Eylem'den
Fethi'yle öpüşmemiz bittikten sonra Fethi Eylül'ün gözlerini açtı.
F-Seni çok seviyorum biliyorsun değil mi?
E-Biliyorum ama şimdi söylesen fena olmaz.
F-Seni çok seviyorum ve...
E-Ve?
F-Seni çok özledim. (Fısıldayarak)
E-Bende ama biliyorsun ki yapamayız.
F-Maalesef biliyorum...
*
*
*
Bir Ay Sonra
*
*
*
Bugün kızımızın kırkını uçuracaktık. Fethi hemen Eylül'ü aldı.
F-Kocaman oldu ya.
E-Büyüdü babası büyüdü.
Fethi'nin gözleri doldu. Hemen yanına gittim ve omzuna dokundum.
F-Hiç kızım olacağını sanmamıştım. Hep hayal ederdim.
E-Bende hep böyle bir aile hayal ederdim.
F-Her neyse çıkalım mı?
E-Çıkalım.
Fethi'yle yola çıktık. Güler ablalara geldik. Herkes oradaydı. Bizim gelmemizle bütün gözler Eylül hanıma çevrildi. Kızımızın kırkını uçurduk biraz sohbet ettik ve kalkmaya karar verdik.
E-Biz artık kalkalım Eylül'ün uyku saati geldi.
Gü-Kalsaydınız keşke.
F-Sonra tekrar geliriz.
Fethi hemen Eylül'ü kucağına aldı. Belliydi Eylül'ün uykusu gelmişti. Fethi'yle eve geldik Eylül'ün üstünü değiştirdim ve emzirdim. Eylül'ün uyuduğunu görünce beşiğe yatırdım ve üstünü örtüp odadan çıktım. Fethi salonda oturmuş duvara bakıyordu.
Yanına oturdum.
E-Fethi iyi misin canım?
Fethi bana dönüp gülümsedi.
F-İyiyim canım.
Fethi'ye ya yaklaştım. Seslice yutkundu. Bende gülümseyip dudağımı dişledim.
E-Odaya çıkalım mı? (Fısıldayarak)
Fethi gülümsedi ve beni kucağına alıp odaya çıkardı...
Farkındayım uzun zamandır bölüm gelmiyor. Gerçekten çok özür dilerim. Bu aralar ruhsal olarak çok fazla sıkıntı yaşıyorum. Lütfen beni anlayın. Tekrar ve tekrar çok özür dilerim.
-Yazarcık
ŞİMDİ OKUDUĞUN
RÜYALARIMIN AVCISI
Fanfic"Sen acı çekiyorsun diye ağlıyorum." Rüyalarının gerçek olacağına inananlar ve güzel hayalleri olan insanlar için imkansız diye bir şey yoktur.
