AŞKIMCIM/ BOY×BOY/ TEXTING

043

Depresyon modunda bütün gün koltukta oturup ağlıyordum. Resmen romalardaki salak kızlar gibiydim. Behlül malı bir de bana pelüş depresyon battaniyesi almıştı. Ben ona sarılıyordum o bana. 

 Başka kimse sarılmıyordu bana. 

Çok ağırama gitmişti. 

Sikip atılmak bu kadar can yakacağını düşünmemiştim. Bana efsanevi şekilde aşık olmasını beklememiştim ama bunu yapacağını da beklememiştim. 

 Korkmuştu. Gay olmaktan korkup beni bırakmıştı. 

 Ona defalarca yazıp ana bacı küfür etmek istemiştim ama yapmayacaktım. Zaten engellemiştim. 

 Gurursuz gibi bir de ona mesaj atmayacaktım. Zaten yeterince şey feda etmiştim kendimden. O ise değerini bilmemişti. 

 Acı kotam çoktan dolmuştu. Ben artık mutlu olmak sitiyordum. Fırat ise bunu tamamen imkansız hale getiriyordu. Aşkın amına koyayım. Bu kadar acı çekeceksem sikerdim aşkınıda ızdırabını da. 

 İki hafta olmuştu. Bırakıp gittiğinden beri. Ama ondan bir haber bile almamıştım. Bir yerlerde vurulup kaldıysa diye sevinemiyordum bile. Ben vursaydım eğer biraz içim soğurdu. Gerçi onu yapamazdım. Kıyamazdım ben ona.

 Bir an bulutların üzerindeyken yere çakılmıştım. Çok sert düşmüştüm. Sağlam tek bir kemiğim bile kalmamıştı. Bütün parçalrım un ufaktı. En çok da göğsüm ağrıyordu. Koca bir boşluk gibi geliyordu kimi zaman ama ağrı hep oradaydı. 

Kırık kolum bile bana onu hatırlatıyordu. Gerizekalı alçının üzerine kocaman ikimizin resimlerini yapmıştı. Öyle sanatsal şeylerde değildi üstelik. İki tane çöp adam omuz omuza halay çekiyordu. Üzerlerini karalamaya kıyamamıştım. Fırat'tan geriye ne kalmıştı ki? Son attığı mesajlar ve bu iki çöp adam...

Kalbim yine sıkışırken nefes almak için doğruldum.

Bu sırada elinde tekerlekli sandalye ile Behlül Utku kocaman gülümseyip içeriye girdi. Annem bu çocuğa yedek anahtar verirken ne düşünüyordu acaba.

"Kardo naber?"

"Gevşek gevşek konuşup canımı sıkma Behlül."

Tamam direk terslemesem daha iyiydi ama onu tanıyordum. Gözlerinde ki muzur bakışlar bir şeyler planladığını gösteriyordu. Hoş şeyler değil...

"Aşk olsun kanka. Ben ne zaman gevşek konuştum. Senin için o kadar çabalayım sen bana böyle soğuk davran. Vallahi alınıyorum. Ben senin Ecesu kankin gibi zor gününde, depresyon anında yanında değil miyim?"

"Kesin yine bir şey planlıyorsun?"

"Asla. Sadece seni hava almaya götüreceğim.

Parkın orda üç beş tane güzel kız vardı. Gelirken gördüm.

Dedim ki neden bu güzelliklerden tek başıma faydalanayım?

Hemen sağlık ocağından tekerlekli sandalye aşırdım.

Sence de çok mükemmel değil miyim?" Amk sırıtıyordu bir de!

"Lan manyak sen gidip neden tekerlekli sandalye çalıyorsun amına kodumun delisi?"

"Ya kanka kızlar böyle duygusal şeylere bayılıyor amk. Düşünsene ben engelli ve en yakın arkadaşım için gecemi gündüzüme katıp onun için çabalıyorum, çıldırırlar amk!"

"Oğlum sen nasıl bir tipsin ya? Seni kesin dayın doğurdu amk. Aslı teyze de ortada kalma diye evlat edindi. Yok bunun başka açıklaması olamaz.