလာက္ ခရီးထြက္ခ်င္တယ္။ အကိုေနဖူးတဲ့ အိမ္ငယ္ေလးမွာ အကိုရဲ႕ အခန္းငယ္ေလးထဲမွာ အကို႔ရဲ႕ စာအုပ္စင္ေတြၾကားက စာၾကည့္စားပြဲေလးမွာ အကိုရဲ႕ အိမ္သူမဲ့ မီးဖိုေခ်ာင္ေလးမွာ အကိုရဲ႕ အေငြ႕အသက္ေတြ ခိုေအာင္းေနတဲ့ အိမ္ေလးကို ညီမ ေရာက္ေအာင္သြားၾကည့္ခ်င္ပါတယ္။

အကိုေျပာဖူးတယ္ "ေနာင္တစ္ခ်ိန္က် ဆင္ေျခဖံုးၿမိဳ႕ေလးတစ္ခုမွာ အိမ္ေလးတစ္ခုဝယ္မယ္ ေမာင္က အဲ့ၿမိဳ႕မွာ လုပ္အားေပးဆရာဝန္လုပ္မယ္ စုလိူင္က စာေရး"
အကို႔ အေတြးေတြက အျမဲလိုလို ေအးခ်မ္းေနတယ္ အျမဲလို ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့မ်က္ႏွာခ်ဳိခ်ိဳနဲ႔ အကိုဟာ ညီမဘဝမွာ ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ႏိုင္တဲ့ ေနာင္တပဲ။

ဆင္ေျခဖံုးၿမိဳ႕ေလးတစ္ခုမွာ လံုးခ်င္းအိမ္ေလးတစ္လံုးရွိမယ္
ျခံဝန္းက်ယ္က်ယ္ေလးမွာ စိုက္ထားတဲ့ သစ္ခြပင္ေတြ ရွိမယ္
အိမ္ရဲ႕ ဧည့္ခန္းမွာ အကိုနဲ႔ညီမရဲ႕ ဘြဲ႕ဓာတ္ပံု တြဲလ်က္သားရွိမယ္ အိပ္ခန္းေလးတစ္ခုမွာ ႏွစ္ေယာက္အိပ္ကုတင္ေလးတစ္လံုးရွိမယ္ ။ ေအးခ်မ္းလွတဲ့ အိမ္ကို အျမဲလိုလိုၿငိမ္းခ်မ္းၿပီး ခ်စ္ျခင္းတရားေတြ အျပည့္နဲ႔ ဦးစီးမယ့္ အိမ္ေထာင္ဦးစီး အကိုရွိမယ္။ အကို႔အတြက္ အျမဲလိုလို လိုအပ္တာေတြ ျဖည့္ေပးမယ့္ ညီမရွိမယ္။ အကိုနဲ႔ညီမရဲ႕ အိမ္မက္ေတြဟာ အျမဲ ေပ်ာ္ရႊင္စရာ အျပည့္နဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းခဲ့ပါတယ္။

မနက္ခင္း တိုင္းကို အကို႔လက္ေမာင္းထက္ကေန စတင္မယ္။ တစ္ညတာကို အကို႔ကိုယ္ေငြ႕ေႏြးေႏြးနဲ႔ ျဖတ္သန္းမယ္။
အကို အလုပ္သြားတဲ့အခါ အကို႔ ဂ်ဴတီကုတ္ေဖြးသန္႔သန္႔ကို ဆြဲရင္း "ေမာင္ ညေန အိမ္ေစာေစာျပန္လာပါေနာ္ ညေနခင္းေတြ တစ္ေယာက္တည္း မေနခ်င္ဘူး" ဆိုရင္း အကို႔ရဲ႕ ႏႈတ္ဆက္အနမ္းတစ္ပြင့္ကို နဖူးထက္မွာ ခ်ေစမယ္။
အကို႔ကို ျခံစည္းရိုးတံခါးေပါက္အထိ လိုက္ပို႔ရင္း အကို႔ေက်ာျပင္ကို ေငးရင္း က်န္ခဲ့မယ္။
အကို ျပန္လာတဲ့အခါ အဆင္သင့္ ထမင္းပူပူ ဟင္းပူပူေလး ျဖစ္ေနေအာင္ ေစ်းျခင္းေတာင္းေလး ကိုိင္ရင္း အကိုႀကိဳက္တာေလးေတြ ေရြးဝယ္ရင္း အကို႔ျပန္လာတာကို ေစာင့္ရင္းနဲ႔ အိမ္မွာ လုပ္စရာရွိတာေလးေတြ လုပ္ထားမယ္။