Fethi'den
Eylem hala uyuyordu. Meleğim benim. O sırada Eylül'ün sesi geldi. Eylül'ün yanına çıktım.
F-Babacım uyandın mı sen.
Eylül beni gördüğünde gülümsedi ve tatlı tatlı mırıltılar çıkardı.
F-Ama babacım bu koku ne böyle?
Eylül'ün altını değiştirip kucağıma alıp Eylem'in yanına gittik. Eylül'ü Eylem'in üzerine koydum ve Eylül Eylem'in yanağını ısırmaya çalışıyordu. Eylem gülümseyerek uyandı.
E-Annem ne yapıyorsun? Acıktın mı bakıyım sen?
Eylem tişörtünü sıyıracağı sırada arkamı dönüp odadan çıktım.
E-Fethi.
F-Efendim yavrum.
E-İstersen çıkmayabilirsin.
Gülümsedim ve Eylem'in yanına gittim. Eylem Eylül'ü emzirmeye başladı.
F-Eylül hanım anneyi ilk ben gördüm. O benim.
Eylem güçlü bir kahkaha attı.
E-Fethi sen beni Eylül'de mi kıskandın?
F-Sanki sen hiç kıskanmadın.
Eylem gülerek göz devirdi. Bende bu haline gülüp boynunu öpmeye başladım.
E-Ya Fethi Eylül'ün yanında yapma.
F-Ya görmez ki şimdi. Şu an tamamen karnını doyurmakla uğraşıyor.
E-Uff ben sana niye kıyamıyorum?
F-Beni üniformayla gördüğün için olabilir.
E-Sen şapşik misin ya?
F-Öyle olduğum söyleniyor.
E-Ay yerim ben seni.
Gözlerimi Eylem'in gözlerinin hizasına getirdim.
F-Yesene bir.
Eylem kulağıma fısıldadı;
E-Biraz beklemen lazım yakışıklı.
Eylem gülüp göz kırptı ve dudağını dişledi.
-Yazarcık
ŞİMDİ OKUDUĞUN
RÜYALARIMIN AVCISI
Fanfic"Sen acı çekiyorsun diye ağlıyorum." Rüyalarının gerçek olacağına inananlar ve güzel hayalleri olan insanlar için imkansız diye bir şey yoktur.