ÖZGÜRLÜK

HAZIRLIK

Kulübeye geri döndük. Yol boyunca hiç konuşmamıştık. Dark sürekli peşimdeydi. Ellerinde büyükannemden aldığımız paketler vardı. Sessizce içeri girdik. İçeridekiler bize endişeli gözlerle bakıyorlardı. Fakat hiç biri konuşmuyordu. Sanırım düşündüğümden daha kötü bir haldeydim. Ağlayınca burnum kızarır ve gözlerim şişer. Bu da onların sessizliğinin sebebini açıklıyor.

Hiçbir şey söylemeden paketleri Zen’e verdim. Yüzüme sahte bir gülümseme yerleştirip;

-Hadi başlayalım. dedim.

Başını onaylarcasına sallayıp başka bir odaya geçti. Yanında beni de çekiştiriyordu .Bir odaya girdiğimizde küçük bir çantadan özenle mezura, iğne vb. çıkardı. Sonra özenle paketleri açıp içinden kumaşları çıkardı. Gerekli ölçüleri aldıktan sonra eski ve paslanmış dikiş makinesinin başına oturdu.

Saatler sonra odadan çıktı ve diktiği şeyleri elime tutuşturdu. Başka bir odaya geçtim. Ciddi anlamda duşa ihtiyacım vardı. Kısa bir duş seansından sonra yeni kıyafetlerimi giydim. Kısa ( ciddi anlamda kısa ) bir şort, beyaz kalın askılı bir atlet ve gece mavisi bir ceket… Onları tamamlayan ve büyükannemin verdiği küçük kolye… Tek kelimeyle mükemmeldim. Solmuş ve tozlanmış aynada dakikalarca kendime baktım. Hiç bu kadar farklı görünmemiştim. Gri kıyafetlerden sonsuza kadar kurtulmuştum. Fakat küçük bir sorun vardı ; aşırı kısa şortum.

-Heeeyyyyy!!! Blue çık artık o odadan da nasıl olmuşsun görelim.

-Küçük bir sorunum var!

-Ne olmuş olabilir ki? Ben mükemmel bir terziyim.

Kapıyı yavaşça açtım ve meraklı gözlerin önüne çıktım. Hepsi fazla şaşkın gibiydi.

-Neyiniz var sizin? Hortlak görmüş gibisiniz.

-ÇOOOOOK AMA ÇOOOK güzel olmuşsun.

-Ah yapmayın. Zen bu şort çok kısa.

-Biliyorum tatlım. Mükemmel olmuşsun. Ayrıca hiç de kötü durmuyor. Bir de sana söylememiz gereken bir şey var.

-Ne, neler dönüyor burada? Benden ne saklıyorsunuz?

-Biz bir karar aldık ve bugün saat 23:00’da gidiyoruz.

-Nereye gidiyoruz?

-Metropole, özgürlüğe gidiyoruz.

Multimedya da Zen var :)