Eylem'den
Deli gibi ağlamaya başladım. Hemen aşağı indim aşağı indiğimde Eylül Fethi'nin kucağındaydı Fethi'de Eylül'e ninni söylüyordu. Fethi beni gördüğünde gülümsedi.
F-Uyanmıştı. Seni izliyordu bende seni uyandırmak istemedim. (Fısıldayarak)
E-Melek gibi.(Fısıldayarak)
F-Biliyor musun sana benzettim. (Fısıldayarak)
E-Sana da benziyor. (Fısıldayarak)
Fethi ninniyi söylemeye devam etti. Eylül uykusunda gülümsüyor ve tatlı tatlı mırıltılar çıkarıyordu. Fethi Eylül'ü salondaki beşiğine koydu. Sonra beni belimden tutup kendine çekti. Kafasını boynuma gömdü.
F-Sence ikinci çocuğun zamanı gelmedi mi?
E-Fethi bak bende seni çok özledim ama olmaz. Dikişlerim var.
F-Sende haklısın.
E-Fethi.
F-Efendim güzelim?
E-Bugün Eylül ortamızda yatsa olur mu?
F-Olur.
Ya Fethi ne olur öyle gülümseme. Allah'ım ben bu adamı hak edecek ne yaptım?
F-Hadi gel bakalım prenses.
Fethi Eylül'ü kucağına aldı. Odaya çıktık Eylül'ü yatağın ortasına koyduk ve yanına yattık.
F-Yarın amcaları gelecek.
Gülümsedim ve Fethi'nin yüzünü ellerimin arasına aldım.
E-Artık kendine daha çok dikkat et tamam mı?
F-Tamam güzelim.
*
*
*
Yarın Olur
*
*
*
Fethi'den
Eylem kızımın bandanasını düzeltirken arkasından sarılıp boynunu öptüm.
F-Çok güzel olmuşsunuz.
E-Teşekkür ederiz babası.
Eylem dönüp dudağıma bir öpücük kondurdu. O sırada zil çaldı. Ben kucağıma Eylül'ü alıp aşağı indim Eylem'de yanımızdaydı. Kapıyı açtık.
Direk Mücahit göründü.
Müc-Gül hanım büyümüşte bizi mi karşılarmış.
F-Oğlum Eylül Ferah. Gül değil.
Müc-O neymiş öyle? Mücahide koysaydınız.
F-İçeri geçsenize.
Eylem Selin'i görmemişti. Bir anda yüzü düştü ama Selin'i görmesiyle gülümsemesi yerine geldi. İçeri geçtiler ve Eylem direk Selin'e sarıldı. Ardından timde geldi. Gülüp eğleniyorduk. Ama ilgi odağımız Eylül ve Deniz'di. Çok mutluyduk umarım bu mutluluğumuz bozulmaz.
-Yazarcık
ŞİMDİ OKUDUĞUN
RÜYALARIMIN AVCISI
Fanfic"Sen acı çekiyorsun diye ağlıyorum." Rüyalarının gerçek olacağına inananlar ve güzel hayalleri olan insanlar için imkansız diye bir şey yoktur.
